Oporność falowa (akustyka)

Akustyczna oporność falowa niektórych substancji

Substancja	Oporność falowa
	$[R]={\frac {\text{kg}}{{\text{m}}^{2}{\text{s}}}}$
powietrze	429
woda	1,48·106
gliceryna	2,5·106
miedź	2,07·107

Oporność falowa, impedancja akustyczna – w akustyce, miara oporu jaki stawia ośrodek rozchodzącej się w nim fali dźwiękowej; jest szczególnym przypadkiem impedancji falowej i określa ją wzór:

$R={\frac {\Delta p}{u}},$

gdzie:

$\Delta p$ – różnica pomiędzy ciśnieniem w amplitudzie fali dźwiękowej a ciśnieniem niezaburzonego ośrodka,

$u$ – prędkość cząsteczek ośrodka ruchu drgającego wywołanych różnicą ciśnień.

Jednostką oporności falowej jest:

$[R]={\frac {\text{kg}}{{\text{m}}^{2}{\text{s}}}}.$

Z definicji oporności falowej wynika związek:

$R=\rho \cdot v$

gdzie:

$\rho$ – gęstość ośrodka,

$v$ – prędkość fali w danym ośrodku.

Różnice oporności falowej ośrodków, między którymi przechodzi lub od którego odbija się fala, określają współczynniki odbicia fali od granicy ośrodków, jak i przechodzenia fali do drugiego ośrodka.

Zobacz też

• współczynnik odbicia
• współczynnik załamania