Wikipedia

Otus

Otus – rodzaj ptaków z podrodziny puszczyków (Striginae) w obrębie rodziny puszczykowatych (Strigidae).

Otus[1]
Pennant, 1769[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – syczek zwyczajny (O. scops)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

sowy

Rodzina

puszczykowate

Podrodzina

puszczyki

Rodzaj

Otus

Typ nomenklatoryczny

Otus bakkamoena Pennant, 1769

Gatunki

58 gatunków (w tym 5 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce i Oceanii[17].

Morfologia edytuj

Długość ciała 15–35 cm, rozpiętość skrzydeł 40–66 cm; masa ciała 45–310 g[17].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Otus: łac. otus „mała, uszata sowa”, od gr. ωτος ōtos „uszata sowa”[18].
  • Scops: gr. σκωψ skōps, σκωπος skōpos „mała uszata sowa”[19]. Gatunek typowy: Strix scops Linnaeus, 1758.
  • Zorca: epitet gatunkowy Strix zorca J.F. Gmelin, 1788[d]; nazwa Zonca oznaczająca w dialekcie używanym na Sardynii syczka zwyczajnego[20]. Gatunek typowy: Zorca arborea C.T. Wood, 1835 (= Strix scops Linnaeus, 1758).
  • Ephialtes: gr. εφιαλτης ephialtēs „demon, zmora”[21]. Gatunek typowy: Strix scops Linnaeus, 1758.
  • Acnemis (Aenemis): gr. ακνημος aknēmos „bez łydki u nóg, cienkonogi”, od negatywnego przedrostka α- a-; κνημη knēmē „noga, goleń”[22]. Gatunek typowy: Ephialtes gymnopodus G.R. Gray, 1848 (= Scops sunia Hodgson, 1836).
  • Pisorhina: gr. πιηζω piēzō „ściskać, kruszyć”; ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos”[23]. Gatunek typowy: Scops manadensis Quoy & Gaimard, 1830.
  • Lempijius (Lempijus): epitet gatunkowy Strix lempiji Horsfield, 1821; jawajska nazwa Lempi ji dla syczka obrożnego[24]. Gatunek typowy: Srix lempiji[e] Horsfield, 1821.
  • Athenoptera: rodzaj Athene Boie, 1822, pójdźka; gr. πτερον pteron „skrzydło”[25]. Gatunek typowy: Ephialtes spilocephalus Blyth, 1846.
  • Gymnoscops: gr. γυμνος gumnos „goły, nagi”; rodzaj Scops Brünnich, 1772[26]. Gatunek typowy: Gymnoscops insularis Tristram, 1880.
  • Scototheres: gr. σκοτος skotos „ciemność”; -θηρας -thēras „łowca”, od θηραω thēraō „polować”, od θηρ thēr, θηρος thēros „bestia, zwierzę”[27].
  • Heteroscops: gr. ἑτερος heteros „różny, inny”; rodzaj Scops Brünnich, 1772[28]. Gatunek typowy: Scops luciae[f] Sharpe, 1888.
  • Mimizuku: japońska nazwa Mimizuku dla uszatki[29]. Gatunek typowy: Pseudoptynx gurneyi Tweeddale, 1879.
  • Pyrroglaux: gr. πυρρος purrhos „koloru płomienia, czerwony”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos „sóweczka”[30]. Gatunek typowy: Noctua podargina Hartlaub & Finsch, 1872.
  • Mascarenotus: Maskareny (ang. Mascarene Islands); łac. otus „mała, uszata sowa”[31]. Gatunek typowy: †Strix sauzieri E. Newton & Gadow, 1893.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące współcześnie występujące gatunki[32]:

Uwagi edytuj

  1. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Acnemis Kaup, 1848.
  2. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Lempijius Bonaparte, 1854.
  3. ↑ Nowa nazwa dla Lempijius Bonaparte, 1854 ze względu na puryzm.
  4. ↑ Synonim O. scops.
  5. ↑ Podgatunek O. bakkamoena.
  6. ↑ Podgatunek O. spilocephalus.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Otus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ T. Pennant: Indian zoology. London: 1769, s. 3. (ang.).
  3. ↑ M.J.C. Savigny: Description de l’Égypte, ou, Recueil des observations et des recherches qui ont été faites en Égypte pendant l’expédition de l’armée française. T. 1: Histoire naturelle. Paris: Imprimerie impériale, 1809, s. 69, 107. (fr.).
  4. ↑ Ch.T. Wood: The ornithological guide: in which are discussed several interesting points in ornithology. London: Whittaker, 1835, s. 187. (ang.).
  5. ↑ E. von Keyserling & J.H. Blasius: Die wirbelthiere Europa’s. Braunschweig: F. Vieweg und sohn, 1840, s. xxxiii, 88. (niem.).
  6. ↑ a b J.J. Kaup. Uebericht der Gulen (Strigidae). „Isis von Oken”. Jahrgang 1848, s. 769, 1848. (niem.). 
  7. ↑ J.J. Kaup: Monograph of the Owls — Strigidae. W: W. Jardine: Contributions to ornithology for 1848-1853. Cz. 4. Edinburgh: W.H. Lizars, 1852, s. 129. (ang.).
  8. ↑ Ch.L. Bonaparte. Conspectus Systematis Ornithologie. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième Série. 1, s. 112, 1854. (fr.). 
  9. ↑ Ch.L. Bonaparte. Tableau des Oiseaux de proie. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e Série. 6, s. 542, 1854. (fr.). 
  10. ↑ A.O. Hume: My scrap book: or rough notes on Indian zoology and ornithology. Calcutta: C.B. Lewis, Baptist Mission Press, 1869, s. 392. (ang.).
  11. ↑ H.B. Tristram. Description of a new Genus and Species of Owl from the Seychelles Islands. „Ibis”. Fourth Series. 4, s. 458, 1880. (ang.). 
  12. ↑ F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1882–1890, s. 249. (niem.).
  13. ↑ R.B. Sharpe. On the Ornithology of Northern Borneo. „Ibis”. Sixth Series. 1, s. 77, 1889. (ang.). 
  14. ↑ H. Hachisuka: The Birds of the Philippine Islands with Notes on the Mammal Fauna. London: H.F. & G. Witherby, 1934, s. 50. (ang.).
  15. ↑ Y. Yamashina. A new genus of the owl. „Tori”. 10 (46), s. 1, 1938. 
  16. ↑ C. Mourer-Chauviré, C.R. Bour, F. Moutou & S. Ribes. Mascarenotus Nov. Gen. (Aves: Strigiformes) Genre Endémique Éteint des Mascareignes et M. grucheti N. Sp. Espèce Éteinte de la Réunion. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. Série II. 318, s. 1700, 1994. (fr.). 
  17. ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Owls (Strigidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.strigi1.01. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).  
  18. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Otus [dostęp 2023-04-25].
  19. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Scops [dostęp 2023-04-25].
  20. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Zorca [dostęp 2023-04-25].
  21. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Ephialtes [dostęp 2023-04-25].
  22. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Acnamis [dostęp 2023-04-25].
  23. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pisorhina [dostęp 2023-04-25].
  24. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Lempijius [dostęp 2023-04-25].
  25. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Athenoptera [dostęp 2023-04-25].
  26. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Gymnoscops [dostęp 2023-04-25].
  27. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Scototheres [dostęp 2023-04-25].
  28. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Heteroscops [dostęp 2023-04-25].
  29. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Mimizuku [dostęp 2023-04-25].
  30. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pyrroglaux [dostęp 2023-04-25].
  31. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Mascarenotus [dostęp 2023-04-25].
  32. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Striginae Leach, 1820 - puszczyki (Wersja: 2023-04-02). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-25].
  33. ↑ J.C. Rando, J.A. Alcover, S.L. Olson & H. Pieper. A new species of extinct scops owl (Aves: Strigiformes: Strigidae: Otus) from São Miguel Island (Azores Archipelago, North Atlantic Ocean). „Zootaxa”. 3647 (2), s. 343–357, 2013. DOI: 10.11646/zootaxa.3647.2.6. (ang.). 
  34. ↑ J.C. Rando, H. Pieper, J.A. Alcover & S.L. Olson. A new species of extinct fossil scops owl (Aves: Strigiformes: Strigidae: Otus) from the Archipelago of Madeira (North Atlantic Ocean). „Zootaxa”. 3182, s. 29–42, 2012. (ang.). 

Bibliografia edytuj

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Otus&oldid=70340918”