OSCAR 3 (ang. Orbiting Satellite Carrying Amateur Radio) – amerykański amatorski sztuczny satelita Ziemi. Został wyniesiony z siedmioma innymi satelitami. Pierwszy satelita amatorski zasilany energią słoneczną i pierwszy retransmitujący sygnały z Ziemi. Umieszczony na nim przekaźnik radiowy umożliwił kontakt pomiędzy przynajmniej setką radioamatorów z 16 krajów[2], w tym komunikację transatlantycką. Między innymi krótkofalowcy z CSRS po raz pierwszy nawiązali łączność na duże odległości za pomocą satelity. Co najmniej dwukrotnie nawiązano łączność przez Atlantyk (stacja zachodnioniemiecka ze stacją w USA i stacja hiszpańska z USA)[1].

OSCAR 3
ilustracja
Inne nazwy

01293

Indeks COSPAR

1965-016F

Państwo

 Stany Zjednoczone

Zaangażowani

Project OSCAR, USAF

Rakieta nośna

Thor SLV-2 Agena D

Miejsce startu

Vandenberg Air Force Base

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

902 km

Apogeum

946 km

Okres obiegu

103,50 min

Nachylenie

70,12°

Czas trwania
Początek misji

9 marca 1965[1] 18:29:47 UTC

Koniec misji

24 marca 1965

Wymiary
Kształt

prostopadłościenny

Wymiary

20 cm × 30 cm

Masa całkowita

13,6 kg

Satelita pozostaje na orbicie okołoziemskiej, której trwałość szacowana jest na 1000 lat.

Satelita Oscar 3 został wyniesiony na orbitę miesiąc przed startem satelity Early Bird, pierwszego międzynarodowego obiektu handlowego służącego potrzebom telekomunikacji[1].

Budowa i działanie edytuj

Dwa pierwsze obiekty OSCAR 1 i 2 były traktowane jako doświadczalne. Dopiero OSCAR 3 po raz pierwszy umożliwił prowadzenie dalekosiężnej łączności w ruchu amatorskim.[1]. Satelita miał kształt prostopadłościanu, z czterema antenami monopolowymi. Zawierał dwa radionadajniki (moc 50 mW, 145,85 MHz) i przekaźnik radiowy (moc 1 W, odbiór na częstotliwości 144,1 MHz, retransmisja ze wzmocnieniem 130 dB na częstotliwości 145,9 MHz; masa 8,6 kg). Nadajnik pracował 15 dni. Radionadajniki działały kilka miesięcy.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Paweł Elsztein: Przekazano za pośrednictwem satelity. Warszawa: Wydawnictwo Radia i Telewizji, 1979, s. 141.
  2. AMSAT mówi o ponad 1000 radioamatorów z 22 krajów

Bibliografia edytuj