Osiedle im. Dąbrówki (Kłodzko)
Osiedle im. Dąbrówki – osiedle wielkopłytowe w Kłodzku, położone w południowej części miasta, na lewym brzegu Nysy Kłodzkiej.
| Osiedle Kłodzka | |
.jpg) Widok na osiedle od zachodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| Data założenia |
1976 |
| W granicach Kłodzka |
1809 |
| Powierzchnia |
0,03 km² |
| Wysokość |
299–311 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
57-300 |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
Położenie na mapie Kłodzka_mapa.PNG)
| |
| 50°25′51,5740″N 16°38′48,5608″E/50,430993 16,646822 | |
Geografia edytuj
Położenie geograficzne edytuj
Osiedle położone jest między osiedlem im. Kruczkowskiego na zachodzie, Przedmieściem Zielonym na północy, Książkiem na południu oraz osiedlem im. Morcinka na wschodzie. Od centrum miasta oddalone jest o 1 km na północ[1].
Warunki naturalne edytuj
Osiedle położone jest na wysokości 299–311 m n.p.m., na wzniesieniu, którego wysokość zwiększa się w kierunku zachodnim[2]. Cały jego obszar stanowi teren zabudowany.
Nazewnictwo edytuj
Osiedle zostało nazwane imieniem XXX-lecia PRL, w celu uczczenia obchodów 30-lecia socjalistycznego ustroju Polski zgodnie z ówczesną propagandą sukcesu, podkreślającą budowę Trzeciej Polski. Po transformacji ustrojowej na początku lat 90. XX w. osiedle zostało przemianowane na cześć pierwszej żony Mieszka I – Dąbrówki, która miała przejeżdżać przez Kłodzko w drodze do Gniezna[3].
Historia edytuj
Teren, na którym stoi dzisiejsze osiedle, należał od czasów średniowiecza do Przedmieścia Zielonego. Nie był on jednak zabudowany. Dopiero po II wojnie światowej wraz z rozbudową miasta w kierunku południowym władze zdecydowały się na początku lat 70. XX wieku na wybudowanie w tym miejscu osiedla z wielkiej płyty[4]. Budowę rozpoczęto w 1972 roku. Realizowana była przez Kłodzkie Przedsiębiorstwo Budowlane, kierowane przez Jana Bibułę[5]. Inwestycję zakończono w 1976 roku[6].
Administracja edytuj
Obszar obecnego osiedla od zawsze dzielił losy polityczno-administracyjne z Kłodzkiem, zostając do niego oficjalnie włączony w drugiej połowie XIX wieku[7]. Po zakończeniu II wojny światowej znalazł się w granicach Polski. Wszedł jako część Kłodzka w skład województwa wrocławskiego, powiatu kłodzkiego[8]. Z kolei po zmianach w administracji terenowej w latach 70. XX wieku wszedł w skład województwa wałbrzyskiego[9]. W 1999 roku ponownie reaktywowano powiat kłodzki, który wszedł w skład województwa dolnośląskiego[10].
Na terenie Kłodzka nie występują pomocnicze jednostki administracyjne, takie jak: osiedla, czy dzielnice, dlatego też o większości spraw decyduje samorząd miejski, którego siedziba znajduje się na pl. Bolesława Chrobrego, na Starym Mieście. Mieszkańcy wybierają do Rady Miasta pięciu radnych co 5 lat (do 2018 roku kadencja wynosiła 4 lata), tworząc okręg wyborczy nr 3, wraz z całą południowo-zachodnią częścią miasta, położoną na lewym brzegu Nysy Kłodzkiej[11].
Edukacja i kultura edytuj
Osiedle im. Dąbrówki nie posiada własnych placówek kulturalno-oświatowych. Dzieci w wieku 7–15 lat pobierają naukę w mieszczącej się w pobliżu, przy ul. Bohaterów Getta 22, Szkole Podstawowej nr 6 im. Unii Europejskiej. Następnie młodzież kontynuuje dalsze kształcenie w zdecydowanej większości w szkołach średnich położonych w centrum miasta[12].
Religia edytuj
Zdecydowana większość mieszkańców jest wyznania rzymskokatolickiego[13]. Od czasów średniowiecza tereny te podlegały pod parafię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na kłodzkiej starówce. W 1982 roku z jej obszaru wydzielono parafię Podwyższenia Krzyża Świętego z siedzibą na os. im. Leona Kruczkowskiego, do której włączono obszar osiedla. Parafia ta wchodzi w skład diecezji świdnickiej i dekanatu kłodzkiego[14].
Architektura i urbanistyka edytuj
Osiedle im. Dąbrówki stanowi typowy przykład wielkopłytowego osiedla mieszkaniowego. Stoją tu pięciokondygnacyjne wielkoklatkowe budynki mieszkalne. Osiedle zostało wybudowane na planie prostokąta. Jego granice wyznaczają ulice: Łąkowa (na południu), Wolności (na zachodzie), Dąbrówki (na północy) i Bohaterów Getta (na wschodzie). Najwięcej miejsca zajmują cztery bloki mieszkalne – klatkowce, a każdy z nich składa się z sześciu segmentów (klatek). W południowej części osiedla znajdują się cztery punktowce. Wzdłuż ulicy Bohaterów Getta we wschodniej części osiedla w pierwszej dekadzie XXI wieku powstał parking. Całość osiedla dopełnia pawilon handlowy zajmujący północno-zachodni obszar zespołu mieszkaniowego. Między blokami założono liczne zieleńce z ławkami[1].
W skład osiedla im. Dąbrówki wchodzą 4 ulice[15]:
- ul. Bohaterów Getta (część),
- ul. Dąbrówki,
- ul. Łąkowa (część),
- ul. Wolności (część).
Gospodarka edytuj
Osiedle im. Dąbrówki jest typowym przykładem tzw. sypialni, tj. znajdują się tutaj wyłącznie bloki mieszkalne. Nie występują na jego terenie żadne większe zakłady pracy poza prywatnymi sklepami, które mieszczą się w pawilonie handlowym w jego północno-zachodniej części. Otwarta jest jedna restauracja „Hrabina's Monte Carlo” przy ul. Wolności 83[16].
Infrastruktura edytuj
Transport edytuj
Przez wschodnią granicę osiedla im. Dąbrówki, którą stanowi ul. Bohaterów Getta, w dawnych czasach wiódł ważny szlak prowadzący z Wrocławia przez Kłodzko i Bystrzycę Kłodzką do Przełęczy Międzyleskiej, gdzie znajdowała się granica z Czechami[17]. W XX wieku wraz z rozwojem motoryzacji, droga ta straciła na znaczeniu na rzecz nowej trasy położonej po prawej stronie Nysy Kłodzkiej[18]. Współcześnie droga ta ma status drogi powiatowej nr 3238D prowadzącej z Kłodzka przez Krosnowice, Gorzanów do Starej Łomnicy[19].
Komunikacja edytuj
Na terenie osiedla im. Dąbrówki nie jest zlokalizowany żaden przystanek komunikacji miejskiej. Najbliższy przystanek autobusowy znajduje się przy, znajdującym się w sąsiedztwie osiedla, supermarkecie „Dobosz”[20]. Przystanek „Kłodzko, Bohaterów Getta, Dobosz” obsługiwany jest przez miejskiego przewoźnika firmę A-Vistę. Busy kursują z niego na trasie: Kłodzko/ul. Szpitalna/Szpital w kierunku Kłodzko/ul. Noworudzka/Galeria[21].
Ponadto na przystanku „Kłodzko, ul. Bohaterów Getta, Dobosz” kursują autobusy komunikacji podmiejskiej obsługiwanej przez PKS Kłodzko. Jeżdżą one w relacji: Kłodzko Dworzec Autobusowy – Starków[22]. Do lat 90. XX wieku linia ta nosiła numer 1[23].
