Okręty podwodne typu II

Okręty podwodne typu II (tzw. Einbaum – dłubanka) – okręty podwodne typu II były pierwszą niemiecką bronią podwodną powstałą po I wojnie światowej. Pierwsze 12 okrętów tej klasy zbudowano do 1935 roku, m.in. w wyizolowanej części stoczni Germania oraz Deutsche Werke AG w Kilonii. Były one wzorowane na „Vesikko” – okręcie podwodnym skonstruowanym wcześniej dla Finlandii w Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw den Haag (I.v.S) i zbudowanych w stoczni Chrichton-Vulcan w Turku (1933). Pierwszy niemiecki U-Boot typu II został skierowany do służby 29 czerwca 1935 roku.

Prototyp typu II

Wybudowanie ich miało być wprawką dla przyszłego rozwoju podwodnej floty III Rzeszy. Z tego też powodu miały wypełniać zadania szkoleniowe oraz jednostek obrony wybrzeża. Okręty tej klasy miały trzy dziobowe wyrzutnie torpedowe; nie miały początkowo działa pokładowego. W miarę zdobywania doświadczeń wojennych, postanowiono wyposażyć okręt w 20 mm działko przeciwlotnicze. Charakteryzowały się niewielką prędkością w zanurzeniu wynikającą z małej mocy silników elektrycznych, używanych pod wodą zamiast silników Diesla. Relatywnie duża różnica między wypornością nawodną i podwodną powodowała, że okręty zanurzały się powoli. Poważną wadą okrętów był niewielki zasięg oraz ciasnota wnętrza. Ograniczało to działalność jednostek tego typu praktycznie do działań na Morzu Północnym oraz w rejonie wschodniego i zachodniego wybrzeża Anglii. Podczas wojny były również wykorzystywane bojowo podczas inwazji na Norwegię w 1940 roku oraz po przetransportowaniu lądem do Linzu, a dalej spławione Dunajem do Morza Czarnego przeciwko Związkowi Radzieckiemu.

Typ IIA

Okręty podwodne typu IIA

Kraj budowy	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy (Kriegsmarine)
Stocznia	Deutsche Werke AG (Kilonia)
Wejście do służby	29 czerwca 1935
Zbudowane okręty	6
Okręty w służbie	brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 254 tony, podwodna 303 tony, całkowita 381 ton
Długość	40,9 m (kadłuba mocnego 27,80 m)
Szerokość	4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	100 m, 150 m maks. (3,83 m na powierzchni)
Napęd	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26, 402 KM (300 kW)
Prędkość	13 w. (24 km/h) na powierzchni 6,9 w. (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	2500 km (1350 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni 55 km (30 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu
Załoga	3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze	brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG w Kilonii (U-1 – U-6) w liczbie sześciu jednostek w latach 1934 i 1935.

Jednostki

Okręt	W służbie	Liczba patroli bojowych	Zatopione jednostki wroga	Skreślenie ze stanu floty	Przyczyna zatonięcia/straty
U-1	29.06.1935	2	brak	?.04.1940	Zatopiony prawdopodobnie na Morzu Północnym w okolicach Helgolandu na minie (24 ofiary). Zaginiony od 06.04.1940
U-2	25.06.1935	2	brak	8.04.1944	Kolizja ze statkiem rybackim Helmi Söhle na zachód od Piławy (17 ofiar)
U-3	6.08.1935	5	2 statki (2 348 BRT)	1.08.1944	Wycofany ze służby, 3.05.1945 przejęty przez Brytyjczyków, następnie w 1945 złomowany
U-4	17.08.1935	4	4 statki (6 223 BRT)	1.08.1944	Wycofany ze służby, następnie przejęty przez Rosjan, 29.05.1945 w Gdyni złomowany
U-5	31.08.1935	2	brak	19.03.1943	Uległ wypadkowi w zanurzeniu na zachód od Piławy (21 ofiar, 16 ocalonych)
U-6	7.09.1935	2	brak	7.08.1944	Wycofany ze służby w Gdyni

