Oscar Theodor Baron
Oscar Theodor Baron (ur. 8 września 1847 w Rzepczu, zm. 7 września 1926 w Głogówku) – niemiecki lepidopterolog, entomolog i ornitolog.
| Data i miejsce urodzenia |
8 września 1847 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 września 1926 |
| Zawód, zajęcie |
Życiorys edytuj
Urodził się 8 września 1847 w Rzepczu koło Głogówka jako syn nauczyciela Josepha Barona i jego żony Zofii z domu Kolloczek. Uczęszczał do gimnazjum w Prudniku (późniejsze I Liceum Ogólnokształcące). Podczas nauki w Prudniku zaczął kolekcjonować owady. W wieku 18 lat przerwał naukę i za zgodą rodziców wyjechał do Hamburga, gdzie zatrudnił się na statku handlowym. Ukończył tam z dobrym wynikiem kurs dla nawigatorów[1].
Holenderski statek handlowy, na którym podjął pracę, rozbił się koło Jawy. Chory na szkorbut Baron dotarł na innym statku do Stanów Zjednoczonych. Tam pracował przy kartowaniu bliżej nieokreślonej wyspy u wybrzeży Kalifornii, gdzie znalazł wiele mało znanych chrząszczy, które trafiły później do zbiorów Kalifornijskiej Akademii Nauk w San Francisco. Około 1876 podjął pracę przy załadunku szkunerów kursujących pomiędzy młynami w hrabstwie Mendocino a San Francisco, a w latach 80. XIX wieku pracował przy budowie linii kolejowych w Kalifornii i Arizonie jako inżynier[1].
W wolnym czasie Baron zbierał okazy roślin i owadów, a także prowadził próby hodowania niektórych gatunków motyli. W 1876 nawiązał kontakt z amerykańskim entomologiem Williamem Henrym Edwardsem, później również z Hermannem Streckerem i Albertem Koebele. Od czasu jego wyjazdu z Niemiec odwiedził ojczyznę po raz pierwszy w 1883, wówczas poznał Ottona Staudingera. Rok później wrócił do Stanów Zjednoczonych i postanowił zająć się zawodowo zbieraniem okazów przyrodniczych[2].
W 1885 wyruszył na wyprawę do Meksyku, od 1889 do 1891 przebywał w Ekwadorze, a w latach 1893-1895 podróżował po Peru. Podczas swoich wypraw oprócz owadów zbierał też okazy ptaków, zwłaszcza kolibrów. Zbieranie okazów porzucił, gdy przebywając na terenie bagnistym dostał niebezpiecznej choroby skóry. Część swoich zbiorów, w tym największą wówczas w Europie, obejmującą 111 gatunków kolekcję kolibrów, sprzedał Muzeum Zoologicznemu Waltera Rothschilda w Tring w Anglii, gdzie ich opracowaniem zajęli się m.in. Ernst Hartert i jego żona Claudia oraz Osbert Salvin. Ernst i Claudia Hartert upamiętnili Barona w nazwach gatunkowych kolibrów Phaethoris baroni i Eutoxeres baroni, natomiast Salvin upamiętnił go w nazwach gatunkowych ptaków Buarremon baroni i Siptornis baroni, w nazwie gatunkowej kolibra Metallura baroni i nazwie rodzajowej motyla Baronia z rodziny paziowatych (Papilionidae). Nazwisko Barona upamiętnił też James John Rivers w nazwie gatunkowej chrząszcza Amblychila baroni (=Amblycheila baroni)[2].
Sam Baron opublikował tylko jeden tekst o stanowiskach odwiedzonych przez niego w północnym Peru i znalezionych tam kolibrach. W 1896 powrócił na stałe do Niemiec. Resztę życia spędził w Głogówku, zajmując się pszczelarstwem. Zmarł 7 września 1926 w wieku 78 lat[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Syniawa 2019 ↓, s. 48.
- ↑ a b c Syniawa 2019 ↓, s. 49.
Bibliografia edytuj
- BARON Oscar Theodor. W: Mirosław Syniawa: Biograficzny słownik przyrodników śląskich. T. 2. Katowice: Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska, 2019, s. 48–49. ISBN 978-83-942550-8-4.