Nikołaj Zabołocki
Nikołaj Zabołocki (ros. Николай Алексеевич Заболоцкий, ur. 7 maja 1903 k. Kazania, zm. 14 października 1958 w Moskwie[1]) – rosyjski poeta, pisarz dla dzieci i tłumacz.
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki |
Urodził się w pobliżu Kazania. W roku 1920 przeniósł się do Moskwy, gdzie podjął studia z zakresu medycyny i filologii. Po roku przeniósł się do Petersburga, gdzie studiował w Instytucie Pedagogicznym w Petersburgu.
W tym czasie rozpoczął działalność pisarską. W tym też okresie poznał swoją przyszłą żonę. W roku 1928 razem z Daniłem Charmsem i Aleksandrem Wwiedienskim założył awangardową grupę OBERIU.
Jego pierwszym tomikiem poezji był zbiór Stołbcy (Столбцы) wydany w 1929.
Padł ofiarą sowieckich czystek, czego skutkiem było zesłanie go w roku 1938 na Syberię na okres 5 lat, następnie przedłużonym do 1944 roku. Po tym czasie pozostał nadal na wygnaniu w Karagandzie.
W roku 1946 powrócił do Moskwy, gdzie został przywrócony jako członek Związku Pisarzy Radzieckich.
W ostatnich latach swego życia Nikołaj Zabołocki dużo chorował (serce). Z tego też powodu większość czasu spędzał w Tarusie.
Przypisy edytuj
- ↑ Zabołocki Nikołaj A., [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2010-02-08] .
- ISNI: 0000000121203235
- VIAF: 9954655
- LCCN: n79076184
- GND: 118793950
- LIBRIS: xv8bc3bg1fr3bzn
- BnF: 125115709
- SUDOC: 033196699
- NKC: jn19990210665
- RSL: 000081226
- NTA: 069367337
- BIBSYS: 90186062
- PLWABN: 9810613503105606, 9810600093705606
- NUKAT: n96023293
- J9U: 987007270141605171
- LNB: 000073456
- KRNLK: KAC201770460
- WorldCat: lccn-n79076184