Ołeh Taran
Ołeh Anatolijowycz Taran, ukr. Олег Анатолійович Таран, ros. Олег Анатольевич Таран, Oleg Anatoljewicz Taran (ur. 11 stycznia 1960 w Ordżonikidze, w obwodzie dniepropetrowskim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Ołeh Anatolijowycz Taran | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
179 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera piłkarska edytuj
Kariera klubowa edytuj
Wychowanek DJuSSz w Ordżonikidze (od 1969) oraz Internatu Sportowego w Kijowie (od 1973). Pierwszy trener N.A. Szarikow. W 1977 został przyjęty do zespołu juniorów Dynama Kijów, a następnie przesunięty do drużyny rezerw, skąd wkrótce przeszedł do pierwszego składu. W ciągu trzech sezonów rozegrał tylko 6 spotkań, dlatego w lipcu 1980 przeszedł do Czornomoreć Odessa. Następnie odbywał służbę wojskową najpierw w SKA Odessa, a potem w CSKA Moskwa. Po zakończeniu służby wojskowej w 1983 został piłkarzem Dnipra Dniepropetrowsk, w którym zdobył największych sukcesów. W 1989 przeszedł do Metałurha Zaporoże, a w 1990 został pierwszym radzieckim piłkarzem, który wyjechał występować do Maroka, gdzie bronił barw Wydadu Casablanca. W lipcu 1990 powrócił do Metałurha Zaporoże. Jeszcze dwa razy wyjeżdżał za granicę, gdzie bronił barw klubów Hapoel Cafririm Holon i Markaryds IF i zawsze wracał do Metałurha. W 1993 występował w amatorskiej drużynie Enerhija Nowa Kachowka, skąd wyjechał do niemieckiego TSV Ettlingen. W ostatnim sezonie 1994/95 łączył funkcję piłkarza i trenera w zespole Dnipra Dniepropetrowsk.
Kariera reprezentacyjna edytuj
Jako piłkarz radzieckiej reprezentacji U-20 zdobył w 1977 brązowe medale Juniorskich Mistrzostw Europy, a w następnym 1978 złote medale. W 1979 zdobył wicemistrzostwo Świata z radziecką reprezentacją U-20 w Japonii.
Kariera trenerska edytuj
Jeszcze będąc piłkarzem Dnipra Dniepropetrowsk wykonywał również funkcje asystenta trenera. W sierpniu 1997 otrzymał propozycję trenować Krywbas Krzywy Róg. W lipcu 2001 został zaproszony na stanowisko głównego trenera w klubie Metałurh Zaporoże[1]. W latach 2002-2003 przeniósł się do zagranicy, gdzie pracował w czeskim klubie SFC Opawa, a potem w słowackim Slovan Bratysława[2]. Od 2007 do 2009 ponownie prowadził Krywbas Krzywy Róg. 13 lipca 2012 ponownie objął stanowisko głównego trenera Krywbasu Krzywy Róg[3]. Z drużyną zdobył wysokie 6. miejsce, ale 19 maja 2013 roku ze względu na niewyznaczoną sytuację finansową klubu podał się do dymisji[4]. 28 października 2013 został ponownie wyznaczony na stanowisko głównego trenera Metałurha Zaporoże[5]. 7 listopada 2014 podał się do dymisji[6]. 7 czerwca 2018 po raz kolejny stał na czele "nowego" Metałurha Zaporoże[7], z którym pracował do 25 czerwca 2019[8]
Sukcesy i odznaczenia edytuj
Sukcesy klubowe edytuj
- mistrz ZSRR: 1983
- mistrz Maroka: 1990
- wicemistrz ZSRR: 1987
- brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984, 1985
- zdobywca Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1986
- brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 1995
Sukcesy reprezentacyjne edytuj
- mistrz Europy U-18: 1978
- wicemistrz Świata U-20: 1979
- brązowy medalista Mistrzostw Europy U-18: 1977
Sukcesy trenerskie edytuj
- brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 1999, 2000
- finalista Pucharu Ukrainy: 2000
Sukcesy indywidualne edytuj
- wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1983
- najlepszy piłkarz Ukraińskiej SRR: 1983
Odznaczenia edytuj
- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1978
Przypisy edytuj
- ↑ Официальный сайт футбольного клуба "Металлург" Запорожье
- ↑ Олег Таран: "Главное — стабильность и выдержка" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Олег Таран - и.о. главного тренера "Кривбасса" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Олег Таран подає у відставку ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Официально. Олег Таран назначен главным тренером запорожского "Металлурга" ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Официально. Таран подал в оставку ᐉ UA-Футбол. (ros.)
- ↑ Олег Таран очолить МФК Металург (Запоріжжя) ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
- ↑ Іван Богатир - новий головний тренер запорізького Металурга ᐉ UA-Футбол. (ukr.)
Bibliografia edytuj
- O. Taran, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-01].
- Ołeh Taran w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Ołeh Taran w bazie Football Facts (ros.)
- Profil na PlayerHistory (ang.)
- Ołeh Taran w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Ołeh Taran w bazie Odeski Futbol (ros.)
- Profil na stronie legioner.kulichki.com (ros.)
- Oleg Taran, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-21].