Nocna zmiana (film 1994)

polski film dokumentalny

Nocna zmianafilm dokumentalny z 1994 zrealizowany przez Jacka Kurskiego i Michała Balcerzaka, poświęcony kulisom odwołania rządu Jana Olszewskiego w czerwcu 1992. Film bazuje na reportażu Gorące dni Wojciecha Ostapowicza, materiałach archiwalnych TAI oraz materiałach VHS autorstwa Włodzimierza Kuligowskiego (sceny w kuluarach). Jest to filmowa wersja książki Jacka Kurskiego i Piotra Semki z 1993 pt. Lewy czerwcowy.

Nocna zmiana
Gatunek

dokumentalny

Data premiery

27 lipca 1995

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

62 min

Reżyseria

Jacek Kurski, Michał Balcerzak

Scenariusz

Jacek Kurski, Michał Balcerzak

Produkcja

Jacek-FILM

Dystrybucja

TELEDOM Sp. z o.o.

Film został wyemitowany 27 lipca 1995 w porze najlepszej oglądalności i miał widownię około 6 milionów widzów[1].

Dwa lata po realizacji filmu (1996) wydano jego rozszerzoną wersję, gdzie oryginalny materiał poprzedzają komentarze polityków związanych z rządem Jana Olszewskiego udzielających wywiadu w książce Lewy czerwcowy, m.in. Antoniego Macierewicza, Jarosława Kaczyńskiego, Adama Glapińskiego, Jana Parysa przedstawione z perspektywy trzech lat po publikacji książki.

Fabuła edytuj

Film prezentuje wydarzenia polityczne z kwietnia, maja i pierwszych dni czerwca 1992 związane z realizacją przyjętej przez sejm uchwały lustracyjnej, zgłoszonej 28 maja przez posła Janusza Korwin-Mikkego, oraz odwołaniem rządu Jana Olszewskiego. Uchwałę lustracyjną poprzedza konflikt Wałęsy z rządem: konflikt wokół Jana Parysa[2], konflikt związany z wizytą Wałęsy w Moskwie[3], wycofanie przez Wałęsę poparcia dla rządu z propozycją podjęcia „rozwiązań zmierzających do powołania nowego gabinetu mającego oparcie w parlamencie” z 27 maja[4].

Na film składają się fragmenty programów informacyjnych i publicystycznych. Zawiera on wiele wypowiedzi m.in. Lecha Wałęsy, Stefana Niesiołowskiego, Jana Rokity, Jacka Kuronia, Krzysztofa Wyszkowskiego, Tomasza Tywonka oraz fragmenty debat sejmowych.

Szczegółowo przedstawione zostały wydarzenia z dnia 4 czerwca 1992 poprzedzające nocne głosowanie nad odwołaniem rządu 5 czerwca 1992, w tym filmowane kamerą VHS rozmowy między prezydentem a politykami z ówczesnych ugrupowań parlamentarnych na temat możliwości powołania nowego rządu i wyboru na premiera Waldemara Pawlaka, które miały miejsce na krótko przed głosowaniem. W rozmowach uczestniczyli: Donald Tusk, Tadeusz Mazowiecki, Mieczysław Wachowski, Leszek Moczulski, Waldemar Pawlak, Stefan Niesiołowski, Bronisław Geremek, Ryszard Bugaj, Gabriel Janowski, Aleksander Łuczak, Paweł Łączkowski i inni[5].

Film prezentuje, w jaki sposób realizacja uchwały lustracyjnej przez ówczesnego ministra spraw wewnętrznych Antoniego Macierewicza przyczyniła się do upadku rządu Olszewskiego i wskazuje prezydenta jako inicjatora działań skierowanych przeciwko lustracji.

Kontrowersje edytuj

Reżyser filmu Jacek Kurski i politycy związani z rządem Jana Olszewskiego określają przedstawione w filmie rozmowy mianem tajnej narady, a samo odwołanie rządu nazywają spiskiem i porównują z zamachem stanu[6]. Jednakże na zdjęciach VHS z przebiegu rozmów widać obecność mediów (fotograf w tle, błyski fleszy), zaś kamera, którą kręcono wydarzenie, nie była w żaden sposób ukryta. Wedle słów Mieczysława Wachowskiego, rozmowy były filmowane na polecenie samego Lecha Wałęsy, który obawiał się internowania przez ekipę Macierewicza i obecność dziennikarzy miała go potencjalnie przed tym uchronić[7].

Stefan Niesiołowski wielokrotnie protestował przeciwko przedstawieniu go w filmie jako przeciwnika rządu Jana Olszewskiego. Niesiołowski, mimo że brał udział w rozmowach przed głosowaniem wotum nieufności dla rządu, z trybuny sejmowej skrytykował decyzję o odwołaniu rządu[8].

