Nikołaj Siemionow (kombrig)

kombrig

Nikołaj Aleksandrowicz Siemionow, ros. Николай Александрович Семенов (ur. 1893 w Saratowie, zm. 25 sierpnia 1938 w Moskwie) – kombrig Armii Czerwonej.

Nikołaj Siemionow
Николай Александрович Семенов
kombrig kombrig
Data i miejsce urodzenia

1893
Saratów

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 1938
Moskwa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Czerwona

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji

Życiorys

edytuj

Służył w armii rosyjskiej. W 1914 roku ukończył Aleksandrowską Szkołę Wojskową. W czasie I wojny światowej walczył na froncie południowo-zachodnim. Doszedł do stopnia sztabskapitana. W 1918 roku wstąpił do Armii Czerwonej. Od 1919 roku był członkiem Rosyjskiej Partii Komunistycznej (bolszewików). W 1923 roku ukończył Akademię Wojskową. Od 1924 roku służył w Zarządzie Operacyjnym Sztabu Armii Czerwonej. W 1925 roku został szefem 1 Oddziału (wywiad wojskowy) Razwiedupra. Od 1927 roku dowodził jednym z pułków piechoty. Następnie objął funkcję szefa 1 oddziału sztabu i jednocześnie zastępcy szefa sztabu Leningradzkiego Okręgu Wojskowego. Od grudnia 1932 roku do września 1933 roku był attaché wojskowym w Kownie, od grudnia 1933 roku w Warszawie. 14 grudnia 1933 roku razem ze swoim poprzednikiem, Lepinem został przyjęty przez I wiceministra spraw wojskowych, generała brygady Kazimierza Fabrycego[1]. W 1936 roku został attaché wojskowym w Paryżu. Doszedł do stopnia kombriga. W 1937 roku został odwołany do Moskwy, gdzie na początku grudnia tego roku aresztowało go NKWD. Po procesie skazano go na karę śmierci wykonaną 25 sierpnia 1938 roku.

Przypisy

edytuj
  1. Polska Zbrojna Nr 347 z 15 grudnia 1934 roku, s. 4.

Bibliografia

edytuj
  • Klim Diegtiariew, Aleksandr I. Kołpadiki, Внешняя разведка СССР, 2009.