Wikipedia

Otto Michael Ludwig Leichtenstern

Otto Michael Ludwig Leichtenstern (ur. 14 października 1845 w Ingolstadt[1], zm. 23 lutego 1900 w Kolonii) – niemiecki lekarz, tajny radca sanitarny (geheimer Sanitätsrat).

Otto Michael Ludwig Leichtenstern
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 października 1845
Ingolstadt

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1900
Kolonia

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Jego ojciec był wojskowym w stopniu oficera i zmarł podczas walk 1866 roku na dur brzuszny. Otto Leichtenstern najpierw uczył się w szkole klasztornej w Ingolstadt, potem studiował na Uniwersytecie Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu oraz Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W 1869 roku został doktorem medycyny na tej drugiej uczelni. Po ukończeniu studiów odbył podróż naukową po najważniejszych klinikach europejskich; odwiedził Würzburg, Wiedeń, Pragę, Londyn, Edynburg, Dublin, Paryż i Lyon. Po powrocie do Monachium był asystentem u Karla von Pfeufera i Josepha von Lindwurma. Po śmierci Felixa von Niemeyera pełnił obowiązki kierownika kliniki w Tybindze, zanim objął ją Carl von Liebermeister. Od 1879 do 1900 był lekarzem naczelnym w miejskim szpitalu w Kolonii.

Z pierwszego małżeństwa z Anną von Eicken miał dwie córki i syna[2].

Zmarł na zapalenie płuc w wieku 54 lat[3]. Pochowany jest na cmentarzu Melaten. Wspomnienie o nim napisał Eduard Lent[4]. Na jego cześć nazwano ulicę w Kolonii.

Dorobek naukowy edytuj

Leichtenstern zajmował się wieloma działami medycyny. Publikował prace poświęcone helmintologii – pierwszy udowodnił, że człowiek może zarazić się tęgoryjcem dwunastnicy przez połknięcie larw[5]. W 1898 roku wysunął hipotezę, że 2-naftyloamina może być czynnikiem etiologicznym raka pęcherza moczowego[6][7]. Opisał, niezależnie od Adolpha Strümplla, postać zapalenia mózgu określaną w starszym piśmiennictwie jako zapalenie mózgu Leichtensterna-Strümplla[8][9]. Opisał objaw polegający na hiperalgezji (nadmiernej bolesności) kości w przebiegu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (objaw Leichtensterna)[10][11]. Jako pierwszy powiązał podostre zapalenie rdzenia z obrazem anemii złośliwej (zespół Leichtensterna)[12][13][14].

