Orlando Bridgeman (ur. 6 października 1873, zm. 21 marca 1957) – brytyjski arystokrata i polityk, najstarszy syn George’a Bridgemana, 4. hrabiego Bradford i lady Idy Lumley, córki 9. hrabiego Scarbrough.

Wykształcenie odebrał w Harrow School i w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge, w którym uzyskał licencjat w roku 1896, a w 1903 r. tytuł magistra. Później służył w 3 batalionie Królewskich Szkotów (3rd Battalion, Royal Scots), osiągając rangę podpułkownika. Brał udział II wojnie burskiej w latach 1900-1902 i w I wojnie światowej w latach 1915-1917. W 1939 r. został honorowym pułkownikiem Lekkiej Piechoty Króla ze Shropshire (King’s Shropshire Light Infantry).

W 1898 r. został prywatnym sekretarzem premiera Wielkiej Brytanii lorda Salisbury’ego. Był nim do 1900 r. W latach 1902-1905 był prywatnym sekretarzem premiera Arthura Balfoura. Po śmierci ojca w 1915 r. odziedziczył tytuł hrabiego Bradford i zasiadł w Izbie Lordów. W latach 1919-1924 był głównym whipem rządu. W następnych latach był zastępcą Lorda Namiestnika i Sędzią Pokoju w hrabstwach Warwickshire i Shropshire.

21 lipca 1904 r. poślubił Margaret Cecilię Bruce (28 października 1882 - 16 kwietnia 1949), córkę Henry’ego Bruce’a, 2. barona Aberdare i Constance Beckett, córki Hamiltona Becketta. Orlando i Margaret mieli razem syna i cztery córki: