Obróbka skrawaniem

Obróbka skrawaniem – rodzaj obróbki ubytkowej polegający na usuwaniu poszczególnych warstw naddatku obróbkowego i zamienianie go na wióry. Obróbka skrawaniem dzieli się na obróbkę wiórową oraz obróbkę ścierną. Obróbkę wiórową wykonuje się narzędziami o ustalonej geometrii i liczbie ostrzy, a powstające wióry mają określony kształt, zależny w mniejszym lub znacznym stopniu od innych czynników takich jak materiał obrabiany, posuw, prędkość skrawania, temperatura skrawania itp. Natomiast obróbkę ścierną charakteryzują bardzo drobne ostrza o nieokreślonej liczbie oraz geometrii, przy czym produktem są wióry w postaci małych drobin również o nieustalonej geometrii.

Pilniki iglaki służące do ręcznej obróbki skrawaniem

W zależności od dokładności obróbki rozróżniamy:

  • Obróbkę zgrubną,
  • Obróbkę średnio dokładną,
  • Obróbkę dokładną,
  • Obróbkę bardzo dokładną (wykańczającą).

W zależności od metody kształtowania powierzchni obrobionej rozróżnia się:

  • Obróbkę punktową,
  • Obróbkę kształtową,
  • Obróbkę obwiedniową.

W zależności od liczby przejść rozróżnia się:

  • Obróbkę jednoprzejściową,
  • Obróbkę wieloprzejściową.

W zależności od stopnia zmechanizowania procesu obróbki rozróżnia się:

Podział obróbki skrawaniem edytuj

Obróbkę skrawaniem dzieli się na dwie grupy[1]:

Do pierwszej grupy zalicza się metody, w których zdefiniowana jest geometria ostrza i ich liczba. Drugą grupę stanowią metody, w których takie informacje nie są określone[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b pod red. Jana Kosmola: Techniki Wytwarzania. Obróbka Wiórowa i Ścierna. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2002.