Płaskowyż Barkly
Płaskowyż Barkly (ang. Barkly Tableland) – obszar wyżynny trawiastych terenów, będący jednym z pięciu regionów Terytorium Północnego w północnej Australii.
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości | |
Położenie na mapie Terytorium Północnego  | |
Położenie na mapie Australii  | |
| 19°S 138°E/-19,000000 138,000000 | |
Lokalizacja edytuj
To najdalej na północny wschód wysunięta część Wyżyny Zachodnioaustralijskiej. Przebiega od wschodniej części Terytorium do zachodniego Queensland, zajmując powierzchnię 283 648 km ² (21% Terytorium Północnego). Biegnie równolegle do południowego wybrzeża Zatoki Karpentaria, od okolic Mount Isa w Queensland do rejonów Daly Waters. Jest zbudowany ze skał osadowych i częściowo krystalicznych. Ponad równiną położoną 300-400 m n.p.m. wznoszą się góry wyspowe i izolowane pasma górskie. Większe skupiska ludności są wzdłuż głównych dróg – południkowej Stuarta i równoleżnikowej Barkly. Na ich skrzyżowaniu leży największa miejscowość, Tennant Creek.
Rys historyczny edytuj
Odkrywcą płaskowyżu był William Landsborough, który dał nazwę tym obszarom od ówczesnego nazwiska gubernatora Wiktorii (sir Henry Barkly).