Obrzyca
rzeka w Polsce, prawy dopływ Odry
Obrzyca (niem. Faule Obra[2]) – rzeka, prawy dopływ Odry[3] o długości 49,05 km[4] i powierzchni dorzecza 1808 km².
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Rzeka | |
| Długość | 49,05 km |
| Powierzchnia zlewni |
1808 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Jezioro Sławskie |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Odra |
| Miejsce | |
| Wysokość |
50,1 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Płynie przez Pojezierze Sławskie i Kotlinę Kargowską w województwie lubuskim. Wypływa z północnego krańca Jeziora Sławskiego, chociaż za jej początek przyjmuje się też Czernicę[potrzebny przypis], jeden z dopływów Jeziora Sławskiego. Przepływa m.in. przez Konotop, Kargowę, Chwalim i Smolno Wielkie. Wpływa do Odry powyżej Cigacic.
Na 24,4 km biegu Obrzycy odchodzi od niej Kanał Dźwiński, łączący się z Obrzańskim Kanałem Północnym. Dopływami rzeki są Kanał Bojadelski, Kanał Obrzycko, Obrzański Kanał Południowy, Gniła Obra.
Przypisy edytuj
- ↑ Obrzyca na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-03-05].
- ↑ Topographische Karte, Meßtischblatt 2263: Kontopp, 1:25000, Berlin: Reichsamt für Landesaufnahme, 1894 [dostęp 2020-09-21].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 190, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Obrzyca na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-03-05].