Operacja Rabat (niem. Operation Rabat[1], także określenia Rabat-Fohn i Rabat-Föhn[2]) – określenie niemieckiego planu uprowadzenia lub internowania papieża Piusa XII (sprawującego pontyfikat w latach 1939-1958) na przełomie 1943 i 1944 r.

Papież Pius XII

Plan miał zostać wedle niektórych historyków i publicystów opracowany przez Adolfa Hitlera. Plan zakładać miał wkroczenie w styczniu 1944 r. 8 Dywizji Kawalerii SS „Florian Geyer”, przebranej za Włochów, do Watykanu oraz uprowadzenie papieża do zamku Lichtenstein koło Reutlingen w południowo-zachodniej części Niemiec[1][3]; niektóre źródła mówią o planach zabicia papieża. Motywem opracowania planu miały być obawy nazistowskiego kierownictwa o proalianckie nastawienie Piusa XII i jego przychylność wobec Żydów, a także ukrywanie ich w katolickich klasztorach.

Źródła informacji o planie edytuj

Informacja o przygotowywaniu takiego planu po raz pierwszy została podana wkrótce po zakończeniu II wojny światowej przez generała SS Karla Wolffa w ramach przesłuchiwania go jako świadka przed procesami norymberskimi. Szczegóły planu Wolff podał w 1972 r. na prośbę administracji Watykanu[1]. Twierdził przy tym, że sam Hitler odstąpił od planu, obawiając się konsekwencji[4]. W prawdziwość zeznań Wolffa część historyków powątpiewa, gdyż nie były one poparte jakimikolwiek dokumentami i częściowo sprzeczne z innymi zeznaniami. Informacje o planie były odtąd co kilka lat publikowane przez prasę w atmosferze sensacji jako rzekomo nowe odkrycia[1].

Pochodzącą z innego źródła informację o planie opublikowano 8 lipca 1998 r. we włoskiej gazecie „Il Giornale[5]. Źródłem zawierającym opis planu przeprowadzenia operacji był list zatytułowany Uśmiercenie Piusa XII wraz z całym Watykanem, napisany przez Paolo Portę, faszystowskiego lidera w Como, do Vincenzo Costy, lidera faszystowskiego w Mediolanie[6]. Z listu wynikało, jakoby Adolf Hitler planował wówczas zamordowanie papieża i kardynałów przebywających w Watykanie. Porta utrzymywał, że o planie dowiedział się od wysokiego przedstawiciela SS. Wedle tych informacji w grudniu 1943 r. Hitler zapoznał Heinricha Himmlera i Heinricha Müllera z planem zakładającym zabójstwo papieża. W liście Porta pisał również, że SS planowało przebrać się we włoskie mundury i używając włoskiej broni, wkroczyć do Watykanu w nocy. Plan zakładał także użycie oddziałów 1 Dywizji Pancerno-Spadochronowej Hermann Göring, które miałyby eliminować partyzantów. Gdyby papież jednak nie umarł, miał zostać wywieziony do Niemiec pod pretekstem uratowania go[5]. Wedle informacji „Il Giornale” Porta nie wiedział, czy plan, który miał być wykonany w styczniu 1944 r., został „definitywnie odłożony na bok”, ale nie miał wątpliwości, że plan Rabat-Fohn miał być opracowany w odwecie za obronę Żydów przez Piusa XII, jego protesty i podnoszenie głosu na rzecz uciskanych. List ten został odnaleziony w archiwach archidiecezji mediolańskiej 26 września 1944 r. przez profesor Annę Lisę Carlotti z notką, że ma być przechowywany w największej tajemnicy[7].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Sven F. Kellerhoff. Hitler wollte den Papst verschleppen. „Welt”, 2005-01-18. [dostęp 2012-04-25]. (niem.). 
  2. Hitler plante Entführung Pius’ XII. „Wiener Zeitung”, 1998-09-09. [dostęp 2012-04-25]. (niem.). 
  3. Walter Mayr. Halbgott in Feldgrau. „DER SPIEGEL”, 2010-04-03. [dostęp 2012-04-25]. (niem.). 
  4. GESTORBEN:Karl Wolff, 84. „DER SPIEGEL”, 1984-07-23. [dostęp 2012-04-25]. 
  5. a b Marchione: Pope Pius XII. s. 72.
  6. D. Kurzman, Misja specjalna, s. 128.
  7. Marchione: Pope Pius XII. s. 73.

Bibliografia edytuj