Film przedstawia Jarosława Kaczyńskiego jako gorącego zwolennika rządu. W rzeczywistości Kaczyński był w konflikcie z Olszewskim i dążył do poszerzenia koalicji rządowej o tzw. małą koalicję (UD, KLD, PPG)[9]. Gdy po „33 dniach Pawlaka” misję tworzenia rządu otrzymała Hanna Suchocka, Kaczyński czynił starania o włączenie Porozumienia Centrum do koalicji rządowej, stawiając jako warunek powierzenie Adamowi Glapińskiemu teki wicepremiera lub przynajmniej ministra współpracy z zagranicą[10]. Premier Suchocka warunek ten odrzuciła. Kwestia ta doprowadziła do ostatecznego poróżnienia Kaczyńskiego z Olszewskim, który wraz z grupą 11 posłów odszedł z PC i utworzył Ruch dla Rzeczypospolitej.

Montaż filmu trwał 5 miesięcy. Jacek Kurski sam przyznał, że taśma z nagraniem spotkania przeciwnych Olszewskiemu polityków, do jakiego doszło nocą u Wałęsy, początkowo nie zrobiła na nim żadnego wrażenia – Dopiero gdy niewyraźne dialogi uzupełniłem o podpisy, wyszła bomba[1].

Film pomija szerszy kontekst związany z odwołaniem rządu i pomija fakty, które przeczą z góry założonej tezie twórców filmu. Najważniejsze fakty, które pominięto w filmie: mniejszościowy charakter rządu praktycznie od chwili jego powstania, krytykę polityki gospodarczej rządu przez stronnictwa sejmowe z różnych stron, postawę rządu i jego zaplecza w czasie debaty i głosowania projektu ustawy o Restytucji Niepodległości, wielomiesięczne rozmowy Jana Olszewskiego z Unią Demokratyczną nad poszerzeniem koalicji, rozmowy Jana Olszewskiego z Konfederacją Polski Niepodległej w sprawie poszerzenia koalicji, w trakcie których Jan Olszewski i Antoni Macierewicz usiłowali wywierać presję na przywódców KPN wykorzystując w tym celu teczkę Leszka Moczulskiego[11][12]. Z filmu nie można się dowiedzieć, że autorzy wniosku o odwołanie rządu uzasadnili go negatywną oceną polityki gospodarczej prowadzonej przez Radę Ministrów, że Wałęsa natychmiastowe odwołanie rządu poparł z uwagi na sposób wykonania uchwały lustracyjnej, zaś KPN przyłączył się do wniosku o odwołanie z uwagi na próby wykorzystania lustracji przez niektórych członków rządu do rozbicia tej partii[13].

Szerszy kontekst polityczny tych wydarzeń pokazał Maciej Gawlikowski w filmie Pod prąd. Film Gawlikowskiego spotkał się z gwałtowną krytyką Piotra Gontarczyka, który zarzucił autorowi wybielanie Leszka Moczulskiego, nie podejmując jednak merytorycznej dyskusji.

Nawiązania w kulturze edytuj

Wydarzenia z czerwca 1992 stały się inspiracją tekstu piosenki Lewy czerwcowy zespołu Kult. W teledysku do tego utworu pojawiają się sceny z filmu.

Fragmenty filmu zostały wykorzystane także w teledysku do utworu Teoria spisku II z płyty Czas vendetty (2012) rapera Lukasyno[14].

Przypisy edytuj

  1. a b Marek Sterlingow, Marek Wąs: Kurski show. Walcie na czerwonym. 2005-10-09. [dostęp 2007-10-03]. (pol.).
  2. 2:40-3:14 filmu
  3. 3:17-6:22 filmu
  4. 8:52-9:12 filmu
  5. Źródło: sam film i wywiad radiowy z reżyserem (w linkach)
  6. Źródło: rozszerzona wersja filmu i wywiad radiowy z Kurskim (w linkach)
  7. Źródło: „Kaczyńscy szykowali zamach stanu” („Trybuna online”, 2007-06-03)
  8. Źródło: stenogram z obrad sejmu
  9. Waldemar Kuczyński: Fałszywy mit nocnej zmiany (26 czerwca 2008). [dostęp 2010-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 stycznia 2012)].
  10. Źródło: „Taki dobry profesor” – Piotr Pytlakowski (tygodnik „Polityka”, 43/2006)
  11. Antoni Dudek - „Pierwsze lata III RP” ARCANA 2004;
  12. Rafał Ziemkiewicz, Irytująca legenda marnego rządu [online], rzeczpospolita.pl, 4 czerwca 2007 [dostęp 2010-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2010-04-07].
  13. Wystąpienie Adama Słomki w Sejmie 4 czerwca 1992 w imieniu klubu parlamentarnego KPN.
  14. Lukasyno & Kriso - Teoria spisku II (Official Video HD). youtube.com. [dostęp 2012-09-30]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj