Pío Cabanillas
Pío Cabanillas Gallas (ur. 13 listopada 1923 w Pontevedrze, zm. 10 października 1991[1] w Madrycie[2]) – hiszpański polityk i prawnik, minister, parlamentarzysta krajowy, poseł do Parlamentu Europejskiego II i III kadencji.
_Adolfo_Su%C3%A1rez_junto_a_P%C3%ADo_Cabanillas,_ministro_de_Cultura,_en_una_tasca_de_Orense_durante_la_campa%C3%B1a_de_UCD_en_las_elecciones_generales_de_1_de_marzo_de_1979_(cropped).jpeg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 listopada 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 października 1991 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Absolwent prawa na Universidad de Granada, doktoryzował się następnie na Universidad de Madrid[3]. Praktykował jako notariusz, był też członkiem rady dyrektorów banku Banco Occidental. Na początku lat 60. zasiadł w Cortes Españolas, frankistowskim parlamencie. W latach 1962–1969 pełnił funkcję sekretarza stanu w ministerstwie informacji i turystyki, którym kierował Manuel Fraga Iribarne. Później był sekretarzem Consejo del Reino, głównego państwowego organu doradczego[2].
W styczniu 1974 objął urząd ministra informacji i turystyki, podjął działania na rzecz liberalizacji dostępu do informacji. Spotkało się to ze sprzeciwem generała Francisca Franco, który nakazał zdymisjonowanie ministra, do czego doszło w październiku 1974[2]. Po przemianach politycznych w 1976 założył Partido Popular, z którą rok później dołączył do Unii Demokratycznego Centrum[2]. Również w 1977 został członkiem konstytuanty, następnie od 1979 do 1986 wchodził w skład Kongresu Deputowanych I i II kadencji[4]. W kolejnych rządach pełnił funkcję ministra kultury (1977–1979), ministra do spraw prezydencji (1981) i ministra sprawiedliwości (1981–1982)[5].
Po rozpadzie UCD był wiceprzewodniczącym Partii Liberalnej[3]. Dołączył z tym ugrupowaniem do Partii Ludowej. Po akcesji Hiszpanii do Wspólnot Europejskich w 1986 objął mandat posła do Europarlamentu II kadencji. Utrzymał go w wyborach powszechnych w 1987 i 1989. Pracował m.in. w Komisji ds. Kwestii Prawnych i Praw Obywatelskich. Zmarł w trakcie III kadencji PE[1].
Był ojcem Pío Cabanillasa Alonso. Odznaczony m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Karola III, Krzyżem Wielkim Orderu Izabeli Katolickiej i Krzyżem Wielkim Orderu Leopolda II[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-11].
- ↑ a b c d e Cabanillas Gallas, Pío. mcnbiografias.com. [dostęp 2017-05-11]. (hiszp.).
- ↑ a b The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 45. [dostęp 2017-05-11]. (ang.).
- ↑ Cabanillas Gallas, Pío. congreso.es. [dostęp 2017-05-11]. (hiszp.).
- ↑ Gobiernos de España. zarate.eu. [dostęp 2017-05-11]. (hiszp.).