Ogon u człowieka występuje w postaci szczątkowej, gdyż został utracony w trakcie ewolucji[1]. Zarodki ludzkie posiadają ogony, które mierzą ok. 1/6 długości całego zarodka[2]. Pozostałością po ogonie u dorosłych ludzi jest kość guziczna, która występuje w miejscu, w którym inne ssaki posiadają ogon.

Sześciotygodniowy zarodek człowieka z wyraźnym ogonem

Mechanizm wykształcania ogona edytuj

Podczas przekształcania zarodka w płód, ogon jest absorbowany przez resztę ciała. Człowiek, podobnie jak inne naczelne, posiada geny warunkujące kształtowanie się ogona, które jednak są hamowane w trakcie rozwoju płodowego. Zdarza się jednak, że w wyniku różnego rodzaju zdarzeń, jak skrzyżowanie recesywnych alleli, geny te ulegają ekspresji, co prowadzi do wykształcenia właściwego ogona u płodu i potem noworodka[3]. Najczęściej ogon taki nie zawiera kości a jedynie naczynia krwionośne, mięśnie i nerwy. Istnieje jednak kilkanaście udokumentowanych przypadków ogonów posiadających kość[4]. Genetyczny mechanizm wykształcania ogona oraz fakt, że człowiek posiada hamowane geny ogona jest traktowany przez naukowców jako jeden z koronnych dowodów ewolucji[2].

Przypadek Chandre Oram edytuj

Chandre Oram mieszkający we wschodnich Indiach zasłynął z posiadania 33-centymetrowego ogona. Urodził się w rocznicę narodzin hinduistycznego boga Ramy, po czym został ogłoszony wcieleniem boga Hanumana[5][6].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Human tail–caudal appendage: tethered cord | Journal of Perinatology [online], nature.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  2. a b Fredericksburg.com - Human fetuses have tails, proving that evolution is true [online], fredericksburg.com [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-04].
  3. Evolution and the Human Tail
  4. True Tail in a Newborn – Alashari – 2008 – Pediatric Dermatology – Wiley Online Library
  5. Daily Times. dailytimes.com.pk. [dostęp 2017-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-14)]. (ang.).
  6. Confessions of Emergency Room Doctors – Rocky Lang – Google Books. books.google.co.in. [dostęp 2017-11-15].

Linki zewnętrzne edytuj