Ortomer (Orthomerus) – rodzaj hadrozauroida żyjącego w późnej kredzie na terenie współczesnych: Holandii i przypuszczalnie Ukrainy. Nazwa Orthomerus oznacza „prosta kość udowa”. Jak inne hadrozauroidy, ortomer poruszał się na dwóch lub czterech kończynach i był roślinożerny. Opisano dwa gatunki ortomera: Orthomerus dolloi – będący gatunkiem typowym rodzaju, nazwany przez Harry'ego Goviera Seeleya w 1883 – i Orthomerus weberi, opisany w 1945 przez Anatolija Riabinina. Orthomerus dolloi jest znany ze skamieniałości kręgów ogonowych oraz kości: udowej i piszczelowej, a O. weberi – z fragmentarycznych pozostałości kończyn przednich. Oba gatunki, podobnie jak cały rodzaj Orthomerus, są obecnie uznawane za nomina dubia[1], choć Madzia i wsp. (2020) wskazują, że O. dolloi może różnić się od innych późnokredowych ornitopodów z terenów obecnej Europy pod względem pewnych cech kości udowej[2]. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez tych autorów sugeruje, że O. dolloi jest stosunkowo zaawansowanym hadrozauroidem, jednak nienależącym do Hadrosauridae[2] – grupy, w której klasyfikowano go wcześniej[1].

Ortomer
Orthomerus
Seeley, 1883
Ilustracja
Lektotyp Orthomerus dolloi
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

cerapody

Infrarząd

ornitopody

Nadrodzina

hadrozauroidy

Rodzaj

ortomer

Gatunki
  • O. dolloi Seeley, 1883 (typowy)
  • O. weberi Riabinin, 1945

Przypisy edytuj

  1. a b John R. Horner, David B. Weishampel, Catherine A. Forster: Hadrosauridae. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press, 2004, s. 478–493. ISBN 0-520-24209-2.
  2. a b   Daniel Madzia, John W.M. Jagt, Eric W.A. Mulder. Osteology, phylogenetic affinities and taxonomic status of the enigmatic late Maastrichtian ornithopod taxon Orthomerus dolloi (Dinosauria, Ornithischia). „Cretaceous Research”. 108, 104334, 2020. DOI: 10.1016/j.cretres.2019.104334. (ang.). 

Linki zewnętrzne edytuj