Nogolotka siwa

gatunek płaza

Nogolotka siwa, żaba siwa[3] (Chiromantis xerampelina) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny nogolotkowatych (Rhacophoridae). Zamieszkuje południową i wschodnią Afrykę.

Nogolotka siwa
Chiromantis xerampelina[1]
Peters, 1854
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

nogolotkowate

Podrodzina

Rhacophorinae

Rodzaj

Chiromantis

Gatunek

nogolotka siwa

Synonimy
  • Chiromantis umbelluzianus Ferreira, 1920[1]
  • Chiromantis microglossus Ahl, 1929[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Występowanie edytuj

Takson często spotykany w różnych typach siedlisk południowej i wschodniej Afryki – na sawannach, w lasach[4], na obszarach krzewiastych, łąkach, gruntach rolnych, pastwiskach i obszarach podmiejskich[2]. Występuje w Angoli, Tanzanii, Kenii, Botswanie, Malawi, Namibii, Zambii, RPA i Zimbabwe[4]. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Chiromantis żyjącym na południu Afryki[5]. Nogolotka siwa chętnie żyje blisko osiedli ludzkich, gdzie poluje na owady zwabione sztucznym oświetleniem[3][5].

Morfologia edytuj

 
Nogolotka siwa na gałęzi

Płaz średniej wielkości; samce osiągają od 4 do 7,5 cm, samice od 7,5 do 10 cm[5][4]. Ma jednolite siwobrązowe, czasem białe ubarwienie[3][4]. Palce przednich odnóży są przeciwstawne pozostałym (cecha wyłącznie afrykańskich nogolotkowatych)[3]. Pomiędzy palcami znajduje się błona pławna[4].

Ekologia i zachowanie edytuj

Głos

Głos składa z się z nieregularnych przytłumionych rechotów i pisków[4].

Pokarm

Odżywia się głównie owadami, pająkami, wijami, stabilizując ich populację[3][5].

 
Gniazdo płaza
Rozmnażanie się i rozwój

Płazy te nie odbywają godów w wodzie i żyją w niej tylko za czasów młodości[3]. Dorosłe osobniki rzadko i niechętnie pływają[5]. W czasie godów zbiorowo składają skrzek na gałęziach i liściach drzew blisko wody[3]. Jedna samica może złożyć 1000 ziaren skrzeku[5]. Uformowana, pienista kula ze skrzeku i nasienia twardnieje, a w jej środku rozwijają się kijanki[3][5]. Następnie larwy są spłukiwane z pierwszym deszczem, podczas pory deszczowej, w toń wody[3].

 
Oko nogolotki siwej w zbliżeniu

Status edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje nogolotkę siwą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie jest znana, podobnie jak jej trend, jednak płaz ten opisywany jest jako bardzo liczny. Niekiedy spotykana jest w handlu międzynarodowym, jednak w ilościach nie stanowiących zagrożenia dla gatunku[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c Chiromantis xerampelina, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Chiromantis xerampelina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c d e f g h i Potomstwo, [w:] Andrzej Trepka, Ilustrowana encyklopedia płazów, Arystoteles, 2007, s. 91, ISBN 978-83-60910-16-0.
  4. a b c d e f Chiromantis xerampelina: Gray Tree Frog. [w:] AmphibiaWeb [on-line]. University of California, Berkeley, CA, USA, 2008. [dostęp 2021-08-13]. (ang.).
  5. a b c d e f g Let sleeping frogs lie. Kruger Park News. [dostęp 2021-08-13]. (ang.).