Olimpia Mancini, Hrabina de Soissons fr. Olympe Mancini (ur. 11 lipca 1638, zm. 9 października 1708) – druga z pięciu sióstr Mancini (siostrzenic kardynała Jules’a Mazarina), matka generała francuskiego – Eugeniusza Sabaudzkiego i ciotka jego największego oponenta – Ludwika Józefa de Vendôme.

Olimpia Mancini
Ilustracja
Rodzina

Mancini

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1638
Rzym

Data i miejsce śmierci

9 października 1708
Bruksela

Ojciec

Michele Lorenzo Mancini

Matka

Geronima Mazarini

Dzieci

Ludwik Tomasz
Filip
Ludwik Juliusz
Emanuel Filibert
Eugeniusz Sabaudzki
Maria Joanna
Ludwika Filibert
Franciszka

Olimpia wychowała się w Rzymie. Jej ojcem był baron Michele Lorenzo Mancini. Po jego śmierci w 1650, jej matka – Geronima Mazarini przeniosła się z córkami do Paryża. Miała nadzieję, że jej wpływowy brat – kardynał, pomoże dziewczynkom w znalezieniu dobrze urodzonych mężów. Ich kuzynki – Martinozzi również przeniosły się do Francji w tym samym czasie, również aby zawrzeć świetne małżeństwa. Wszystkie te panny nazywano na dworze Mazarinettes:

Jej braćmi byli: Paweł, Filip i Alfons.

Małżeństwo edytuj

21 lutego 1657 Olimpia Mancini poślubiła księcia Eugeniusza Maurycego (1633-1673), syna Tomasza Franciszka, księcia Carignano i Marii Burbon-Soissons. Miała z nim 8 dzieci:

  • Ludwika Tomasza (1657-1702), hrabiego Soissons, jednego z kandydatów do tronu polskiego w 1674 roku
  • Filipa (1659-1693), zakonnika
  • Ludwika Juliusza (1660-1683), kawalera sabaudzkiego
  • Emanuela Filiberta (1662-1676), hrabiego Dreux
  • Eugeniusza (1663-1736), generała
  • Marię Joannę (1665-1705), mademoiselle de Soissons
  • Ludwikę Filibertę (1667-1726), mademoiselle de Carignan
  • Franciszkę (1668-1671), mademoiselle de Dreux

Olimpia Mancini przyjaźniła się z Henriettą Anną, księżną Orleanu, bratową i kochanką Ludwika XIV. To również ona poznała króla z Ludwiką de la Vallière, ale kiedy ta została następną kochanką króla, Olimpia odwróciła się od niej i znowu zaprzyjaźniła z odrzuconą Henriettą Anną.

Wygnanie z dworu edytuj

W 1679 Olimpia została oskarżona w tzw. Aferze Trucizn, że razem z trucicielką La Voisin, próbowała otruć Ludwikę de la Vallière. Podejrzewano ją również o to, że otruła własnego męża i Marię Ludwikę Orleańską – królową Hiszpanii i bratanicę Ludwika XIV. 23 stycznia 1680 została poproszona o opuszczenie dworu. Przeniosła się do Brukseli, upierając się przy swojej niewinności. Później podróżowała do Hiszpanii i do Anglii ze swoimi siostrami Marią i Hortensją. W Brukseli wspierała muzyków Pietro Antonio Fiocco i Henri Desmarets. Zmarła w Brukseli.