Nikos Galis
Nikos Galis (gr. Νίκος Γκάλης, en. Nick Galis, ur. 23 lipca 1957 w Nowym Jorku) – grecki koszykarz, członek Galerii Sław FIBA, najlepiej punktujący zawodnik w historii Euroligi, Mistrz Europy 1987, czterokrotnie najlepiej punktujący zawodnik Mistrzostw Europy.
| |||||||||||||
| #6 | |||||||||||||
| rzucający obrońca | |||||||||||||
| Pseudonim |
The Gangster | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 lipca 1957 | ||||||||||||
| Wzrost |
185 cm | ||||||||||||
| Masa ciała |
86 kg | ||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||
| Aktywność |
1979–1994 | ||||||||||||
| Szkoła średnia |
Union Hill (Union City, New Jersey) | ||||||||||||
| College |
Seton Hall (1975–1979) | ||||||||||||
| Draft |
1979, numer: 68 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Życiorys edytuj
Nikos Galis urodził się w biednej rodzinie greckich emigrantów w USA. Jako chłopiec rozpoczął treningi bokserskie. Za namową matki porzucił boks na rzecz koszykówki. Rozpoczął treningi w Union Hill High School w New Jersey. Po maturze zasilił szeregi uniwersyteckiej drużyny Seton Hall University, gdzie w swoim najlepszym sezonie w barwach uczelni osiągnął średnią 27,5 punktu na mecz. Po zakończeniu studiów w 1979 jego agent Bill Manon próbował wprowadzić Galisa do NBA. W Drafcie został jednak wybrany dopiero w 4 rundzie z numerem 68 przez Boston Celtics. Dodatkowo na obozie przygotowawczym Celtics doznał kontuzji, co ostatecznie zamknęło mu drogę do NBA. Wtedy zdecydował się na przenosiny do ojczyzny rodziców i angaż w lidze greckiej.
Kariera klubowa edytuj
Galis po przyjeździe do Grecji stał się zawodnikiem Arisu Saloniki. Szybko stał się tam niekwestionowanym liderem. Wraz z takimi graczami jak Panajotis Janakis czy Slobodan Subotić Aris stał się potęgą. Ośmiokrotnie triumfowali w A1 Ethniki, a sześciokrotnie zdobywali Puchar Grecji. Trzy razy z rzędu klub z Salonik grał w final-four Euroligi (1988-1990), za każdym razem jednak odpadając w półfinale.
W 1992 po 13 latach spędzonych w Salonikach Galis zmienił barwy klubowe na Panathinaikos Ateny. Tam w ciągu dwóch lat zdobył tylko Puchar Grecji oraz zajął 3. miejsce w Eurolidze.
Karierę zakończył w kontrowersyjnych okolicznościach. Po tym jak trener PAO nie wystawił go w wyjściowej piątce w meczu ligi greckiej 29 września 1994, Galis obrażony opuścił klub i już nigdy więcej nie pojawił się na parkiecie. Przez 15 lat rozegrał w lidze 385 spotkań, legitymując się średnią 33 punktów na mecz. 11 razy był najlepiej punktującym zawodnikiem sezonu.
Reprezentacja Grecji edytuj
W reprezentacji Nikos Galis rozegrał 168 spotkań, stanowiąc o jej sile w latach 80. W Mistrzostwach Świata w Hiszpanii w 1986 w meczu przeciwko Panamie zdobył 53 punkty. Ze średnią 33,5 pkt. został najlepiej punktującym graczem imprezy, a Grecja zakończyła turniej na 10. miejscu.
Największy sukces w reprezentacyjnej karierze Galisa to EuroBasket 1987, którego Grecja była gospodarzem. Reprezentacja Hellady została mistrzem Europy, pokonując w finale w Pireusie po dogrywce ZSRR 103-101. Galis zdobył w finałowym spotkaniu 40 punktów, został MVP turnieju i bohaterem narodowym Greków. Przez cały turniej nie został ani razu zmieniony.
Dwa lata później w Jugosławii Grecy byli bliscy obronienia mistrzowskiego tytułu. W półfinale po raz kolejny pokonali mistrzów olimpijskich z Seulu ZSRR 81-80. W tym meczu Galis rzucił 45 punktów. W finale Grecja musiała jednak uznać wyższość gospodarzy. Ostatnim turniejem z udziałem Galisa były Mistrzostwa Europy w 1991. Grecja zajęła 5. miejsce, a Nikos Galis trafił do najlepszej piątki turnieju.
Emerytura edytuj
Po zakończeniu kariery Galis otworzył w Chalkidiki letni obóz dla młodych adeptów koszykówki. W 2004 uczestniczył w sztafecie z ogniem olimpijskim. W 2007 został wprowadzony do galerii sław FIBA.
Osiągnięcia edytuj
Na podstawie[1][2][3], o ile nie zaznaczono inaczej.
NCAA edytuj
- Zaliczony do Galerii Sław Sportu uczelni Seton Hall – Seton Hall Athletic Hall of Fame (1991)
- Laureat Haggerty Award (1979)[4]
Drużynowe edytuj
- 8-krotny mistrz Grecji (1983, 1985–1991)
- Wicemistrz Grecji (1982, 1984, 1993)
- Brąz:
- Euroligi (1989, 1994)
- mistrzostw Grecji (1980, 1981, 1992)
- 7-krotny zdobywca pucharu Grecji (1985, 1987–1990, 1992, 1993)
- Finalista pucharu Grecji (1984)
- 4. miejsce w:
- Eurolidze (1988, 1990)
- pucharze Koracia (1985)
Indywidualne edytuj
- MVP:
- ligi greckiej (1988–1992)
- finałów ligi greckiej (1988–1991)
- Zawodnik roku:
- Sportowiec roku Grecji (1986, 1987, 1989)
- Śródziemnomorski zawodnik roku (1987)
- Uczestnik meczu gwiazd FIBA (1987, 1991)
- Wybrany do:
- grona 50:
- Koszykarskiej Galerii Sław:
- im. Jamesa Naismitha (2017)
- FIBA (2007)
- Lider:
- Zespół Arisu Saloniki zastrzegł należący do niego numer 6
Reprezentacja edytuj
- Drużynowe
Mistrz Europy (1987)
Wicemistrz Europy (1989)- Uczestnik:
- mistrzostw:
- kwalifikacji olimpijskich (1980, 1984, 1988)
- Indywidualne
- MVP mistrzostw Europy (1987)
- Zaliczony do I składu mistrzostw Europy (1983, 1987, 1989, 1991)
- Lider:
Przypisy edytuj
- ↑ Naismith Memorial Basketball Hall of Fame Class of 2017 Announcement presented by Haggar Clothing Company. hoophall.com. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ Lt. Frank J. Haggerty Met Player of the Year – Men's Division I. metbasketballwriters.org. [dostęp 2023-01-27]. (ang.).
- ↑ a b EUROPEAN PLAYER OF THE YEAR. ciuff.it. [dostęp 2015-04-21]. (wł.).
- ↑ FIBA World Championship – MVP’s and Top Scorers. allaboutbasketball.us. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1981 EuroBasket Statistics Leaders – Free Throw %. fiba.com. [dostęp 2020-06-03]. (ang.).