Nota edytorska – jest to tekst wyjaśniający, jakie zmiany zostały wprowadzone w czasie edycji dzieła literackiego, a także szczegółowe informacje dotyczące konstrukcji.

Nota edytorska zawiera:

  • przekazy - należy wymienić wszystkie przekazy, służące edytorowi do kolacjonowania oraz zaznaczenie tej wersji, która była podstawą wydania. Przekazy podawane są w porządku chronologicznym[1].
  • podstawa wydania - wyraźne zaznaczenie, które wydanie jest podstawą do edycji, podając równocześnie informację, z której biblioteki jest ten egzemplarz[1].
  • wykaz skrótów i znaków - podanie wszystkich używanych skrótów wraz z ich pełnym rozwinięciem oraz także skrótowe oznaczenia przekazów edytowanego tekstu[1].
  • uwspółcześnienia - uwspółcześnienie wykonywane jest do współcześnie obowiązujących norm interpunkcyjnych, ortograficznych oraz fleksyjnych. W przejrzysty sposób podawane są tylko te zasady, które zostały zastosowane. Wszystkie zasady należy poprzeć odpowiednimi przykładami. Kolejność uzasadniona jest merytorycznie i przedstawia poniższy schemat[2]:
  1. interpunkcja
  2. fleksja - uwspółcześnienie formy archaicznej oraz modernizacja końcówek fleksyjnych w narzędniku i miejscowniku dla rodzaju żeńskiego i nijakiego w liczbie pojedynczej oraz narzędniku liczby mnogiej Przykłady: niczem - niczym, patrzała - patrzyła[2]
  3. pisownia joty - pisownia przyswojonych wyrazów obcego pochodzenia zgodnie z jotą: np. komedya - komedia[2]
  4. pisownia łączna i rozdzielna
  5. pisownia wielką i małą literą
  6. składnia
  7. szyk wyrazów
  8. ubezdźwięcznienia
  9. zmiany leksykalne - w tym także ortograficzne

Przypisy edytuj

  1. a b c Budowa noty edytorskiej [online] [dostęp 2021-01-18].
  2. a b c Uwspółcześnienia [online] [dostęp 2021-01-18].