No. 1 Squadron RAF – brytyjska jednostka lotnicza utworzona w kwietniu 1911 w Royal Arsenal w Woolwich jako Air Battalion Royal Engineers.

No. 1 Squadron RAF
In omnibus princept
Historia
Państwo

 Wielka Brytania

Sformowanie

1 kwietnia 1911

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Edward Maitland

Organizacja
Dyslokacja

Netheravon, Bailleul, Fienvillers, Risalpur, Bagdad, Tangmere, Cottesmore

Rodzaj sił zbrojnych

RAF

Podległość

RFC, RAF

W momencie reorganizacji i utworzenia Royal Flying Corps 12 maja 1912 roku jednostka została przemianowana na No. 1 Squadron, Royal Flying Corps. Pierwszym dowódcą został kapitan Edward Maitland. Do sierpnia 1914 roku jednostka była wyposażona tylko w balony obserwacyjne, które zostały przekazane do Royal Navy. Od tego też momentu jednostka została wyposażona w samoloty Royal Aircraft Factory B.E.8 oraz Avro 504.

7 maja 1915 roku jednostka została przeniesiona na terytorium Francji. Piloci jednostki wykonywali zadania rozpoznawcze. 1 stycznia 1917 roku jednostka została przezbrojona w samoloty Nieuport 17, Nieuport 27 i z obserwacyjno-rozpoznawczej przemianowana na myśliwską.

W całym okresie I wojny światowej odniosła ponad 340 zwycięstw.

Łącznie w jednostce w okresie I wojny światowej służyło 32 asów myśliwskich m.in.[1]:

Okres międzywojenny edytuj

Z Francji do Anglii jednostka powróciła w marcu 1919 roku. Formalnie została rozwiązana 20 stycznia 1920 roku. Następnego dnia została ponownie powołana do życia w Risalpur w Północno-Zachodniej Prowincji Pogranicznej, wówczas w Indiach. Na koniec stycznia 1920 roku jednostka została przeniesiona do Bagdadu. Jednostka brała udział w walkach z plemieniami irackimi, operowała z Bagdadu, aż do momentu jej rozwiązania w listopadzie 1926 roku.

Na początku 1927 roku jednostka została ponownie sformowana i powołana do istnienia w RAF Tangmere – Royal Air Force Station w Sussex. Baza ta stanowiła bazę jednostki, aż do 1939 roku, kiedy ponownie dywizjon znalazł się na terytorium Francji.

Dowódcy jednostki do 1920 roku edytuj

Stopień Nazwisko Data objęcia stanowiska
major Edward Maitland 13 maja 1912
major Charles Longcroft 1 maja 1915
major Geoffrey Salmond 28 stycznia 1915
major Philip Joubert de la Ferté 15 sierpnia 1915
major G. F. Pretyman 24 listopada 1915
major G. C. St P. de Dombasle 24 grudnia 1916
major A. Barton-Adams 20 czerwca 1917
major W. E. Young 3 sierpnia 1918
major J. O. Andrews 21 stycznia 1920

Przypisy edytuj

  1. W nawiasach podano liczbę zwycięstw odniesionych przez każdego asa w opisywanej jednostce.
  2. Amerykański as myśliwski.
  3. Zestrzelony przez Harry’ego von Bülow-Bothkampa z Jasta 36, dostał się do niewoli, Zmarł w 1939 roku.
  4. Amerykański as, zmarł w 1983 roku w Chicago.
  5. Kanadyjski as. Zginął 7 kwietnia 1918, zestrzelony przez artylerię przeciwlotniczą.
  6. Łącznie 12 potwierdzonych zwycięstw powietrznych.
  7. Zginął w walce 15 czerwca 1918 roku.
  8. Łącznie 12 zwycięstw.
  9. www.theaerodrome.com 1 Squadron.

Bibliografia edytuj

  • Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990, s. 30. ISBN 0-948817-19-4.
  • 1 Squadron [online], RAF [dostęp 2010-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2010-05-05] (ang.).
  • 1 Squadron [online], The Aerodrome [dostęp 2010-05-15] (ang.).
  • No 1 – 5 Squadron Histories [online], Air of Authority – A History of RAF Organisation [dostęp 2010-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-07] (ang.).