Nowe Miasto (obwód lwowski)
Nowe Miasto dawniej też Nowe Miasto Przemyskie i Nowe Miasto Bybło (ukr. Нове Місто, Nowe Misto) – wieś na Ukrainie w rejonie samborskim obwodu lwowskiego nad Wyrwą. Liczy około 878 mieszkańców. Jest siedzibą silskiej rady, której podlegają również Boniowice.
 Ratusz nowomiejski | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Wysokość |
250 m n.p.m. | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 03238 | ||||
| Kod pocztowy |
82022 | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 49°37′03″N 22°50′41″E/49,617500 22,844722
| |||||
_old_coat_of_arms.svg)
Historia edytuj
Pierwszy raz wzmiankowane w roku 1361[1] (według innych źródeł - 1301[2]). W 1463 r. powstał miejscowy kościół rzymskokatolicki. W 1498 r. wojewoda wołoski Stefan najechał Nowe Miasto, niszcząc je wraz z kościołem, który został odbudowany w 1512 r. Z 1634 r. pochodzą pierwsze wzmianki o Żydach osiedlających się w mieście[3]. W 1648 r. miasto zostało zniszczone, a mieszkańcy, w tym wszyscy Żydzi, zamordowani przez Kozaków Chmielnickiego.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Nowe Miasto i Nowe Miasto Posada był Kajetan Guzkowski[4]. W połowie XIX w. powstała samodzielna gmina żydowska. Zapewne z tego czasu pochodzą też miejscowa synagoga i cmentarz żydowski. Dane dotyczące ludności Nowego Miasta w 1880 r. są niespójne, choć panuje zgoda co do sumarycznej liczby, to jest 916[5]. W okresie II Rzeczypospolitej (1921 r.) liczyło około 794 mieszkańców, z czego 259 Żydów. Znajdowało się w powiecie dobromilskim województwa lwowskiego. Między 27 czerwca a 3 sierpnia 1942 r. istniało tu getto dla ludności żydowskiej, utworzone przez Niemców. Żydzi zostali deportowani do Obozu Zagłady w Bełżcu i tam zamordowani. 31 lipca 1944 r. zajęte przez wojska radzieckie[6]. W latach 1944 - 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tu 20 Polaków[7]. Status miasta utraciło po I wojnie światowej[8], a prawa miejskie w związku z reformą administracyjną 1933/34.
Ważniejsze obiekty edytuj
- Kościół św. Marcina w Nowym Mieście (rzymskokatolicki) z 1463 r.
- Cerkiew greckokatolicka
- Cerkiew greckokatolicka – nieistniejąca
- Synagoga w Nowym Mieście Przemyskim
- Cmentarz żydowski w Nowym Mieście Przemyskim
Przypisy edytuj
- ↑ opis zabytków Nowego Miasta
- ↑ Baza danych samorządów Ukrainy
- ↑ zobacz stronę Żydowskiego Instytutu Historycznego poświęconą Nowemu Miastu https://web.archive.org/web/20120705004059/http://www.jewishinstitute.org.pl/pl/gminy/miasto/829.html
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 146.
- ↑ Według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego było 550 rzymskich katolików, 87 grekokatolików, a reszta Żydów. Strona internetowa ŻIHu z kolei określa liczbę Żydów na 350.
- ↑ ВОВ-60 - Сводки. [dostęp 2009-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)].
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 137, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XIII - Województwo Lwowskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
Bibliografia edytuj
- Mapa WIG Sambor Pas 50 Słup 36 Warszawa 1937.
- Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa. Warszawa: Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej, 1928 s. 762.
Linki zewnętrzne edytuj
- Nowe Miasto, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 227.