Obciążenie następcze
Obciążenie następcze, zwane również oporem naczyniowym lub obwodowym (ang. afterload) – siły działające przeciwko sile skurczu lewej komory serca, które w ten sposób ograniczają ilość wyrzucanej krwi do krążenia systemowego. Inaczej jest to wielkość siły, z jaką krew rozciąga ściany komory w momencie otwarcia zastawek półksiężycowatych serca. Obciążenie następcze jest determinowane przez dwa czynniki: ciśnienie tętnicze krwi oraz sztywność ścian (podatność) tętnic. Często obciążenie następcze jest utożsamiane z obwodowym oporem naczyniowym. Przeciwieństwem jest obciążenie wstępne[1][2].
Nie można bezpośrednio zmierzyć napięcia ścian komór serca, a tym samym obciążenia następczego. Można je wiarygodnie wyznaczyć na podstawie impedancji aorty (ciśnienie w aorcie podzielone przez przepływ krwi w danym momencie). Impedancję można jednak zmierzyć tylko inwazyjnie, w przybliżeniu również za pomocą echokardiografii przezprzełykowej. Klinicznie obciążenie następcze można również oszacować za pomocą ciśnienia tętniczego krwi, o ile nie występuje np. istotne zwężenie aorty lub zmiany sztywności naczyń[2].
Na obciążenie następcze można wpływać farmakologicznie i można je zmniejszyć, na przykład przez zastosowanie leków rozszerzających naczynia tętnicze (np. antagonistów wapnia typu dihydropirydyny) lub beta-blokerów. Inhibitory ACE, diuretyki i nitrogliceryna zmniejszają obciążenie wstępne, a także następcze. Obciążenie następcze jest proporcjonalne do systemowego ciśnienia krwi i jest odwrotnie proporcjonalne do objętości wyrzutowej[3]
Przypisy edytuj
- ↑ Anatomia i fizjologia układu krążenia - Łukasz Krzych. slask.ptaiit.org. [dostęp 2022-01-13].
- ↑ a b Hugo Aken u. a.: Intensivmedizin.; wydawnictwo Georg Thieme Verlag, 2. Auflage 2007; str. 948 ISBN 978-3-13-114872-8
- ↑ Jordan King; David R. Lowery. Physiology, Cardiac Output.. www.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2022-01-13].
Bibliografia edytuj
- Aneksy PWN(pol.)
