Olha Sawczuk
Olha Mykołajiwna Sawczuk, ukr. Ольга Миколаївна Савчук, ros. Ольга Николаевна Савчук (Olga Nikołajewna Sawczuk) (ur. 20 września 1987 w Makiejewce) – ukraińska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
_(20442752240).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 września 1987 |
| Wzrost |
177 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2004 |
| Zakończenie kariery |
30 sierpnia 2018[1] |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 3 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
79 (19 maja 2008) |
| Australian Open |
3R (2006) |
| Roland Garros |
2R (2007) |
| Wimbledon |
1R (2006, 2008) |
| US Open |
1R (2006, 2007, 2010) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
4 WTA, 7 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
33 (23 października 2017) |
| Australian Open |
2R (2009–2011, 2016–2018) |
| Roland Garros |
QF (2017) |
| Wimbledon |
2R (2010, 2013, 2015, 2017) |
| US Open |
2R (2011, 2014–2016) |
Kariera tenisowa edytuj
Olha Sawczuk status profesjonalny uzyskała w 2004 roku. Będąc na 527. miejscu w rankingu zagrała w pierwszym zawodowym turnieju WTA – w Taszkencie. W pierwszej rundzie pokonała Anne Kremer, w drugiej Jewgienię Liniecką, by w ćwierćfinale przegrać z Meghann Shaughnessy. Jeszcze w tym samym roku poległa w eliminacjach w Hajdarabadzie i wygrała drugi wówczas w karierze turniej ITF w Mińsku. W 2005 zwyciężyła w kolejnym turnieju ITF odbywającym się w Bromma. W finale pokonała Finkę Emmę Laine. W Estoril zagrała w turnieju głównym dzięki wygranym kwalifikacjom. W pierwszej rundzie pokonała Włoszkę Flavię Pennettę, lecz w drugiej przegrała z Marianą Diaz-Olivą z Argentyny. Wyczyn z Estoril powtórzyła jeszcze dwa razy. W pozostałych turniejach przegrywała albo w pierwszej rundzie lub w eliminacjach (w tym w Wimbledonie i w US Open). W 2006 zadebiutowała w Wielkim Szlemie – w Australian Open – dochodząc do trzeciej rundy. Musiała przebijać się przez kwalifikacje. W drugiej rundzie pokonała Jelenę Janković. W lutym w turnieju w Antwerpii, grając jako kwalifikantka, po raz drugi w karierze doszła do ćwierćfinału. Po tym turnieju awansowała na najwyższą pozycję w dotychczasowej karierze – 92. miejsce. W kolejnych turniejach nie szło jej już tak dobrze – przegrywała w pierwszych rundach. Sezon 2006 zakończyła na 99. pozycji. W 2007 przegrała w pierwszej rundzie Australian Open i doszła do półfinału w Bengaluru, przegrywając z Marą Santangelo. W pierwszym turnieju na kortach ziemnych – w Budapeszcie doszła do ćwierćfinału. Rok 2008 rozpoczęła od porażki w 1. rundzie Australian Open z Agnieszką Radwańską.
Finały turniejów WTA edytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna 10 (4-6) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 5 października 2008 | Taszkent | Twarda |  Raluca Olaru
|
 Nina Bratczikowa Kathrin Wörle
|
5:7, 7:5, 10–7 |
| Finalistka | 1. | 21 lutego 2010 | Bogota | Ceglana |  Anastasija Jakimawa
|
 Gisela Dulko Edina Gallovits
|
2:6, 6:7(6) |
| Zwyciężczyni | 2. | 13 kwietnia 2014 | Katowice | Twarda (hala) |  Julija Bejhelzimer
|
 Klára Koukalová Monica Niculescu
|
6:4, 5:7, 10–7 |
| Zwyciężczyni | 3. | 2 listopada 2014 | Ningbo | Twarda |  Arina Rodionowa
|
 Han Xinyun Zhang Kailin
|
4:6, 7:6(2), 10–6 |
| Finalistka | 2. | 8 marca 2015 | Kuala Lumpur | Twarda | Julija Bejhelzimer
|
Liang Chen Wang Yafan
|
6:4, 3:6, 4–10 |
| Finalistka | 3. | 19 lipca 2015 | Båstad | Ceglana | Tatjana Maria
|
 Kiki Bertens Johanna Larsson
|
5:7, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 2 sierpnia 2015 | Baku | Twarda | Witalija Djaczenko
|
Margarita Gasparian Aleksandra Panowa
|
3:6, 5:7 |
| Finalistka | 5. | 7 stycznia 2017 | Shenzhen | Twarda | Raluca Olaru
|
Andrea Hlaváčková Peng Shuai
|
1:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 4. | 14 stycznia 2017 | Hobart | Twarda | Raluca Olaru
|
 Gabriela Dabrowski Yang Zhaoxuan
|
0:6, 6:4, 10–5 |
| Finalistka | 6. | 18 lutego 2017 | Doha | Twarda |  Jarosława Szwiedowa
|
 Abigail Spears Katarina Srebotnik
|
3:6, 6:7(7) |
Wygrane turnieje rangi ITF edytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza edytuj
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 29/06/2003 | Elektrostal
|
ITF | 10 000 | dywanowa | Jekatierina Kirjanowa
|
6:3, 6:0 |
| 2. | 31/10/2004 | Mińsk
|
ITF | 25 000 | dywanowa | Anastasija Jakimawa
|
6:4, 6:4 |
| 3. | 20/02/2005 | Bromma
|
ITF | 25 000 | twarda |  Emma Laine
|
6:1, 6:2 |
Przypisy edytuj
- ↑ Retired players since 2015. Międzynarodowa Federacja Tenisowa, 2019-07-04. [dostęp 2019-07-13]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-01-16] (ang.).