Opcja rzeczowa

Opcja realna (opcja rzeczywista, opcja rzeczowa) – rodzaj metody oceny projektu inwestycyjnego, który ocenia jego zasadność z punktu widzenia zbliżonego do opcji. Opcja realna jest prawem (ale nie obowiązkiem) do zmiany decyzji w zakresie projektu inwestycyjnego, w sytuacji, gdy pojawią się nowe informacje, które dotyczą danego projektu inwestycyjnego.

Przykładem zastosowania opcji realnej jest inwestycja w spółkę biotechnologiczną, którą można utożsamiać z zakupieniem opcji kupna (long call). Jeżeli spółka poniesie klęskę w swoich badaniach i zbankrutuje, to strata inwestora będzie ograniczona do wysokości inwestycji (premii opcji). W przypadku gdy badania okażą się sukcesem, zyski inwestora są teoretycznie nieograniczone (wynika to z konstrukcji opcji long call).

Cechy opcji realnych:

• nie są przedmiotem obrotu rynkowego, ponieważ dotyczą one inwestycji rzeczowych,
• przeważnie są to opcje amerykańskie,
• zazwyczaj dotyczą inwestycji o dłuższym horyzoncie czasowych (powyżej roku),
• występuje niesymetryczne ryzyko dla wystawcy bądź nabywcy opcji,
• często zdarza się, że ryzyko specyficzne jest większe od ryzyka rynkowego.

Bibliografia

• K. Jajuga, T. Jajuga: Inwestycje. Instrumenty finansowe, ryzyko finansowe, inżynieria finansowa. PWN, 1998.
• A. Szablewski, R. Tuzimek: Wycena i zarządzanie wartością firmy. POLTEXT, 2007