Othius brevipennisgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków. Zamieszkuje góry Europy.

Othius brevipennis
Kraatz, 1857
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Staphyliniformia

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

kusaki

Plemię

Othiini

Rodzaj

żezoń

Gatunek

Othius brevipennis

Synonimy
  • Othius dilutus Motschulsky, 1858

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1857 roku przez Ernsta Gustava Kraatza. Jako miejsce typowe wskazano Austrię[1].

Morfologia edytuj

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4,5 do 5 mm. Głowa jest niewiele dłuższa niż szersza, wyraźnie rozszerzona za oczami, pokryta delikatną, siateczkowatą mikrorzeźbą, połyskująco brunatnoczarna z żółtobrunatnymi głaszczkami i czułkami. Silne, zakrzywione żuwaczki mają bruzdę na krawędzi zewnętrznej. Warga górna ma na przedniej krawędzi głębokie, szczelinowate wcięcie. Czułki mają człon trzeci co najwyżej nieco dłuższy niż poprzedni. Barwa przedplecza jest żółtobrunatna. Na jego powierzchni widoczna jest wyraźna, delikatna, siateczkowata mikrorzeźba. Pokrywy są nie dłuższe od głowy, pokryte rozproszonymi punktami, ubarwione brunatnie z żółtym odcieniem. Skrzydła tylnej pary są uwstecznione, szczątkowo wykształcone. Odnóża są żółtobrunatnie ubarwione. Przednia ich para ma stopy o rozszerzonych członach, u samców mocniej niż u samic. Odwłok nie ma obwódki błoniastej na tylnym brzegu piątego tergitu. Kolor odwłoka jest brunatny z żółtawo rozjaśnionymi tylnymi krawędziami tergitów[2].

Ekologia i występowanie edytuj

Owad górski, zasiedlający głównie piętra subalpejskie i alpejskie. Bytuje w ściółce pod opadłym listowiem, wśród mchów i korzeni traw oraz pod kamieniami[3].

Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Słowenii, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny[4][1]. W Polsce jest notowany bardzo rzadko[3]; stwierdzony został w Tatrach, Beskidzie Sądeckim[2] i Bieszczadach[5].

Przypisy edytuj

  1. a b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 2). Staphylininae: Diochini, Maorothini, Othiini, Platyprosopini, Staphylinini (Amblyopinina, Anisolinina, Hypotiomina, Philonthina). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 2441-3020, 2001. 
  2. a b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 d Kusakowate - Staphylinidae: Wydłużaki - Xantholininae. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1976.
  3. a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980. 
  4. Othius brevipennis Kraatz, 1857. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-09].
  5. gatunek: Othius brevipennis Kraatz, 1857. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-03-09].

Linki zewnętrzne edytuj