Obniżenie Podsudeckie
Obniżenie Podsudeckie (332.15) – według podziału fizycznogeograficznego Jerzego Kondrackiego i Wojciecha Walczaka mezoregion wchodzący w skład Przedgórza Sudeckiego.
| |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Obniżenie Podsudeckie |
Położenie edytuj
Obniżenie obejmuje środkową część Przedgórza. Od południowego zachodu wzdłuż wyraźnie widocznej w morfologii linii sudeckiego uskoku brzeżnego graniczy z Sudetami Środkowymi, od północnego wschodu ze Wzgórzami Strzegomskimi, Równiną Świdnicką i Masywem Ślęży, natomiast od wschodu ze Wzgórzami Niemczańsko-Strzelińskimi.
Geologia edytuj
Pod względem geologicznym obejmuje fragment bloku przedsudeckiego, przykryty grubą warstwą osadów neogeńskich i plejstoceńskich.
Rolnictwo edytuj
Obniżenie podsudeckie posiada bardzo żyzne gleby, przez co jest intensywnie wykorzystywane rolniczo. Występują tu bardzo dobre warunki glebowe i klimatyczne, co powoduje, że dobrze rosną tu rośliny takie jak pszenica i buraki cukrowe.
Urbanizacja i przemysł edytuj
W południowo-wschodniej części mezoregionu w Kotlinie Dierżoniowskiej znajdują się Dzierżoniów, Bielawa i Piława Górna – miejscowości znane przede wszystkim z przemysłu włókienniczego. Na granicy z Pogórzem Wałbrzyskim leżą Świebodzice.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Kondracki, Geografia Regionalna Polski.