Bezpieczeństwo edytuj
W zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz innych miejscowych zagrożeń, osiedle im. Dąbrówki podlega pod rejon działania Komendy Powiatowej Straży Pożarnej oraz Komendy Powiatowej Policji w Kłodzku. Funkcję dzielnicowego pełni aspirant Piotr Suchorzyński z I Rejonu Służbowego[24]. Z ramienia kłodzkiej straży miejskiej I Rejon Służbowy obsługują st. insp. Jarosław Dereń i st. insp. Krzysztof Szopa[25].
Galeria edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kłodzko. Plan miasta, 1:10 000, wyd. 3, PPWK, Wrocław – Warszawa 1999.
- ↑ Wysokość opracowana na podstawie „Google Earth”
- ↑ R. Majewska, Legendy i opowiadania Ziemi Kłodzkiej, wyd. Lider, Kłodzko 1998.
- ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów. Kotlina Kłodzka, t. 15, pod red. M. Staffy, Wrocław 1994, s. 205–206.
- ↑ Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. R. Gładkiewicza, Kłodzko 1998, s. 171.
- ↑ K. Marcinek, W. Prorok, Ziemia Kłodzka. Informator turystyczny, s. 14.
- ↑ Por.: Plan von Glatz, 1:4500, pod red. M. Krausego, Glatz 1897.
- ↑ A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg – Wrocław 2006, s. 385.
- ↑ A. i A. Galasowie, Dzieje Śląska w datach, wyd. Rzeka, Wrocław 2001, s. 285.
- ↑ Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz.U. z 1998 r. nr 96, poz. 603). [on-line] [dostęp: 23.10.2020]
- ↑ Granice okręgu na stronie PKW według stanu z ostatnich wyborów samorządowych z 2018 roku [on-line] [dostęp: 24.10.2020]
- ↑ Dane Wydziału Edukacji i Spraw Społecznych UM w Kłodzku na rok szkolny 2019/2020.
- ↑ Dane dekanatu kłodzkiego według stanu na grudzień 2019 roku.
- ↑ Schematyzm Diecezji Świdnickiej, pod red. A. Bałabucha, Świdnica 2010.
- ↑ Interaktywny plan Kłodzka na oficjalnym serwisie miejskim [on-line [dostęp: 23.10.2020]
- ↑ Dane na podstawie Wydział Gospodarki Mieniem Komunalnym i Planowania Przestrzennego UM w Kłodzku według stanu na październik 2020 roku.
- ↑ K. Bartkiewicz, Dzieje ziemi kłodzkiej w wiekach średnich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1977, s. 20.
- ↑ Kotlina Kłodzka. Mapa turystyczna, 1:100 000, Eko-Graf, Wrocław 1997.
- ↑ Wykaz dróg powiatowych podlegających pod zarząd Starostwa Powiatowego w Kłodzku [on-line. zdp.bip.klodzko.pl. [dostęp 2020-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-27)].
- ↑ Dane na podstawie Wydziału Gospodarki Mieniem Komunalnym i Planowania Przestrzennego UM w Kłodzku wg stanu na 31.12.2019 roku.
- ↑ Rozkład jazdy komunikacji miejskiej w Kłodzku na oficjalnej stronie A-Visty [on-line] [dostęp: 23.10.2020]
- ↑ Informacja uzyskana w centrali PKS Kłodzko według rozkładu jazdy, stan na 1.09.2020 roku.
- ↑ Informacje praktyczne o Kłodzku zamieszczone na odwrocie Kłodzko. Plan miasta, 1:10 000, wyd. PPWK, Warszawa – Wrocław 1999.
- ↑ Kłodzko (miasto) – dzielnicowi. klodzko.policja.gov.pl. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-22)].
- ↑ Wykaz strażników i rejonów słuzbowych na terenie miasta Kłodzka od 2021 roku. sm.bip.klodzko.pl. [dostęp 2024-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-22)].
Bibliografia edytuj
- Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. R. Gładkiewicza, Kłodzko 1998.
- Marcinek K., Prorok W., Ziemia Kłodzka. Informator turystyczny, Fundacja Rozwoju Miasta Kłodzka i Ziemi Kłodzkiej „Actus”.
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Kotlina Kłodzka, t. 15, pod red. M. Staffy, Wrocław 1994.