Ogniomistrz (ogn.) – stopień podoficerski w Wojsku Polskim i Państwowej Straży Pożarnej.

dystynkcja ogniomistrza PSP

W Państwowej Straży Pożarnej niższym stopniem jest młodszy ogniomistrz, a wyższym starszy ogniomistrz.

5 sierpnia 1919 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził tytulaturę stopni podoficerskich i żołnierskich w artylerii. Stopień ogniomistrza w artylerii był odpowiednikiem stopnia sierżanta w piechocie[1].

W Wojsku Polskim odpowiada mu stopień sierżanta[2]. W policji odpowiednikiem tego stopnia jest starszy sierżant Policji[3]. W wojskach rakietowych i artylerii odpowiadał stopniowi sierżanta. W Siłach Zbrojnych PRL należał do grupy podoficerów starszych[4].

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej w 2016 roku nie przewidywała takiego stopnia.

Przypisy edytuj

  1. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 84 z 12 sierpnia 1919 roku, poz. 2969. Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. s. 272. podał, że stopień ogniomistrza w Wojsku Polskim został wprowadzony dopiero w 1924 roku.
  2. Dz.U. z 2010 r. nr 27, poz. 135
  3. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 lutego 2019 r. w sprawie stopni wojskowych, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego i Służby Kontrwywiadu Wojskowego odpowiadających stopniom policyjnym (Dz.U. z 2019 r. poz. 331).
  4. Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.

Bibliografia edytuj

  • Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
  • Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.