Wikipedia

Objaw Spaldinga

Objaw Spaldinga (ang. Spalding sign) – objaw śmierci płodu, widoczny w badaniu radiologicznym. Polega na dachówkowatym zachodzeniu na siebie kości czaszki[1]. Został opisany w 1922 roku przez amerykańskiego ginekologa Alfreda Bakera Spaldinga[2].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Położnictwo i ginekologia. Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 148, 341. ISBN 83-200-3082-X.
  2. ↑ Spalding's sign w bazie Who Named It (ang.)

  Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Objaw_Spaldinga&oldid=51760406”