Nowosiółki Dydyńskie
Nowosiółki Dydyńskie – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol[5][4].
| wieś | |
 Panorama miejscowości | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
155[2] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-743[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RPR |
| SIMC |
0602526[4] |
Położenie na mapie gminy Fredropol  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | |
 49°38′09″N 22°43′43″E/49,635833 22,728611[1]
| |
Wykopaliska świadczą, że w VIII–XII w. istniał tu gród słowiański.
Miejscowość zapisana w dokumentach w 1438 r. Nowosiółki Dydyńskie przed 1688 r. wchodziły w skład parafii rzymskokatolickiej w Rybotyczach, w latach 1721–1743 w Niżankowicach, a następnie – do czasów współczesnych – Kalwarii Pacławskiej. Majątek posiadali franciszkanie, potem Wiktoria z Rupniewskich Podoska, następnie wieś nabył Piotr Krukowiecki, potem Jan i Julianna Dydyńscy, od których w 1834 dobra te nabył Florian Dunajewski, w 1837 greckokatolicki biskup Jan Śnigórski[6]. Do 1939 istniała gmina Nowosiółki Dydyńskie[7].
W II Rzeczypospolitej wieś położona powiecie dobromilskim województwa lwowskiego. W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali poza wsią 10 Polaków, tutejszych mieszkańców, a w 1945 r. spalili wszystkie gospodarstwa[8].
W latach 1954-1968 wieś była siedzibą gromady Nowosiółki Dydyńskie, po jej zniesieniu w gromadzie Rybotycze. W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Integralne części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0602532 | Dębnik | część wsi |
Atrakcje edytuj
- Stare budynki konstrukcji przysłupowej
- Ślady zameczku Fredrów
- Na wzgórzu nad wsią ślady wczesnośredniowiecznego grodziska (VIII–XII w.) z trzema pierścieniami wałów, w najwyższej części kapliczka św. Marii Magdaleny.
- We wsi znajdowała się drewniana cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem Pokrowy, zbudowana w 1740, którą w czasie II wojny światowej zniszczyła burza.
Demografia edytuj
- 1785 – 95 grekokatolików, 80 rzymskich katolików, 24 żydów
- 1840 – 87 grekokatolików
- 1859 – 69 grekokatolików
- 1879 – 74 grekokatolików
- 1899 – 108 grekokatolików
- 1926 – 147 grekokatolików
- 1938 – 91 grekokatolików
Zobacz też edytuj
- Nowosiółki (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 287.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 89763
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 5 [dostęp 2022-01-22]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 829 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Kalwarya Pacławska. Monografia ilustrowana. Przemyśl: 1907, s. 37-38.
- ↑ Franciszkanie.pl
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 138, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.