Nihon Hachi
Nihon Hachi (jap. pszczoła) – japoński motoszybowiec zaprojektowany w 1940 w Nihon Kogata Hikoki KK. Hachi był pierwszym motoszybowcem zaprojektowanym w Japonii, jedyny prototyp powstał w 1941.
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Nihon Kogata Hikoki KK |
| Konstruktor |
Akira Miyahara |
| Typ |
motoszybowiec |
| Konstrukcja |
drewniana z krytymi płótnem powierzchniami nośnymi |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
7 lutego 1941 |
| Lata produkcji |
1940 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x AVA-4H |
| Moc |
28 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
15,0 m |
| Długość |
7,56 m |
| Wysokość |
1,6 m |
| Powierzchnia nośna |
15,2 m² |
| Masa | |
| Własna |
257 kg |
| Startowa |
341 kg |
| Zapas paliwa |
60 minut pracy silnika |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
135 km/h |
| Pułap |
3000 m |
| Dane operacyjne | |
Tło historyczne edytuj
W 1937 japoński pilot Kiyoharu Yoshihara założył firmę Nihon Kogata Hikoki Kenkyusho (dosł. japońska pracownia badawcza małych samolotów), która w 1939 została przemianowana na Nihon Kogata Hikoki KK[a] (dosł. japońskie małe samoloty sp. z. o.o.)[1]. Głównym projektantem firmy został Akira Miyahara, planowano przede wszystkim projektowanie i budowę szybowców[1][2].
Hachi był pierwszym motoszybowcem zaprojektowanym w Japonii[1][2].
Opis konstrukcji edytuj
Nihon Hachi był jednosilnikowym motoszybowcem w układzie średniopłata[1][2]. Szybowiec miał kadłub skorupowy o konstrukcji drewnianej, skrzydła i stateczniki miały także konstrukcję drewnianą krytą płótnem[1][2]. Pilot znajdował się w całkowicie zamkniętym kokpicie[1][2]. Napęd szybowca stanowił chłodzony powietrzem, czterocylindrowy, silnik dwusuwowy typu AVA-4H o mocy 28 KM[1][2][3] z drewnianym, dwupłatowym śmigłem[1].
Rozpiętość skrzydeł wynosiła 15 m, ich powierzchnia nośna 15,2 m², długość kadłuba 7,56 m, a wysokość – 1,6 m[1][2]. Masa własna szybowca wynosiła 257 kg, a maksymalna masa startowa – 341 kg[1][2].
Prędkość maksymalna wynosiła 73 węzły, a prędkość lądowania 34 węzły (odpowiednio 135 i 63 km/h), na wysokość 3000 m szybowiec wspinał się 59 minut i 18 sekund, zapas paliwa pozwalał na 60-minutową pracę silnika[1][2].
Historia edytuj
Pierwszy i jedyny prototyp tego motoszybowca został ukończony w lutym 1941, w momencie jego rejestracji w Japonii nie istniała osobna kategoria motoszybowców i został on zarejestrowany jako zwykły samolot cywilny, numer rejestracyjny J-BBEA[1][4].
Pierwszy lot samolotu odbył się 7 lutego, za jego sterami zasiadał Kiyoharu Yoshihara, który posiadał licencję pilota na samoloty, jak i szybowce[1]. W późniejszym czasie szybowiec używany był przez Japoński Aeroklub Studencki, firma otrzymała zamówienia na dalsze trzy egzemplarze, ale zanim rozpoczęto produkcję Japonia przyłączyła się do II wojny światowej i nie wyprodukowano więcej egzemplarzy tej maszyny[1].
W późniejszym czasie na zamówienie Cesarskiej Armii Japońskiej w firmie powstał jeszcze szybowiec szkoleniowy Nihon K-12 Chikara i szybowiec bojowy Nihon Kogata Ku-11[1].
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Robert C. Mikesh, Shorzoe Abe: Japanese Aircraft, 1910-1941. s. 123.
- ↑ a b c d e f g h i Katsu Kohri, Ikuo Komori, Ichiro Naito: Aireview’s Fifty Years of Japanese Aviation 1910-1960. s. 119.
- ↑ AVA, Voilet (France); Gibbons (UK); Nihon Nainenki (Japan). [dostęp 2012-11-22]. (ang.).
- ↑ Civil Aircraft Register - Japan. [dostęp 2012-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-19)]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Katsu Kohri, Ikuo Komori, Ichiro Naito: Aireview’s Fifty Years of Japanese Aviation 1910-1960. Kantosha Co, 1961.
- Robert C. Mikesh, Shorzoe Abe: Japanese Aircraft, 1910-1941. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1990. ISBN 1-55750-563-2.