Typ IIB

Okręty podwodne typu IIB

Kraj budowy	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy (Kriegsmarine)
Stocznia	Deutsche Werke AG (Kilonia), Germaniawerft AG (Kilonia), Flender-Werke AG (Lubeka)
Wejście do służby	1935
Zbudowane okręty	20
Okręty w służbie	brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 279 ton, podwodna 328 ton, całkowita 414 ton
Długość	42,7 m (kadłuba mocnego 28,2 m)
Szerokość	4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	100 m, 150 m maks. (3,90 m na powierzchni)
Napęd	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26, 402 KM (300 kW)
Prędkość	13 w. (24 km/h) na powierzchni 7 w. (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	5000 km (3100 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni 70 km (43 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu
Załoga	3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze	brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia (U-13 – U-16) w latach 1935 i 1936; Germaniawerft AG Kilonia (U-7 – U-12, U-17 – U-24) w latach 1935 i 1936; oraz Flender-Werke AG Lubeka (U-120, U-121) w latach 1938 i 1940; razem 20 jednostek.

Jednostki

Okręt	W służbie	Liczba patroli bojowych	Zatopione jednostki wroga	Skreślenie ze stanu floty	Przyczyna
U-7	18.07.1935	6	2 statki (4 524 BRT)	18.02.1944	Zatopiony podczas zanurzenia na zachód od Piławy
U-8	5.08.1935	1	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-9	21.08.1935	19	9 jednostek (17 633 BRT)	20.08.1944	Zatopiony podczas nalotu radzieckiego na port Konstanca
U-10	9.09.1935	5	2 statki (6 356 BRT)	1.08.1944	Złomowanie
U-11	21.09.1935	0	brak	3.03.1945	Samozatopienie w Kilonii
U-12	30.09.1935	1	brak	8.10.1939	Pod Dover wszedł na minę (27 ofiar)
U-13	30.09.1935	9	9 statków (28 056 BRT)	31.05.1940	Na Morzu Północnym u wybrzeży Anglii, zatopiony przez HMS "Weston"
U-14	18.01.1936	6	9 statków (12 344 BRT)	3.03.1945	5.05.1945 w Wilhelmshaven samozatopienie po wejściu wojsk brytyjskich
U-15	7.03.1935	5	3 statki (4 532 GRT)	31.01.1940	Kolizja z torpedowcem "Iltis" (25 ofiar)
U-16	16.05.1936	3	2 statki (3 435 BRT)	24.10.1939	Zatopiony w kanale La Manche przez HMS "Puffin" i HMS "Cayton Wyke" (28 ofiar)
U-17	3.12.1935	4	3 statki (1 825 BRT)	5.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-18	1.01.1936	14	3 statki (1 985 BRT)	20.11.1936 oraz 25.08.1944	Zatonął przed wojną w Zatoce Lubeckiej (8 ofiar). Wydobyty, zatopiony przez własną załogę w Konstancy.
U-19	16.01.1936	20	15 statków (35 871 BRT)	11.09.1944	Samozatopienie u wybrzeży Turcji (Morze Czarne)
U-20	1.02.1936	17	14 statków (37 669 BRT)	10.09.1944	Samozatopienie u wybrzeży Turcji (Morze Czarne)
U-21	3.08.1936	7	6 statków (11 311 BRT)	5.08.1944	Wycofany ze służby i w lutym 1945 zatopiony w Piławie
U-22	20.08.1936	7	7 statków (8 819 BRT)	23.03.1940	Wszedł na pole minowe w Skagerraku
U-23	24.09.1936	16	12 statków (30 703 BRT)	10.09.1944	Samozatopienie na Morzu Czarnym
U-24	10.10.1936	20	7 statków (9 408 GRT)	25.08.1944	Samozatopienie w Konstancy
U-120	20.04.1940	0	brak	5.05.1945	Samozatopienie w Bremerhaven, w 1950 wydobyty i złomowany
U-121	28.05.1940	0	brak	5.05.1945	Samozatopienie w Bremerhaven, w 1950 wydobyty i złomowany

Typ IIC

Okręty podwodne typu IIC

Kraj budowy	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy (Kriegsmarine)
Stocznia	Deutsche Werke AG (Kilonia)
Wejście do służby	1937
Zbudowane okręty	8
Okręty w służbie	brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 291 ton, podwodna 341 ton, całkowita 435 ton
Długość	43,9 m (kadłuba mocnego 29,6 m)
Szerokość	4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	100 m, 150 m maks. (3,82 m na powierzchni)
Napęd	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość	12 w. (22 km/h) na powierzchni 7 w. (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	6100 km (3800 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni 67 km (32 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu
Załoga	3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze	brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia w latach 1937-1940 (U-56 – U-63), razem 8 jednostek.

