Ornament regencyjny
ornament charakterystyczny dla sztuki późnego baroku
Ornament regencyjny (ornament wstęgowo-cęgowy) – ornament charakterystyczny dla sztuki późnego baroku, występujący w Europie w 1 połowie XVIII wieku. Jego nazwa związana jest z regencją Filipa Orleańskiego (1715-1723).
Ornament ten składa się z motywu wstęgi, który pojawił się już pod koniec XVII wieku. W ornamencie regencyjnym często towarzyszą jej kampanule, lambrekiny, kratka regencyjna, różyczki. Wstęga biegnie liniami prostymi i krzywymi, przeplata się i układa w charakterystyczne cęgi.
Bibliografia edytuj
- Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2006, ISBN 83-01-12365-6.