Okolice ciała ludzkiego

Okolice ciała ludzkiego (łac. regiones corporis) – w anatomii człowieka, pola wyróżniane na powierzchni ciała ludzkiego, których granice najczęściej wyznacza zrąb kostny lub elementy układu mięśniowego. Jednoznacznie ustalone nazewnictwo okolic ciała umożliwia ścisły, topograficzny opis powierzchni ciała i narządów wewnętrznych nimi objętych^[1].

W obrębie ciała ludzkiego wyróżnić można:

głowę (łac. caput) i jej okolice, w szczególności twarz;
szyję (łac. collum) i jej okolice;
dwie pary kończyn (łac. membra), czyli kończyny górne i ich okolice oraz kończyny dolne i ich okolice;
tułów (łac. truncus), w skład którego wchodzi klatka piersiowa (łac. thorax), brzuch (łac. abdomen), miednica (łac. pelvis) oraz grzbiet (łac. dorsum); topograficznie tułów dzieli się na pole przednie górne, pole przednie dolne, pole tylne (grzbietowe) oraz okolicę kroczową, stanowiącą zewnętrzną powierzchnię dna miednicy^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 180–184, ISBN 978-83-200-4323-5 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Bochenek-1] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 180–184, ISBN 978-83-200-4323-5 .

[1]