Jednostki

Okręt	W służbie	Liczba patroli bojowych	Zatopione jednostki wroga	Skreślenie ze stanu floty	Przyczyna
U-56	26.11.1938	12	4 statki (27 783 BRT)	28.04.1945	Zatopiony w Kilonii podczas brytyjskiego nalotu (6 ofiar)
U-57	29.12.1938	11	13 statków (55 484 BRT)	03.05.1945	Samozatopienie w Kilonii
U-58	4.02.1939	12	7 statków (26 549 BRT)	3.05.1945	Samozatopienie w Kilonii
U-59	4.04.1939	13	19 statków (35 121 BRT)	5.04.1945	Wycofany z linii, 3.05.1945 samozatopienie w Kilonii
U-60	22.07.1939	9	3 statki (7 561 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhemshaven
U-61	12.08.1939	10	5 statków (19 668 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhemshaven
U-62	21.12.1939	5	2 statki (5 931 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhemshaven
U-63	18.01.1940	1	1 statek (3 840 BRT)	25.02.1940	Zatopiony na południe od Szetlandów przez brytyjskie niszczyciele HMS "Escort", HMS "Inglefield", HMS "Imogen" oraz brytyjski okręt podwodny HMS "Narwhal" (1 ofiara)

Typ IID

Okręty podwodne typu IID

Kraj budowy	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy (Kriegsmarine)
Stocznia	Deutsche Werke AG (Kilonia)
Wejście do służby	1939
Zbudowane okręty	16
Okręty w służbie	brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 314 ton, podwodna 364 tony, całkowita 460 ton
Długość	43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m)
Szerokość	4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	125 m, 175 m maks. (3,95 m na powierzchni)
Napęd	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość	12,7 w. (24 km/h) na powierzchni 7,4 w. (14 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	9000 km (5650 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni 90 km (56 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu
Załoga	4 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze	brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia w latach 1939 i 1940 (U-137 – U-152), razem 16 jednostek.

Jednostki

Okręt	W służbie	Liczba patroli bojowych	Zatopione jednostki wroga	Skreślenie ze stanu floty	Przyczyna
U-137	15.06.1940	4	6 statków (24 136 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-138	27.06.1940	5	6 statków (48 564 BRT)	18.06.1941	Zatopiony na zachód od Trafalgaru przez okręty brytyjskiej 6 Flotylli Niszczycieli, uszkodzony przez bomby głębinowe, zatopiony ogniem artylerii
U-139	24.07.1940	0	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-140	7.08.1940	3	4 statki (12 616 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-141	21.08.1940	4	4 statki (6 801 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-142	4.09.1940	3	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-143	18.09.1940	4	1 statek (1 409 BRT)	30.06.1945	Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-Bootów (operacja Deadlight)
U-144	2.10.1940	3	1 statek (206 ton)	9.08.1941	Zatopiony na Morzu Bałtyckim w okolicach wyspy Hiuma przez radziecki okręt podwodny Szcz-307 (28 ofiar)
U-145	16.10.1940	3	brak	30.06.1945	Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-bootów (operacja Deadlight)
U-146	30.10.1940	2	1 statek (3 496 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-147	11.12.1940	3	3 statki (8 636 BRT)	2.06.1941	Zatopiony na północny zachód od Irlandii przez brytyjskie niszczyciel HMS "Wanderer", korwetę HMS "Periwinkle" (26 ofiar)
U-148	28.12.1940	0	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-149	13.11.1940	1	1 statek (206 ton)	30.06.1945	Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-Bootów (operacja Deadlight)
U-150	27.11.1940	0	brak	30.06.1945	Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich U-Bootów (operacja Deadlight)
U-151	15.01.1941	0	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U-152	29.01.1941	0	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven