Onezym (Fiestinatow)

Onezym, imię świeckie: Siergiej Nikołajewicz Fiestinatow (ur. 9 kwietnia?/21 kwietnia 1890 w Bulukowie, zm. 31 października 1970 we Włodzimierzu) – rosyjski biskup prawosławny.

Onezym
Siergiej Fiestinatow
Arcybiskup włodzimierski i suzdalski
Kraj działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1890
Bulukowo

Data i miejsce śmierci

31 października 1970
Włodzimierz

Miejsce pochówku ?
Arcybiskup włodzimierski i suzdalski
Okres sprawowania

1956–1970

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

25 sierpnia 1944

Diakonat

1 sierpnia 1913

Prezbiterat

6 sierpnia 1913

Chirotonia biskupia

27 sierpnia 1944

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 sierpnia 1944

Miejscowość

Moskwa

Konsekrator

Aleksy (Simanski)

Współkonsekratorzy

Mikołaj (Jaruszewicz), Cyryl (Pospiełow)

Życiorys edytuj

Urodził się w wielodzietnej rodzinie kapłana prawosławnego. W 1910 ukończył seminarium duchowne we Włodzimierzu i podjął pracę nauczyciela, katechety i pomocnika misjonarza w guberni włodzimierskiej. Wykonywał ją przez dwa lata. Następnie 1 sierpnia 1913 został wyświęcony na diakona przez arcybiskupa włodzimierskiego i suzdalskiego Mikołaja. Ten sam hierarcha 6 sierpnia 1913 wyświęcił go na kapłana. Początkowo służył w cerkwi Chrystusa Zbawiciela we Włodzimierzu, następnie w cerkwi w Zastriebiu, gdzie był proboszczem od 1930. Po tej dacie, a przed 1943, był więziony w ramach represji wymierzonych przez władze stalinowskie w duchowieństwo prawosławne i spędził 10 lat w więzieniach.

W 1943 został dziekanem cerkwi w rejonach sabińskim, kowrowskim, seliwańskim i guś-chrustalskim (obwód włodzimierskich). W 1944 wierni katedralnego soboru we Włodzimierzu wybrali go na proboszcza działającej przy nim parafii; wybór ten potwierdził patriarcha Sergiusz.

25 sierpnia 1944 złożył wieczyste śluby mnisze przed metropolitą leningradzkim i nowogrodzkim Aleksym i przyjął imię Onezym. Dwa dni później został wyświęcony na biskupa włodzimierskiego i suzdalskiego. W jego chirotonii jako konsekratorzy wzięli udział metropolita leningradzki Aleksy, metropolita kruticki Mikołaj, biskup taszkencki i Azji Środkowej Cyryl.

Uczestniczył w Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w 1945. W 1956 otrzymał godność arcybiskupa, pozostając na katedrze włodzimierskiej, urząd ten sprawował do końca życia. W czasie zainicjowanych przez Nikitę Chruszczowa nowych prześladowań Cerkwi zdołał maksymalnie ograniczyć liczbę zamykanych w swojej eparchii cerkwi.

Odznaczony medalem "Za dzielną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej".

Bibliografia edytuj