Outremer
Outremer (z francuskiego outre-mer – dosłownie "Zamorze") – określenie używane w średniowieczu na oznaczenie terenów zajętych przez krzyżowców w wyniku I wyprawy krzyżowej[1]. Był to pas nadbrzeżny od Małej Armenii na północy do Gazy na południu. Składał się z czterech państw: Hrabstwa Edessy, Księstwa Antiochii, Hrabstwa Trypolisu i Królestwa Jerozolimskiego.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Barbara Frale: Templariusze. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 88. ISBN 978-83-247-0190-2.