Order Indii Brytyjskich
Order Indii Brytyjskich (ang. Order of British India, skr. OBI lub O.B.I.) – brytyjskie odznaczenie ustanowione w 17 kwietnia 1837 przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską za panowania króla Wilhelma IV Hanowerskiego. Powstał z przeznaczeniem do wynagradzania tubylczych oficerów indyjskiej armii, za długoletnią, wierną i honorową służbę. Nadawany był w dwóch klasach w formie komandorii noszonej na szyi na wstędze orderowej. Wraz z uzyskaniem niepodległości przez Indie w 1947, order został zniesiony[1]. Obecnie wciąż jest noszony i znajduje się w oficjalnej brytyjskiej kolejności starszeństwa odznaczeń po Krzyżu Królewskiego Czerwonego Krzyża II klasy i przed Medalem Cesarza Indii[2].
 Awers | |
 Baretka I klasy od 1939 | |
 Baretka II klasy od 1939 | |
 Baretka w latach 1838–1939 | |
 Baretka w latach 1837–1838 | |
| Ustanowiono | |
|---|---|
| Wycofano | |
| Powyżej | |
| Poniżej | |
| Powiązane | |
Przypisy edytuj
- ↑ Peter Duckers: British Orders and Decorations. Oxford: Shire Library, 2014, s. 45-46.
- ↑ "Order of wear". The London Gazette (Supplement). No. 1. 11 January 2019. s. 326 (ang.)