Nornik borealny
Nornik borealny – gatunek ssaka z rodziny chomikowatych występujący w północnoamerykańskiej tajdze od Zatoki Hudsona po Alaskę.
| Microtus xanthognathus[1] | |
| Leach, 1815 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
nornik borealny |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
| |
Wygląd edytuj
Jeden z największych przedstawicieli karczowników – długość ciała 18,5–22,5 cm, masa 140–160 g. Futro w kolorze od sepii do ciemnobrunatnego, na grzbiecie czarne. Ogon czarny na górze, szary pod spodem, mierzy 4,5–5,3 cm. Na uszach i przy wibrysach rdzawożółte plamy.
Tryb życia edytuj
Żyją w norach wykopanych ok. 30 cm pod powierzchnią gruntu. Zimą żyją w grupkach liczących 5–10 osobników. Podczas sezonu godowego bronią swego terytorium. Żywią się trawą, kłączami i jagodami. Jesienią gromadzą zapasy na zimę, głównie kłącza skrzypów.
Rozmnażanie edytuj
Poligamiczne. Rozmnażają się od maja do września, mogą w tym czasie mieć dwa mioty. Jeden miot liczy 6–13 młodych. Zwierzęta żyją 16–18 miesięcy.
Przypisy edytuj
- ↑ Microtus xanthognathus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 235-239. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Microtus xanthognathus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia edytuj
- Microtus xanthognathus. Animal Diversity Web. [dostęp 2010-09-11]. (ang.).