Odolany

część dzielnicy Wola w Warszawie

Odolany – obszar Miejskiego Systemu Informacji[1] w dzielnicy Wola w Warszawie.

Odolany
obszar MSI Warszawy
Ilustracja
Nowa zabudowa mieszkaniowa w północnej części Odolan, ul. Hubalczyków przy ul. Jana Kazimierza
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Dzielnica

Wola

W granicach Warszawy

15 maja 1951

Położenie na mapie dzielnicy
Położenie na mapie
Ulica Jana Kazimierza
Bocznica kolejowa przy ul. Gniewkowskiej, po lewej widoczne budynki Lokomotywowni Warszawa Odolany

Opis edytuj

Odolany leżą w południowo-zachodniej części dzielnicy Wola. Według Miejskiego Systemu Informacji granice Odolan wyznaczają[2]:

Historia edytuj

Dawna wieś szlachecka położona wzdłuż drogi do Błonia (obecnie ul. Połczyńska), od 1431 własność dziekanów kolegiaty warszawskiej św. Jana[3][4]. W 1528 Odolany miały 5 łanów (ok. 85 ha)[3]. W 1580 wieś duchowna znajdująca się w powiecie warszawskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[5]. W 1789 znajdowało się tam 18 gospodarstw[3]. Odtworzenie historii wsi utrudnia zniszczenie w 1944 akt kapituły warszawskiej[4].

Nazwa dawnej wsi Odolany pochodziła od nazwy osobowej Odolan, a forma liczby mnogiej wskazuje, że była nazwą rodową, tj. oznaczającą własność potomków Odolana[6]. Imię Odolan w XV wieku nie było już używane[7].

W latach 1886–1890 w rejonie obecnych ulic Gniewkowskiej i Potrzebnej zbudowano fort Odolany, będący elementem pierścienia wewnętrznego Twierdzy Warszawa[8].

W 1901–1903 przez Odolany przeprowadzono tory linii warszawsko-kaliskiej[3].

W czasie rozszerzenia w 1916 znaczna część obszaru Odolan znalazła się w granicach Warszawy[9]. Zachodnią część (gromadę Odolany – obszar leżący w przybliżeniu na zachód od dzisiejszej ul. Przyce) przyłączono do miasta w 1951[10].

W latach 1922–1929 przy południowej granicy Odolan powstała stacja postojowa Warszawa Szczęśliwice, a początku lat 30. XX wieku zbudowano tam stację rozrządową Włochy[3].

16 października 1942 w odwecie za akcję „Wieniec” Niemcy powiesili obok przejazdu kolejowo-drogowego w ciągu ul. Mszczonowskiej 10 więźniów Pawiaka[11]. W 1964 miejsce mordu zostało upamiętnione tablicą Tchorka[12].

Po 1945 przy ul. Jana Kazimierza – głównej ulicy Odolan[13] – powstała jedna z dwóch lokalizacji Warszawskich Zakładów Maszyn Budowlanych im. Ludwika Waryńskiego (tzw. Zakłady Waryński 2), pomiędzy ulicami Ordona, Marcina Kasprzaka i obecnej al. Prymasa Tysiąclecia działała Fabryka Wyrobów Precyzyjnych im. gen. Świerczewskiego, a przy ul. Ordona centralna stacja rozdziałowa[14].

Dużą część Odolan (część środkowa i południowa) zajmują torowiska i bocznice, a także budynki techniczne, administracyjne i mieszkalne należące do PKP (m.in. Lokomotywownia Warszawa Odolany i PKP Cargo – Zakład Centralny Spółki). Część terenów pozostaje niezagospodarowana. Stacja jest wykorzystywana głównie do transportu do Warszawy kruszyw i materiałów budowlanych[15]. W rejonie ulic Jana Kazimierza i Ordona, na terenach należących do spółek VIS i Bumar-Waryński, zrealizowano wiele inwestycji mieszkaniowych[15].

Inne informacje edytuj

Po włączeniu Szczecina do Polski Odolany użyczyły nazwy jednemu z tamtejszych osiedli, położonemu w dzielnicy Warszewo[16].

Przypisy edytuj

  1. Obszary MSI. Dzielnica Wola. [w:] Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 2022-11-24].
  2. Miejski System Informacji. Obszary MSI. Dzielnica Wola. [w:] Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 2018-07-28].
  3. a b c d e Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 565. ISBN 83-01-08836-2.
  4. a b Adam Wolff: Wola w czasach książąt mazowieckich, [w:] Dzieje Woli. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 44.
  5. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 270.
  6. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 299. ISBN 978-83-62189-08-3.
  7. Adam Wolff: Wola w czasach książąt mazowieckich, [w:] Dzieje Woli. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 45.
  8. Stanisław Łagowski: Cytadela Warszawska. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2010, s. 99–100. ISBN 978-83-62046-23-2.
  9. Warszawa historyczna. [w:] Serwis mapowy m.st. Warszawy [on-line]. Urząd m.st. Warszawy. [dostęp 2012-12-27].
  10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 maja 1951 r. w sprawie zmiany granic miasta stołecznego Warszawy, Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 199.
  11. Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2008, s. 387. ISBN 978-83-240-1057-8.
  12. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w. Warszawa: Argraf, 2004, s. 184. ISBN 83-912463-4-5.
  13. Michał Wojtczuk. Główna ulica Odolan zmieni się nie do poznania. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 26 września 2022. 
  14. Michał Krasucki: Warszawskie dziedzictwo postindustrialne. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2011, s. 240, 260, 277. ISBN 978-83-931723-5-1.
  15. a b Michał Radkowski. Odolany za wieloma torami. „Gazeta Stołeczna”, s. 12, 27 lipca 2018. 
  16. Encyklopedia Szczecina, Tadeusz Białecki (red.), Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 644, ISBN 978-83-942725-0-0, OCLC 924941684.

Linki zewnętrzne edytuj