Wybrane prace edytuj

  • Allgemeine Balneotherapie. v. Ziemssen's Handb. der allgem. Therapie II (1880)
  • Über asthenische Pneumonien. (Volkmann’s) Sammlung klinisher Vorträge, Leipzig, 1874.
  • Handbuch der speciellen Pathologie und Therapie. Leipzig, Vogel (1876)
  • Über einige physikalisch-diagnostische Phaenomene. Arch. f. klin. Med XXI (1878)
  • Untersuchungen über den Haemoglobulingehalt des Blutes in Gesunden und Kranken Zuständen. Vogel, Leipzig 1878
  • Die Krankheiten der Pleura W: Handb. Der Kinderkrankheiten III (1878)
  • Die plötzlichen Todesfälle bei pleuritischen Exsudaten. Arch. f. klin. Med. XXV (1880)
  • Über Pons-Erkrankungen und die seitliche Deviation der Augen bei Hirnkrankheiten (D. m. W. 1881)
  • Die Symptomatologie der Brücken-Erkrankungen (razem z Hunniusem), Bonn 1881
  • Die Diagnose der Thrombose des Hirnsinus. D. m W (1880)
  • Zur Kenntniss in Entfernung vernehmbarer Herz- und Lungengeräusche
  • Die 1880/81 in Köln herrschende Scharlach-Epidemie (1881)
  • Über epidemische Tuberculose bei Hühnern (1883)
  • Über 16 Fälle von Trichinosis
  • Übertragung des Typhus durch Milch
  • Über progressive perniciöse Anaemie bei Tabes-Kranken (1884)
  • Über conträre oder paradoxe Chinin-Wirkung
  • Zur Entwickelungsgeschichte von Ankylostoma duodenale. Vorläufige Mittheilung. Centralblatt für klinische Medicin 7: 132-133 (1886)
  • Fütterungsversuche mit Ankylostomalarven. Eine neue Rhabditisart in den Fäces von Ziegelarbeitern: Berichtigung. Centralblatt für klinische Medicin 7: 673-675 (1886)
  • Einiges über Ankylostoma duodenale. Deutsche medicinische Wochenschfrift 13: 565-568, 594-596, 620-623, 645-647, 669-672, 691-694, 712-715 (1887)
  • Über intravenöse Kochsalz-Infusion bei Verblutungen. Volkmann's Samml. klin. Vortr Nr. 25 (1891)
  • Mittheilungen über die Influenzaepidemie 1889/1890. Deutsche medicinische Wochenschrift 11-43 (1890)
  • Die epidemische Genickstarre in Rheinland und Westfalen und die Epidemie 1885 in Köln (Festschr. d. niederrh. Ver. für Gesundheitspfl. zum 50jähr. Dr.-Jubil. v. Pettenkofer's, Bonn 1893)
  • Die Influenza und Lengue [W:] Nothnagels Handb. der spez. Pathol. und Therapie IV (1896)
  • Karl von Liebermeister, Otto Michael Ludwig Leichtenstern, Georg Sticker: Cholera Asiatica und Cholera Nostras. A. Hölder, 1896
  • Influenza und Dengue. Alfred Hölder, 1896
  • Die Behandlung der Krankheiten der Leber und Gallengänge, der Pancreaskrankheiten, der Darmschmarotzer. W: Pentzoldt's und Stintzing's Handb. der Therapie innerer Krankheiten 2. Aufl., IV, Jena 1898
  • Ueber Ankylostoma duodenale. Wiener klinische Rundschau 12: 361-363, 377-378, 393-395, 412-414, 428-429 (1898)
  • Die Lebensgeschichte des Ankylostoma duodenale. Centralblatt für Bakteriologie und Parasitenkunde, Abteilung originale 24: 974-980 (1898)
  • Ueber Anguillula intestinalis. Deutsche medicinische Wochenschrift 24: 118-121 (1898)
  • Zur Lebensgeschichte der Anguillula intestinalis. Centralblatt für Bakteriologie, Parasitenkunde und Infek tionskrankheiten, Abteilung originale 25: 226-231 (1899)
  • Über "infectiöse" Lungenentzündungen und den heutigen Stand der Psittacosis-Frage (Bonn 1899)
  • Zur Ankylostoma-anämie (1899)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 978-980. www.zeno.org
  2. ↑ Anton Bettelheim (Hrsg). Biographisches Jahrbuch und deutscher Nekrolog. V Band. Verlag von Georg Reimer, Berlin 1903 s. 315–316 [1] (Internet Archive)
  3. ↑ J.B., Otto Leichtenstern †, „Archiv für Verdauungskrankheiten”, 6 (4), 1900, s. V–VI, DOI: 10.1159/000187958, ISSN 0012-2823.
  4. ↑ Lent E. Münchener medizinische Wochenschrift 13, s. 430 (1900)
  5. ↑ Leichtenstern O. Futterungsversuche mit An kylostomalarven. Ein neue Rhabditisart in den Fäces von Ziegerlarbeitern: Berichtigung. Centralblatt für klinische Medicin 7, 673-675 (1886)
  6. ↑ Leichtenstern O. Ueber Harnblasenentzündung und Harnblasengeschwülste bei Arbeitern in Farbfabriken. Dtsch Med Wochenschr 24: 709–713 (1898)
  7. ↑ Andreas Luch, The mode of action of organic carcinogens on cellular structures, [w:] Cancer: Cell Structures, Carcinogens and Genomic Instability, Birkhäuser Basel, 2006, s. 65–95, DOI: 10.1007/3-7643-7378-4_4, ISBN 978-3-7643-7378-8 (ang.).
  8. ↑ Leichtenstern O. Über primäre hämorrhagische Encephalitis. Deutsche medizinische Wochenschrift 18: 39-40 (1892)
  9. ↑ Strümpell-Leichtenstern encephalitis w bazie Who Named It (ang.)
  10. ↑ Leichtenstern O. Über epidemische Meningitis. Deutsche medicinische Wochenschrift 11: 537-540 (1885)
  11. ↑ Leichtenstern's sign w bazie Who Named It (ang.)
  12. ↑ Leichtenstern O. Über progressive perniziöze Anämie bei Tabeskranken. Deutsche medicinische Wochenschrift 10: 849-850 (1884)
  13. ↑ Leichtenstern's syndrome w bazie Who Named It (ang.)
  14. ↑ Richard D Semba, Handbook of Nutrition and Ophthalmology, Totowa, N.J.: Humana Press, 2007, s. 307, ISBN 1-58829-196-0, OCLC 232363350.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Otto_Michael_Ludwig_Leichtenstern&oldid=71765115”