Othmar Daniel Zinke

Othmar Daniel Zinke (ur. 10 sierpnia 1664 w Strzegomiu, zm. 8 września 1738 w Broumovie) – 48. opat klasztorów benedyktyńskich w Břevnovie, Broumovie, Policach nad Metují i Legnickim Polu.

Othmar Daniel Zinke
opat
Ilustracja
Herb opata (O.A.B) w klasztorze
Kraj działania

Austro-Węgry

Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1664
Strzegom

Data i miejsce śmierci

8 września 1738
Broumov

prowizor (zarządca dóbr)
Okres sprawowania

1697–1700

opat
Okres sprawowania

1700–1738

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Śluby zakonne

1 kwietnia 1685

Prezbiterat

15 sierpnia 1689

Młodość edytuj

Jego ojcem był strzegomski kupiec David Zinke. Po jego wczesnej śmierci wdowa z dziećmi przeniosła się do Broumova, gdzie kilka lat później poślubiła Kaspara Sachsa.

Daniel Zinke uczęszczał do gimnazjum benedyktyńskiego w Broumovie. W 1670 za rządów opata Thomasa Sartoriusa (1663–1700)[1] wstąpił do klasztoru. Po ukończeniu nowicjatu otrzymał 25 marca 1671 imię zakonne Othmar. W czerwcu tego samego roku kościół i klasztor zostały zniszczone przez pożar. W tej sytuacji nowicjusze zostali czasowo przeniesieni do klasztoru cysterskiego w Krzeszowie, z którym opactwo w Broumovie było od 1663 związane wspólnotą modlitewną. 1 kwietnia 1685 Othmar Zinke złożył śluby zakonne. Studiował filozofię w szkole klasztornej, a następnie teologię i prawo kanoniczne w arcybiskupim seminarium w Pradze. Ukończył naukę w lipcu 1689 broniąc 43 tez z dogmatyki i teologii moralnej. Oponentami byli dwaj franciszkanie z Kłodzka i cysters z Krzeszowa. 15 sierpnia 1689 Otmar Daniel Zinke przyjął święcenia kapłańskie.

Od 1690 Zinke wykładał w broumovskim gimnazjum klasztornym filozofię, prawo kanoniczne i teologię moralną. Wkrótce został bliskim współpracownikiem opata Thomasa Sartoriusa (1663–1700), który wysyłał go w sprawach opactwa na dwór cesarski i do nuncjusza w Wiedniu. 24 listopada 1696 wraz z innym ojcem wziął udział w wyświęceniu krzeszowskiego opata Dominicusa Geyera. 23 września 1697 otrzymał urząd prowizora (zarządcy dóbr).

Opat edytuj

13 października 1700 zmarł opat Sartorius. Othmar Daniel Zinke został wybrany jego następcą 17 listopada 1700 otrzymując 42 z 51 głosów. Do opactwa należały klasztory w: Břevnovie, Policach nad Metují i Broumovie. W tym ostatnim znajdowała się siedziba opata. Wkrótce dołączyło do tej listy Legnickie Pole. Zinke starał się by w każdym klasztorze mieszkało co najmniej 12 mnichów.

Opat prowadził spór o egzempcję z arcybiskupem praskim, który chciał podporządkować sobie klasztory benedyktyńskie. Często zwoływał kapitułę prowincjonalną i wizytował podległe sobie klasztory. Dopiero 20 lat po jego śmierci kuria rzymska rozstrzygnęła spór na korzyść arcybiskupa praskiego. Zinke starał się również o rozwój gospodarczy opactwa zakładając szkołę rolniczą w Břevnovie i wspierając tkactwo w Broumovie.

Działalność budowlana edytuj

Othmar Daniel Zinke prowadził intensywną działalność budowlaną zatrudniając wielu wybitnych artystów: braci Asam, Wenzela Lorenza Reinera, Karla Josepha Hiernle, Christopha Thomasa Schefflera, Christopha Dientzenhofera i jego syna Kiliana Ignaza Dientzenhofera. Za czasów Zinkego wzniesiono nowy klasztor w Břevnovie i zbarokizowano kościół opacki, dokończono odbudowy kościoła i klasztoru i Broumovie, wybudowano we wsiach należących do dóbr broumovskich dziesięć barokowych kościołów, wzniesiono nowy kościół i klasztor w Legnickim Polu, przebudowano klasztor i zbarokizowano fasadę kościoła w Policach nad Metují.

Upamiętnienie edytuj

W kilku świątyniach broumovskiej grupie kościołów nad głównymi wejściami znajdują się tablice z sentencjami w j. łac.  upamiętniające opata:

Przypisy edytuj

  1. a b Opati břevnovského kláštera. [dostęp 2023-11-04]. (cz.).
  2. Trójpański Kamień w Górach Suchych. gorytajemnic.pl. [dostęp 2023-11-04]. (pol.).
  3. Trójpański Kamień w Górach Suchych [online], gorytajemnic.pl [dostęp 2023-12-19] (pol.).

Literatura edytuj

  • Rudolf Walter: Othmar Daniel Zinke (1664–1738). In: Schlesische Lebensbilder, Bd. 7, S. 78–84, ISBN 3-7995-6198-6.
  • Beda Franz Menzel: Abt Othmar Daniel Zinke. 1700-1738. Ein Prälat des Barocks. Komm-Verl. Winfried-Werk, Ottobeuren 1978 (Studien und Mitteilungen zur Geschichte des Benediktiner-Ordens und seiner Zweige, Bd. 89, H. I-II)