Nieciecz (sielsowiet Dubrowna)

wieś na Białorusi

Nieciecz[2] (biał. Няцеч, Niaciecz; ros. Нетечь, Nietiecz) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Dubrowna.

Nieciecz
Няцеч
Нетечь
Ilustracja
Wieś w 2021 roku
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

lidzki

Sielsowiet

Dubrowna

Populacja (2009)
• liczba ludności


226[1]

Kod pocztowy

231301

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nieciecz”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nieciecz”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Nieciecz”
Ziemia53°53′59″N 25°24′43″E/53,899722 25,411944

Historia edytuj

W XIX i w początkach XX w. wieś i okolica szlachecka położone w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Lida.

W dwudziestoleciu międzywojennym kolonia i folwark leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Lida[3]. W 1921 kolonia liczyła 277 mieszkańców, zamieszkałych w 48 budynkach, w tym 273 Polaków i 4 Białorusinów. 259 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 18 prawosławnego. Folwark zaś liczył 20 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, w tym 19 Polaków i 1 Białorusina. 17 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 3 prawosławnego[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. W 1959 w części wsi położonej nad rzeką Niecieczą wybudowano osiedle robotnicze dla pracowników zakładu przetwórstwa torfu, któremu nadano nazwę Pierszamajski[4].

Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy edytuj

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
  4. Pierwomajski-Nieciecz. Słowo Życia. [dostęp 2023-01-02]. (pol. • biał.).

Bibliografia edytuj