Offa z Nortumbrii
Offa z Nortumbrii (żył w VIII wieku) – atheling anglosaskiego rodu władającego Nortumbrią.
| Data urodzenia |
VII wiek |
|---|---|
| Data śmierci |
VIII wiek |
| Stanowisko |
atheling Nortumbrii |
| Rodzice | |
| Krewni i powinowaci |
Offa był synem króla Aldfritha i prawdopodobnie jego żony Cuthburgi. Z racji swego pochodzenia był athelingiem Nortumbrii, czyli potencjalnym następcą jej tronu. Nie jest jasne, dlaczego nigdy nie objął władzy, zwłaszcza że obaj jego bracia - Osred i Osric zasiadali na tronie.
Jego imię w zapiskach historycznych pojawia się tylko raz, pod datą 750. Offa przebywał wówczas w klasztorze Lindisfarne. Klasztor ten oblegany był wówczas przez króla Eadberta, który żądał wydania mu ostatniego pozostałego przy życiu syna króla Aldfritha[1]. Ówczesny opat Lindisfarne odmówił wydania Offy, za co został po zdobyciu opactwa uwięziony w twierdzy Bamburgh[2].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Barbara Yorke: Królowie i królestwa Anglii w czasach Anglosasów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16169-9.