Ninogniew z Kryska

wojewoda płocki

Ninogniew z Kryska i Grodzanowa herbu Prawdzic (ur. ok. 1404, zm. w ok. 1468[1]) – wojewoda płocki w latach 14661468, kasztelan czerski, warszawski i płocki.

Herb Prawdzic

Rodzina edytuj

Syn Leona z Łaskarzewa i Kryska. Brat Pawła, kasztelana sierpskiego i Tomasza. Dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona została matką 5 synów oraz 2 córek, m.in.:

Obie siostry zrzekły się dóbr majątkowych na rzecz swych braci w 1476/1477.

Druga żona Ninogniewa z Kryska, Dorota z Węgrzynowa była córką Jana Węgrzynowskiego herbu Rogala, wojewody czerskiego i wdową po Jakubie Boglewskim, kasztelanie ciechanowskim zamordowanym przez archidiakona gnieźnieńskiego Jana Pieniążka, przy udziale Doroty z Węgrzynowa. Małżeństwo to było bezpotomne[2].

Kariera edytuj

Od samego początku pełnienia swych urzędów związany z Płockiem. Początkowo podsędek płocki (1434–1451), później sędzia ziemski wyszogrodzki i zakroczymski (1451-1457). W Zakroczymiu pełnił obowiązki chorążego (1440) i stolnika. W latach 1462–1463 był sędzią ziemskim płockim. W swej karierze doszedł do wysokich godności senatorskich będąc kolejno: kasztelanem czerskim (1462), kasztelanem warszawskim (1464), kasztelanem płockim (1464–1465) i wojewodą płockim od 1466 do 1468[3].

Był gwarantem pokoju toruńskiego 1466 roku[4].

Przypisy edytuj

  1. Jakub Chojnacki, Wojewodowie płoccy od XII wieku do 1793 roku, w: Notatki Płockie, t. 20, nr 4 (83), 1975, s. 18.
  2. Adam Boniecki, "Herbarz Polski", (tom XII, s. 382: Kryscy h. Prawdzic z Kryska, w ziemi ciechanowskiej)
  3. Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej", (tom 8, str. 109-111, Kryscy herbu Prawdzic)
  4. Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV-XV wieku, w: Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2-3, 1971, s. 260.