Ołeksandr Kłymenko (pisarz)

ukr. Олександр Клименко – ukraiński pisarz, krytyk literacki, muzyk

Ołeksandr Kłymenko, ukr. Олександр Іванович Клименко (ur. 26 kwietnia 1970 w Korosteszowie) – ukraiński poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, muzyk.

Ołeksandr Kłymenko
Ilustracja
Imię i nazwisko

Ołeksandr Iwanowycz Kłymenko

Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1970
Korosteszów

Narodowość

ukraińska

Dziedzina sztuki

literatura, muzyka

Życiorys edytuj

Urodził się 26 kwietnia 1970 w miejscowości Korosteszów w Obwodzie Żytomierskim w rodzinie nauczycieli. Ojciec Iwan Archypowycz Kłymenko (1925–1988) był nauczycielem w klasie bajana. Matka, Nina Iwaniwna Potapenko (ur. 1943), była nauczycielką nauczania początkowego.

W 1984 roku ukończył ośmioklasową szkołę podstawową i szkolę muzyczną dla dzieci (klasę bajana). Absolwent Żytomierskiej Szkoły Muzycznej im. W. S. Kosenka (klasa bajana, 1989), Kijowskiego Konserwatorium Państwowego im. P. I. Czajkowskiego (klasa bajana i dyrygentury, 1995), Wołyńskiego Państwowego Uniwersytetu im. Łesi Ukrainki (studia podyplomowe o specjalności informatycznej, 2002).

Publikował w czasopismach: Czetwer, Ji, Kurjer Krywbasu, Berezil, Suczasnist, Kijów, Krytyka, Dzwin, Zołota pektoral, Akcent[1], w gazetach Literaturna Ukraina, Ukraińska literaturna hazeta, na portalach litakcent.com, bukvoid.com.ua.

Cechą charakterystyczną jego utworów jest uwspółcześnienie tradycyjnych środków wyrazu, "synteza osiągnięć różnych szkół literackich z twórczym przetworzeniem w swoją artystyczną formę" (M. Słaboszpyćkyj), "korzystanie z artystycznej recepcji kompozycji o charakterze mozaiki, próba uchwycenia Czasu i Człowieka, przez oczyszczenie go z realistycznej codzienności i nadanie mu nowego, uniwersalnego, egzystencjalnego brzmienia, próba nowego spojrzenia na odwieczne tematy literackie" (Je. Baran), "udane połączenie surrealizmu i bolesnego realizmu" (W. Łys).

Członek Narodowego Związku Pisarzy Ukrainy (od 2011 r.).

Uczestnik (w składzie zespołu muzyki współczesnej SAT[2][3]) międzynarodowych i krajowych festiwali jazzowej, awangardowej, akademickiej i improwizowanej muzyki współczesnej.

Bibliografia edytuj

 
Supraphon
  • Supraphon (nowele, opowiadanie), wyd. Twerdynia, 2006 Łuck[4]
 
Korosteszowski Płatonow
  • Korosteszowski Płatonow (powieść), wyd. Jarosławów Wał, 2010 Kijów[5]
  • Od nie-początku i do nie-końca (eseje krytyczno-literackie i wywiady), wyd. Jarosławów Wał, 2013 Kijów[6]
  • Ukryta forteca (powieść), wyd. Jarosławów Wał, 2014 Kijów[7]
  • Nejlepší dny (nowele), wyd. Větrné mlýny, 2015 Brno (Czechy)[8]
  • O drzewach i lewitacji (wiersze), wyd. Discursus, 2017 Brustury[9]
  • Cały ten literacki jazz (eseje i wywiady), wyd. Discursus, 2017 Brustury[10]
  • Rozmowy o życiu i sztuce (współautorstwo z Hałyną Pahutiak), wyd. NK-Bohdan, 2019 Tarnopol[11]
  • W powietrzu nad brzegiem rzeki (wiersze), wyd. Anagram, 2021 Warszawa[12]

Dyskografia edytuj

Nagrody edytuj

  • Międzynarodowa Nagroda Literacka imienia Mikołaja Gogola Triumf (2009)[16]
  • Międzynarodowa Nagroda Literacka imienia Hryhorija Skoworody Ogród nabożnych pieśni (2011)[17]
  • Nagroda imienia Pantelejmona Kulisza (2014)[18]
  • Nagroda Literacka imienia Ahatanheła Krymskiego (2016)[19]

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj