Otwarte mistrzostwa Europy w brydżu sportowym

Otwarte mistrzostwa Europy w brydżu sportowym (European Open Bridge Championships) – zawody brydżowe – teamów i par – w kategoriach mikstów, open, kobiet i seniorów; w których startować mogą zawodnicy ze wszystkich krajów (nie tylko europejskich) bez ograniczenia liczby zawodników z jednego kraju. OME odbywające się w latach nieparzystych. W latach parzystych odbywają się Drużynowe Mistrzostwa Europy. Zawody zostały wpisane do kalendarza EBL w roku 2003 dzięki staraniom ówczesnego Prezydenta EBL Gianarrigo Rona^[1].

Rozgrywane konkurencje edytuj

Obecnie Otwarte Mistrzostwa Europy w brydżu sportowym (OME) składają się z następujących konkurencji:

OME wchłonęły odbywające się przed rokiem 2003 następujące zawody:

Poniżej przedstawiono numerację zawodów w poszczególnych konkurencjach przed włączeniem do OME i po włączeniu do OME:

Numeracje zawodów OME
Typ	Kategoria	Przed 2003	Po 2003
Dryżynowe	Miksty	1–7	8–
	Open	–	1–
	Kobiety	–	1–
	Seniorzy	–	1–
Pary	Miksty	1–7	8–
	Open	1–11	12–
	Kobiety	1–8	9–
	Seniorzy	1–7	8–

Klasyfikacja generalna mistrzostw edytuj

Każde Otwarte Mistrzostwa Europy mają zestaw zasad (Rules And Regulations), które określają przebieg poszczególnych konkurencji. Od drugich zawodów, w roku 2005, określono również zasady otrzymywania nagród w klasyfikacji generalnej^[2]. W roku 2013 klasyfikacja generalna NIE była prowadzona.

Prowadzone są 3 klasyfikacje: Open, Kobiet i Seniorów. Przyznawane miejsca w klasyfikacji generalnej zależą od zajętych miejsc w zawodach teamów i par dla każdej konkurencji oraz dodatkowo w konkurencjach mikstów (drużynowo i par). (Przykładowo: Dla seniorów brane są wyniki miksty drużynowo, miksty pary, seniorzy drużynowo i seniorzy pary.) Z tych 4 możliwych konkurencji do sumy brane są najlepsze 3 wyniki każdego z zawodników. Dla każdych zawodów określone są punkty możliwe do zdobycia w każdej konkurencji za zajęcie poszczególnych miejsc^[2].

Poniższa tabela pokazuje zdobycze poszczególnych krajów zarówno w poszczególnych kategoriach, jak i w sumie dla wszystkich kategorii.

Po najechaniu kursorem nad liczbę wyświetli się wykaz zawodów (TOn – Open, TWn – Kobiety, TSn – Seniorzy), w których te miejsca zostały zdobyte. Naciskając strzałkę w kolumnie z pierwszymi miejscami można uporządkować listę według zdobyczy dowolnej kategorii.

Podsumowanie miejsc klasyfikacji generalnej (Stan na 2013-01-18)
Kategoria		Open			Kobiety			Seniorzy			Razem			Kategoria
F	Kraj	Pierwsze	Drugie	Trzecie	Pierwsze	Drugie	Trzecie	Pierwsze	Drugie	Trzecie	Pierwsze	Drugie	Trzecie	F	Kraj
	Anglia	_00_00_00_Anglia			_02_00_00_Anglia 2			_00_00_00_Anglia			_02_00_00_Anglia 2				Anglia
	Bułgaria	_00_00_01_Bułgaria		1	_00_00_00_Bułgaria			_00_00_00_Bułgaria			_00_00_01_Bułgaria		1		Bułgaria
	Francja	_00_01_02_Francja	1	2	_01_00_02_Francja 1		2	_02_02_01_Francja 2	2	1	_03_03_05_Francja 3	3	5		Francja
	Holandia	_01_02_00_Holandia 1	2		_03_00_03_Holandia3		3	_00_00_00_Holandia			_04_02_03_Holandia 4	2	3		Holandia
	Niemcy	_00_00_00_Niemcy			_00_00_01_Niemcy		1	_00_00_00_Niemcy			_00_00_01_Niemcy		1		Niemcy
	Norwegia	_00_00_00_Norwegia			_00_02_00_Norwegia	2		_00_00_00_Norwegia			_00_02_00_Norwegia	2			Norwegia
	Polska	_00_00_01_Polska		1	_00_00_00_Polska			_00_00_01_Polska		1	_00_00_02_Polska		2		Polska
	Rosja	_01_01_00_Rosja 1	1		_00_00_00_Rosja			_00_00_00_Rosja			_01_01_00_Rosja 1	1			Rosja
	Szwecja	_01_00_00_Szwecja 1			_00_00_00_Szwecja			_00_00_00_Szwecja			_01_00_00_Szwecja 1				Szwecja
	USA	_01_00_00_USA 1			_00_00_00_USA			_00_00_00_USA			_01_00_00_USA 1				USA
	Włochy	_00_00_00_Włochy			_00_00_00_Włochy			_02_02_02_Włochy 2	2	2	_02_02_02_Włochy 2	2	2		Włochy
Razem		4	4	4	6	2	6	4	4	4	14	10	14	Razem

Zawody w poszczególnych miejscach edytuj

Poniższa tabela przedstawia miejsca i daty rozgrywek OME:

Termin i Miejsce OME
Nr	Okres	Miasto	Państwo
6	2013-06-15..29	Ostenda	Belgia^[3]
5	2011-06-17..07-02	Poznań	Polska^[4]
4	2009-06-12..27	San Remo	Włochy^[5]
3	2007-06-15..30	Antalya	Turcja^[6]
2	2005-06-18..07-02	Arona	Hiszpania^[7]
1	2003-06-14..28	Mentona	Francja^[8]

2013: Ostenda (Belgia) edytuj

Konkurencja	6: 2013: Ostenda (Belgia) - Tabela medalistów^[9]
13. Mixed Teams (98 teams)	1	NedAut: Huub Bertens, Marion Michielsen, Ricco van Prooijen, Jovanka Smederevac, Martine Verbeek, Sascha Wernle
	2	Austria: Iris Grumm, Arno Lindermann, Martin Schifko, Terry Weigkricht
	3	Schaltz: Nadia Bekkouche, Peter Fredin, Dorthe Schaltz, Peter Schaltz
13. Mixed Pairs (416 pairs)	1	: Desisława Popowa - Rosen Gunew
	2	: Sylvie Willard - Marc Bompis
	3	Netsy Sayer - Zachari Zachariew
6. Open Teams (121 teams)	1	Mazurkiewicz: Piotr Gawryś, Krzysztof Jassem, Paweł Jassem, Marcin Mazurkiewicz, Piotr Tuszyński, Jakub Wojcieszek
	2	Breno: Mario D'Avossa, Benito Garozzo, Riccardo Intonti, Massimo Lanzarotti, Andrea Manno, Romain Zaleski
	3	Isrmany: Allon Birman, Ilan Herbst, Ofir Herbst, Deror Padon, Josef Piekarek, Alexander Smirnov
17. Open Pairs (280 pairs)	1	Sabine Auken - Roy Welland
	2	Jan Jansma - Zia Mahmood
	3	Nils Kåre Kvangraven - Terje Lie
6. Women Teams (25 teams)	1	China 1: Feng Xuefeng, Wang Wenfei, Wang Liping, Zhang Yu
	2	Italia 1: Caterina Ferlazzo, Gabriella Manara, Simonetta Paoluzi, Annalisa Rosetta, Ilaria Saccavini, Marilina Vanuzzi
	3	Dutch Women: Carla Arnolds, Jet Pasman, Anneke Simons, Wietske van Zwol
14. Women Pairs (46 pairs)	1	Catherine d'Ovidio - Janice Seamon-Molson
	2	Marion Michielsen - Meike Wortel
	3	Véronique Bessis - Carole Puillet
6. Senior Teams (23 teams)	1	Lavec: Peter Billgren, Sven-Olov Flodqvist, Mats Pettersson, Björn Sanzen
	2	Hansen: Heinrich Berger, Renate Hansen, Hubert Obermair, Franz Terraneo
	3	Bardin: Antonio Bardin, Franco Garbosi, Luigina Gentili, Carlo Maria Gentili, Silvio Tosi, Paolo Uggeri
13. Senior Pairs (52 pairs)	1	Nicholas Fitzgibbon - Adam Mesbur
	2	Michael Elinescu - Entscho Wladow
	3	Stefan Cabaj - Włodzimierz Ilnicki

2011: Poznań (Polska) edytuj

Konkurencja	5: 2011: Poznań (Polska) - Tabela medalistów^[4]
12 Mixed Teams (90 teams)	1	Zimmermann: Philippe Cronier, Bénédicte Cronier, Catherine d'Ovidio, Franck Multon, Sylvie Willard, Pierre Zimmermann
	2	Vriend: Carla Arnolds, Ton Bakkeren, Huub Bertens, Anton Maas, Martine Verbeek, Bep Vriend
	3	Badger: Jeffrey Allerton, Frances Hinden, Graham Osborne, Paula Leslie
	3	Mahaffey: Sam Lev, Irina Lewitina, Jim Mahaffey, Jacek Pszczoła, Judi Radin, Janice Seamon-Molson
12 Mixed Pairs (208 pairs)	1	: Catherine d'Ovidio – Philippe Cronier
	2	: Anna Zack Einarsson – Bengt-Erik Efraimsson
	3	: Magdaléna Tichá – Richard Ritmeijer
5 Open Teams (119 teams)	1	Mahaffey: Gary Cohler, Sam Lev, Jim Mahaffey, Jeff Meckstroth, Jacek Pszczoła, Eric Rodwell
	2	Bessis: Michel Bessis, Thomas Bessis, Josef Piekarek, Alexander Smirnov
	3	Monaco A: Jean Charles Allavena, Marco Catellani, Henri Fissore, Nathalie Frey, Marc Bompis, Jean-Christophe Quantin
16 Open Pairs (323 pairs)	1	: Artur Guła – Mikołaj Taczewski
	2	: Eldad Ginnosar - Ron Pachtman
	3	: Krzysztof Buras – Grzegorz Narkiewicz
5 Women Teams (24 teams)	1	Kapadokya: Mine Babac, Lale Gumrukcuoglu, Serap Kuranoglu, Dilek Yavas
	2	Netherlands Women 1: Carla Arnolds, Laura Dekkers, Marion Michielsen, Jet Pasman, Anneke Simons, Bep Vriend
	3	Cronier: Véronique Bessis, Bénédicte Cronier, Catherine d'Ovidio, Sylvie Willard, Jovanka Smederevac, Nikica Sver
13 Women Pairs (34 pairs)	1	: Carla Arnolds – Bep Vriend
	2	: Rosaline Barendregt – Martine Verbeek
	3	: Bénédicte Cronier – Sylvie Willard
5 Senior Teams (18 teams)	1	Grenthe: Patrick Grenthe, Guy Lasserre, Francois Leenhardt, Patrice Piganeau, Philippe Poizat, Philippe Vanhoutte
	2	Pharon: Hans Göthe, Paul Hackett, Gunnar Hallberg, David Price, Colin Simpson, Tony Waterlow
	3	Kutner: Marek Borewicz, Jacek Stasica, Włodzimierz Wala, Roger Kutner
12 Senior Pairs (37 pairs)	1	: Aleksander Jezioro – Jerzy Russyan
	2	: Irena Chodorowska – Jan Chodorowski
	3	: Francois Leenhardt – Patrice Piganeau
Gen Open	1	Jacek Pszczoła
	2	Philippe Cronier
	3	Pierre Zimmermann
Gen Women	1	Carla Arnolds
	1	Bep Vriend
	3	Bénédicte Cronier
	3	Sylvie Willard
Gen Senior	1	Philippe Vanhoutte
	2	Andrea Buratti
	3	Apolinary Kowalski

2009: San Remo (Włochy) edytuj

Konkurencja	4: 2009: San Remo (Włochy) Tabela medalistów^[5]
11 Mixed Teams (91 teams)	1	Hauge: Rosen Gunew, Desisława Popowa, Rune Hauge, Anna Malinowski, Gunn Tove Vist, Erik Saelensminde
	2	Neve: Jean Francois Allix, Eric Mauberquez, Vanessa Reess, Joanna Zochowska
	3	Badger: Jeffrey Allerton, Graham Osborne, Frances Hinden, Paula Leslie
	3	De Botton: Janet de Botton, Artur Malinowski, Nicklas Sandqvist, Nevena Senior
11 Mixed Pairs (307 pairs)	1	: Emine Kondakci Sen – Tezcan Sen
	2	: Desisława Popowa – Rosen Gunew
	3	: Joanna Zochowska – Jean Francois Allix
4 Open Teams (129 teams)	1	Ned White: Sjoert Brink, Bas Drijver, Bauke Muller, Simon de Wijs, Anton Maas
	2	Herbst: Michael Barel, Ofir Herbst, Yaniv Zack, Ilan Herbst
	3	Texan Aces: Prabhakar Balakrishnan, Jyotindra Shah, Padmanabhan Sridharan, Srinivasan Sunderram, Rajeshwar Tewari, Gopal Venkatesh
	3	Vito: Wiktor Aronow, Borisław Popow, Tony Rusew, Stefan Skorczew, Julian Stefanow, Kalin Karaiwanow
15 Open Pairs (303 pairs)	1	: Björn Fallenius – Peter Fredin
	2	: Krzysztof Jassem – Krzysztof Martens
	3	: Sjoert Brink – Bas Drijver
4 Women Teams (23 teams)	1	CBS Milano: Gloria Colombo Brugnoni, Luigina Gentili, Mietta Preve, Annalisa Rosetta, Maddalena Severgnini, Marilina Vanuzzi
	2	Dutch Blue: Claudia van der Salm, Martine Verbeek, Anke Wijma, Wietske van Zwol
	3	F.I.G.B. Ladies: Gianna Arrigoni, Caterina Ferlazzo, Gabriella Manara, Gabriella Olivieri, Simonetta Paoluzi, Ilaria Saccavini
	3	Joel: Daniela von Arnim, Sabine Auken, Geeske Joel, Debbie Rosenberg, Janice Seamon-Molson, Tobi Sokolow
12 Women Pairs (92 pairs)	1	: Martine Verbeek – Wietske van Zwol
	2	: Cristina Golin – Marilina Vanuzzi
	3	: Véronique Bessis – Elisabeth Hugon
4 Senior Teams (27 teams)	1	Miroglio: Andrea Buratti, Amedeo Comella, Giulio Bongiovanni, Apolinary Kowalski, Jacek Romański
	2	Bulgaria Seniors: Christo Czawdarow, Georgi Gramatikow, Mirolub Markow, Donczo Petkanow, Coło Cołow, Stoju Darakcziew
	3	Goraco: Roman Kierznowski, Mirosław Miłaszewski, Włodzimierz Wala, Stefan Szenberg
	3	Winantalya: Sam Lev, Jeszajahu Lewit, Pinhas Romik, Adrian Schwartz, Rami Sheinman, Amos Kaminski
11 Senior Pairs (74 pairs)	1	Amedeo Comella – Jacek Romański
	2	: Patrick Grenthe – Philippe Vanhoutte
	3	: Krzysztof Lasocki – Jerzy Russyan
Gen Open	1	Peter Fredin
	2	Huub Bertens
	3	Rosen Gunew
Gen Women	1	Wietske van Zwol
	2	Anna Malinowski
	3	Sabine Auken
Gen Senior	1	Amedeo Comella
	2	Philippe Vanhoutte
	3	Carlo Mariani

2007: Antalya (Turcja) edytuj

Konkurencja	3: 2007: Antalya (Turcja) - Tabela medalistów^[6]
10 Mixed Teams (71 teams)	1	Dhondy: Heather Dhondy, Jeremy Dhondy, Liło Popliłow, Matiłda Popliłow
	2	Russia: Aleksandr Dubinin, Andriej Gromow, Wiktorija Gromowa, Tatjana Ponomariowa
	3	De Botton: Janet de Botton, Artur Malinowski, Nicklas Sandqvist, Nevena Senior
	3	Ventin: Michel Bessis, Danièle Gaviard, Julien Gaviard, Nathalie Frey, Juan Carlos Ventin
10 Mixed Pairs (266 pairs)	1	: Desisława Popowa – Rosen Gunew
	2	Ahu Zobu – Wiktor Aronow
	3	: Ita Gabriella Olivieri – Dano De Falco
3 Open Teams (104 teams)	1	Bessis: Michel Bessis, Thomas Bessis, Eldad Ginnosar, Ron Pachtman
	2	Texan Aces: Badal Chandra Das, Krishna Kumar Kanningat, Sumit Mukherjee, Jyotindra Shah, Padmanabhan Sridharan, Gopal Venkatesh
	3	Apteker: Alon Apteker, Craig Gower, Ulf Nilsson, Frederic Wrang
	3	Orange 2: Sjoert Brink, Bas Drijver, Bauke Muller, Vincent Ramondt, Berry Westra, Simon de Wijs
14 Open Pairs (295 pairs)	1	: Wiktor Aronow – Julian Stefanow
	2	: Artur Malinowski – Nicklas Sandqvist
	3	: Władimir Maraszew – Iwan Conczew
3 Women Teams (20 teams)	1	Nl Women1: Carla Arnolds, Marion Michielsen, Jet Pasman, Anneke Simons, Bep Vriend, Meike Wortel
	2	Penfold: Heather Dhondy, Sandra Penfold, Nevena Senior, Nicola Smith, Matiłda Popliłow
	3	Denmark: Stense Farholt, Anita Jensen, Maria Marit Rahelt, Helle Rasmussen
	3	Poland: Grażyna Brewiak, Ewa Harasimowicz, Anna Sarniak, Małgorzata Pasternak
11 Women Pairs (73 pairs)	1	: Carla Arnolds – Bep Vriend
	2	: Sandra Penfold – Nevena Senior
	3	: Gunn Helness – Thoresen Siv
3 Senior Teams (19 teams)	1	Kaminski : Amos Kaminski, Jeszajahu Lewit, Pinhas Romik, Adrian Schwartz, Rami Sheinman, Sam Lev
	2	France Seniors: Patrick Grenthe, Patrice Piganeau, Jean Marie Py, Jean-Louis Stoppa, Francois Stretz, Philippe Vanhoutte
	3	Markowicz Aleksander Jezioro, Julian Klukowski, Jerzy Zaremba, Wiktor Markowicz, Victor Melman, Szelomo Zeligman
	3	Sorvoll: Erik Bolviken, Tormod Clemetsen, Harald Nordby, Jostein Sorvoll
10 Senior Pairs (58 pairs)	1	: Patrick Grenthe – Philippe Vanhoutte
	2	: Patrice Piganeau – Jean Marie Py
	3	: Iwan Tanew Bonew – Christo Drumew
Gen Open	1	Andriej Gromow
	2	Wiktor Aronow
	3	Michel Bessis
Gen Women	1	Nevena Senior
	2	Heather Dhondy
	3	Carla Arnolds
	3	Bep Vriend
Gen Senior	1	Patrick Grenthe
	2	Philippe Vanhoutte
	3	Dano De Falco

2005: Arona (Hiszpania) edytuj

Konkurencja	2: 2005: Arona (Hiszpania) Tabela medalistów^[7]
9 Mixed Teams (70 teams)	1	Erichsen: Boye Brogeland, Tonje Aasand Brogeland, Tor Helness, Gunn Helness, Espen Erichse, Helen Erichsen
	2	Goldberg SWE: Lars Goldberg, Ulla-Britt Goldberg, Bengt-Erik Efraimsson, Helena Svedlund
	3	Herbst: Ilan Herbst, Roni Barr, Elisabeth van Ettinger, Jan van Cleeff, Marion Michielsen
	3	Brigada: Maija Romanovska, Karlis Rubins, Marija Lebiediewa, Igor Chazanow
9 Mixed Pairs (240 pairs)	1	: Tor Helness – Gunn Helness
	2	: Sylvie Willard – Herve Mouiel
	3	: Michael Rosenberg – Debbie Rosenberg
2 Open Teams (83 teams)	1	Team Orange 1: Jan Jansma, Louk Verhees Jr., Ton Bakkeren, Huub Bertens, Bauke Muller, Simon de Wijs
	2	Miroglio: Apolinary Kowalski, Piotr Tuszyński, Jacek Romański, Jeremi Stępiński, Giulio Bongiovanni, Anunas Jankauskas
	3	Hecht: Peter Hecht-Johansen, Knut Blakset, Andreas Marquardsen, Lars Blakset, Morten Bilde, Jorgen Hansen
	3	Ozdil: Melih Özdil, Eldad Ginnosar, David Bakhshi, John Holland
13 Open Pairs (208 pairs)	1	: Apolinary Kowalski - Piotr Tuszyński
	2	: Stelio Di Bello – Furio Di Bello
	3	: Tom Townsend – David Gold
2 Women Teams (21 teams)	1	d'Ovidio: Bénédicte Cronier, Danièle Gaviard, Catherine Saul, Sylvie Willard
	2	Weber: Sally Brock, Margaret James - Courtney, Ingrid Gromann, Elke Weber
	3	Pasman: Femke Hoogweg, Jet Pasman, Anneke Simons, Wietske van Zwol
	3	USA/Russia: Wiktorija Gromowa, Tatjana Ponomariowa, Marinesa Letizia, Janice Seamon-Molson, Tobi Sokolow, Carlyn Steiner
10 Women Pairs (73 pairs)	1	: Aase Langeland – Tone Torkelsen Svendsen
	2	: Montserrat Mestres – Maria Eugenia Hernandez
	3	: Wietske van Zwol – Femke Hoogweg
2 Senior Teams (18 teams)	1	Fornaciari: Adriano Abate, Franco Baroni, Ezio FORNACIARI, Carlo Mariani, Fabrizio Orelli, Marco Ricciarelli
	2	Szenberg: Krzysztof Antas, Tadeusz Kaczanowski, Mirosław Miłaszewski, Stefan Szenberg
	3	Rand: Avi Arvatz, Nisan Rand, Menachem Ravid, John Carruthers, Göran Mattsson, Bill Pencharz
	3	Hollman: Grant Baze, Bruce Ferguson, Garey Hayden, Robert Hollman, Alan Sontag
9 Senior Pairs (62 pairs)	1	: Adriano Abate – Fabrizio Morelli
	2	: Krzysztof Antas – Tadeusz Kaczanowski
	3	: Ezio Fornaciari – Carlo Mariani
Gen Open	1	Huub Bertens
	2	Jan Jansma
	3	Piotr Tuszyński
Gen Women	1	Sylvie Willard
	2	Gunn Helness
	3	Wietske van Zwol
Gen Senior	1	Ezio Fornaciari
	1	Carlo Mariani
	3	Francois Leenhardt

2003: Mentona (Francja) edytuj

Konkurencja	1: 2003: Mentona (Francja) – Tabela medalistów^[8]
8 Mixed Teams (118 teams)	1	Welland: Roy Welland, Christal Henner-Welland, Robert (Bobby) Levin, Jill Levin, Magy Rosenberg, Debbie Rosenberg
	2	Bertheau: Kathrine Bertheau, Catarina Midskog, Fredrik Nyström, Magnus Eidur Magnusson
	3	Hague: Suzanne Cohen, Paula Leslie, Rune Hauge, Jan Petter Svendsen, Siv Thoresen, Artur Malinowski
	3	Schaltz: Jens Auken, Lars Blakset, Dorthe Schaltz, Sabine Auken
8 Mixed Pairs (380 pairs)	1	: Bep Vriend – Anton Maas
	2	: Mihaela Popa – Rino Gasp Trapani
	3	: Gabriella Manara – Dario Attanasio
1 Open Teams (137 teams)	1	Kalish: Ilan Herbst, Ofir Herbst, Awi Kalisz, Leonid Podgur, Doron Jadlin, Jisra’el Jadlin
	2	Chemla: Michel Abécassis, Paul Chemla, Philippe Cronier, Philippe Soulet
	3	Chagas: Diego Brenner, Gabriel Chagas, Steve Garner, Howard Weinstein
	3	Miroglio: Giulio Bongiovanni, Apolinary Kowalski, Jacek Romański, Marek Szymanowski, Piotr Tuszyński
12 Open Pairs (340 pairs)	1	: Jeff Meckstroth – Eric Rodwell
	2	: Dawid Birman – Amir Lewin
	3	: Paul Chemla – Phillipe Cronier
1 Women Teams (24 teams)	1	FIGB Mosca: Monica Buratti, Emanuela Capriata, Caterina Ferlazzo, Darinka Forti, Cristina Golin, Gabriella Manara
	2	Vriend: Femke Hoogweg, Marijke van der Pas, Jet Pasman, Anneke Simons, Bep Vriend, Wietske van Zwol
	3	McGowan: Catharina Forsberg, Maria Gronkvist, Jenny Rudenstal, Marita Tenga
	3	Gronkvist: Suzanne Cohen, Paula Leslie, Elizabeth (Liz) McGowan, Fiona Mcquaker
9 Women Pairs (81 pairs)	1	: Maria Erhart – Jovanka Smederevac
	2	: Bénédicte Cronier – Sylvie Willard
	3	: Catherine d'Ovidio – Danièle Allouche
1 Senior Teams (29 teams)	1	Adad: Pierre Adad, Maurice Aujaleu, Guy Lasserre, Francois Leenhardt, Philippe Poizat, Gerard Salliere
	2	Fornaciari: Adriano Abate, Franco Baroni, Ezio Fornaciari, Fabrizio Morelli, Marco Ricciarelli, Antonio Vivaldi
	3	Dahl: Flemming Dahl, Peter Lund, Steen Moller, Georg Norris, Ole Werdelin, Stig Werdelin
	3	Santolini: Al Brilli, Li Cohen, Paolo Giove, Antonio Latessa, Anselmo Santolini, Pietro Sbarigia
8 Senior Pairs (94 pairs)	1	: Kazimierz Omernik – Józef Pochroń
	2	: François Leenhardt – Patrick Sussel
	3	: Aleksander Jezioro – Jerzy Russyan

Zawody w poszczególnych konkurencjach edytuj

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy Mikstów edytuj

Osobny artykuł: Drużynowe otwarte mistrzostwa Europy mikstów w brydżu sportowym.

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów w Drużynowych Otwartych Mistrzostwach Europy Mikstów. Uwzględnione są wszystkie zawody – zarówno edycje 1–7 (Drużynowe Mistrzostwa Europy Misktów przed włączeniem do Otwartych Mistrzostw Europy), jak i edycje od numeru 8 (po włączeniu do OME).

Jeśli w drużynie, która zdobyła medal byli zawodnicy z kilku krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal – bez względu na liczbę zawodników z danego kraju w drużynie.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów, na których te medale zostały zdobyte.

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy. Miksty. Podsumowanie medalowe (stan na: 27 czerwca 2013, edycje 1..13)
F	Kraj	Złotych	Srebrnych	Brązowych
	Anglia	_02_00_05_Anglia2		5
	Argentyna	_00_00_01_Argentyna		1
	Austria	_02_01_00_Austria2	1
	Bułgaria	_01_00_01_Bułgaria1		1
	Chorwacja	_00_00_01_Chorwacja		1
	Dania	_01_02_03_Dania1	2	3
	Francja	_05_02_02_Francja5	2	2
	Holandia	_02_02_02_Holandia2	2	2
	Islandia	_00_01_00_Islandia	1
	Izrael	_01_00_02_Izrael1		2
	Litwa	_00_00_01_Litwa		1
	Meksyk	_01_00_00_Meksyk1
	Monako	_00_00_01_Monako		1
	Niemcy	_01_02_01_Niemcy1	2	1
	Norwegia	_02_00_01_Norwegia2		1
	Rosja	_00_01_02_Rosja	1	2
	Słowenia	_00_00_01_Słowenia		1
	Szkocja	_00_00_03_Szkocja		3
	Szwecja	_00_02_01_Szwecja	2	1
	Turcja	_00_00_01_Turcja		1
	USA	_01_00_01_USA1		1
	Włochy	_01_01_01_Włochy1	1	1
Razem		20	14	31

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy Open edytuj

Osobny artykuł: Drużynowe otwarte mistrzostwa Europy open w brydżu sportowym.

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów w Drużynowych Otwartych Mistrzostwach Europy Open. Jeśli w drużynie, która zdobyła medal byli zawodnicy z kilku krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal – bez względu na liczbę zawodników z danego kraju w drużynie.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów, na których te medale zostały zdobyte.

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy Open. Podsumowanie medalowe (stan na: 27 czerwca 2013, edycje 1..6)
F	Kraj	Złotych	Srebrnych	Brązowych
	Anglia	_00_00_01_Anglia		1
	Brazylia	_00_00_01_Brazylia		1
	Bułgaria	_00_00_01_Bułgaria		1
	Dania	_00_00_01_Dania		1
	Francja	_01_02_01_Francja1	2	1
	Holandia	_02_00_01_Holandia2		1
	Indie	_00_01_01_Indie	1	1
	Izrael	_02_01_02_Izrael2	1	2
	Litwa	_00_01_00_Litwa	1
	Monako	_00_00_01_Monako		1
	Niemcy	_00_01_01_Niemcy	1	1
	Polska	_01_01_01_Polska1	1	1
	Republika Południowej Afryki	_00_00_01_Republika_Południowej_Afryki		1
	Szwecja	_00_00_01_Szwecja		1
	Turcja	_00_00_01_Turcja		1
	USA	_01_00_01_USA1		1
	Włochy	_00_02_01_Włochy	2	1
Razem		7	9	17

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy Kobiet edytuj

Osobny artykuł: Drużynowe otwarte mistrzostwa Europy kobiet w brydżu sportowym.

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów w Drużynowych Otwartych Mistrzostwach Europy Kobiet. Jeśli w drużynie, która zdobyła medal były zawodniczki z kilku krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal – bez względu na liczbę zawodniczek z danego kraju w drużynie.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów, na których te medale zostały zdobyte.

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy. Kobiety. Podsumowanie medalowe. (stan na: 27 czerwca 2013, edycje 1..6)
F	Kraj	Złotych	Srebrnych	Brązowych
	Anglia	_00_02_00_Anglia	2
	Austria	_00_00_01_Austria		1
	Chiny	_01_00_00_Chiny1
	Chorwacja	_00_00_01_Chorwacja		1
	Dania	_00_00_01_Dania		1
	Francja	_01_00_01_Francja1		1
	Holandia	_01_03_02_Holandia1	3	2
	Izrael	_00_01_00_Izrael	1
	Niemcy	_00_01_01_Niemcy	1	1
	Polska	_00_00_01_Polska		1
	Rosja	_00_00_01_Rosja		1
	Szkocja	_00_00_01_Szkocja		1
	Szwecja	_00_00_01_Szwecja		1
	Turcja	_01_00_00_Turcja1
	USA	_00_00_02_USA		2
	Włochy	_02_01_01_Włochy2	1	1
Razem		6	8	14

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy Seniorów edytuj

Osobny artykuł: Drużynowe otwarte mistrzostwa Europy seniorów w brydżu sportowym.

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów w Drużynowych Otwartych Mistrzostwach Europy Seniorów. Jeśli w drużynie, która zdobyła medal byli zawodnicy z kilku krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal – bez względu na liczbę zawodników z danego kraju w drużynie.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów, na których te medale zostały zdobyte.

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy Seniorzy Podsumowanie medalowe (stan na: 27 czerwca 2013, edycje 1..6)
F	Kraj	Złotych	Srebrnych	Brązowych
	Anglia	_00_01_01_Anglia	1	1
	Austria	_00_01_00_Austria	1
	Bułgaria	_00_01_00_Bułgaria	1
	Dania	_00_00_01_Dania		1
	Francja	_02_01_00_Francja2	1
	Izrael	_01_00_03_Izrael1		3
	Kanada	_00_00_01_Kanada		1
	Norwegia	_00_00_01_Norwegia		1
	Polska	_01_01_03_Polska1	1	3
	Szwajcaria	_00_00_01_Szwajcaria		1
	Szwecja	_01_01_00_Szwecja1	1
	USA	_01_00_03_USA1		3
	Włochy	_02_01_02_Włochy2	1	2
Razem		8	7	16

Otwarte Mistrzostwa Europy Par Mikstowych edytuj

Osobny artykuł: Otwarte mistrzostwa Europy par mikstowych w brydżu sportowym.

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów w Otwartych Mistrzostwach Europy Par Mikstowych. Uwzględnione są wszystkie zawody – zarówno edycje 1–7 (Mistrzostwa Europy Mikstów przed włączeniem do Otwartych Mistrzostw Europy), jak i edycje od numeru 8 (po włączeniu do OME).

Jeśli w parze, która zdobyła medal byli zawodnicy z różnych krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów, na których te medale zostały zdobyte.

Otwarte Mistrzostwa Europy. Pary Mikstowe. Podsumowanie medalowe (stan na: 27 czerwca 2013, edycje 1..13)
F	Kraj	Złotych	Srebrnych	Brązowych
	Anglia	_00_01_00_Anglia	1
	Austria	_01_02_00_Austria1	2
	Bułgaria	_02_02_01_Bułgaria2	2	1
	Francja	_02_05_06_Francja2	5	6
	Holandia	_02_01_01_Holandia2	1	1
	Monako	_00_00_01_Monako		1
	Niemcy	_01_00_00_Niemcy1
	Norwegia	_01_00_00_Norwegia1
	Polska	_01_01_00_Polska1	1
	Rosja	_00_00_01_Rosja		1
	Szwecja	_01_01_00_Szwecja1	1
	Turcja	_01_01_01_Turcja1	1	1
	USA	_00_00_01_USA		1
	Włochy	_01_01_02_Włochy1	1	2
Razem		13	15	14

Otwarte Mistrzostwa Europy Par Open edytuj

Osobny artykuł: Otwarte mistrzostwa Europy par open w brydżu sportowym.

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów w Otwartych Mistrzostwach Europy Par Open. Uwzględnione są wszystkie zawody – zarówno edycje 1–11 (Mistrzostwa Europy Par Open przed włączeniem do Otwartych Mistrzostw Europy), jak i edycje od numeru 12 (po włączeniu do OME).

Jeśli w parze, która zdobyła medal byli zawodnicy z różnych krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów, na których te medale zostały zdobyte.

Otwarte Mistrzostwa Europy. Mistrzostwa Europy. Pary Open. Podsumowanie medalowe (stan na: 29 czerwca 2013, edycje 1..17)
F	Kraj	Złotych	Srebrnych	Brązowych
	Anglia	_00_02_01_Anglia	2	1
	Austria	_00_01_00_Austria	1
	Bułgaria	_01_00_01_Bułgaria1		1
	Francja	_06_03_02_Francja6	3	2
	Holandia	_00_02_02_Holandia	2	2
	Izrael	_00_02_00_Izrael	2
	Niemcy	_01_00_02_Niemcy1		2
	Norwegia	_00_00_01_Norwegia		1
	Polska	_07_01_03_Polska7	1	3
	Szwecja	_01_02_01_Szwecja1	2	1
	USA	_02_01_00_USA2	1
	Włochy	_00_04_04_Włochy	4	4
Razem		18	18	17

Otwarte Mistrzostwa Europy Par Kobiecych edytuj

Osobny artykuł: Otwarte mistrzostwa Europy par kobiecych w brydżu sportowym.

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów w Otwartych Mistrzostwach Europy Par Kobiecych. Uwzględnione są wszystkie zawody – zarówno edycje 1–8 (Mistrzostwa Europy Par Kobiet przed włączeniem do Otwartych Mistrzostw Europy), jak i edycje od numeru 9 (po włączeniu do OME).

Jeśli w parze, która zdobyła medal były zawodniczki z różnych krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów, na których te medale zostały zdobyte.

Otwarte Mistrzostwa Europy. Mistrzostwa Europy. Pary Kobiet. Podsumowanie medalowe (stan na: 29 czerwca 2013, edycje 1..14)
F	Kraj	Złotych	Srebrnych	Brązowych
	Anglia	_01_01_02_Anglia1	1	2
	Austria	_01_00_01_Austria1		1
	Francja	_03_03_06_Francja3	3	6
	Hiszpania	_00_01_00_Hiszpania	1
	Holandia	_04_03_01_Holandia4	3	1
	Izrael	_01_00_04_Izrael1		4
	Niemcy	_03_03_00_Niemcy3	3
	Norwegia	_01_00_01_Norwegia1		1
	Szwecja	_01_00_00_Szwecja1
	USA	_01_00_01_USA1		1
	Włochy	_00_03_00_Włochy	3
Razem		16	14	16

Otwarte Mistrzostwa Europy Par Seniorów edytuj

Osobny artykuł: Otwarte mistrzostwa Europy par seniorów w brydżu sportowym.

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów w Otwartych Mistrzostwach Europy Par Seniorów. Uwzględnione są wszystkie zawody – zarówno edycje 1–7 (Mistrzostwa Europy Par Seniorów przed włączeniem do Otwartych Mistrzostw Europy), jak i edycje od numeru 8 (po włączeniu do OME).

Jeśli w parze, która zdobyła medal byli zawodnicy z różnych krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów, na których te medale zostały zdobyte.

Otwarte Mistrzostwa Europy. Mistrzostwa Europy. Pary Seniorów. Podsumowanie medalowe (stan na: 29 czerwca 2013, edycje 1..13)
F	Kraj	Złotych	Srebrnych	Brązowych
	Anglia	_00_01_00_Anglia	1
	Austria	_00_00_02_Austria		2
	Bułgaria	_00_00_01_Bułgaria		1
	Czechy	_00_01_00_Czechy	1
	Francja	_02_03_02_Francja2	3	2
	Holandia	_00_00_01_Holandia		1
	Irlandia	_01_00_00_Holandia1
	Monako	_01_00_00_Monako1
	Niemcy	_01_03_00_Niemcy1	3
	Norwegia	_00_00_01_Norwegia		1
	Polska	_05_04_05_Polska5	4	5
	Szwajcaria	_01_00_01_Szwajcaria1	0	1
	Szwecja	_00_01_00_Szwecja	1
	Włochy	_04_00_01_Włochy4		1
Razem		15	13	14

Zobacz też edytuj

Drużynowe mistrzostwa Europy w brydżu sportowym

Przypisy edytuj

↑ European Open Bridge Championships. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).
↑ ^a ^b 5th European Open Bridge Championships. Rules And Regulations. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
↑ 6th European Open Bridge Championships.. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
↑ ^a ^b EBL: 5th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. [dostęp 2013-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-26)]. (ang.).
↑ ^a ^b EBL: 4th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2007. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
↑ ^a ^b EBL: 3rd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2007. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
↑ ^a ^b EBL: 2nd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2007. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
↑ ^a ^b EBL: 1st EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2003. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
↑ 6th European Open Bridge Championships. Results. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Oficjalna strona Europejskiej Ligi Brydżowej. [dostęp 2012-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-05)]. (ang.).

[OME-EBLS-1] European Open Bridge Championships. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).

[OME-5-_Rules-2] 5th European Open Bridge Championships. Rules And Regulations. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).

[PlanOgolny6OME-3] 6th European Open Bridge Championships.. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).

[EOP11PoznanDaR-4] EBL: 5th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. [dostęp 2013-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-26)]. (ang.).

[EOP09SanremoDaR-5] EBL: 4th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2007. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).

[EOP07AntalyaDaR-6] EBL: 3rd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2007. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).

[EOP05TenerifeDaR-7] EBL: 2nd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2007. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).

[EOP03MentonaDaR-8] EBL: 1st EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2003. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).

[Ostenda-2013-Wyniki-9] 6th European Open Bridge Championships. Results. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]