Płaszczka plamista

Płaszczka plamista
	Potamotrygon motoro
	(Müller & Henle, 1841)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ryby chrzęstnoszkieletowe
Podgromada	spodouste
Infragromada	Euselachii
(bez rangi)	płaszczki
Rząd	orleniokształtne
Rodzina	płaszczki słodkowodne
Rodzaj	Potamotrygon
Gatunek	płaszczka plamista
Synonimy
	Taeniura motoro Müller & Henle, 1841; Trygon garrapa Jardine, 1843; Trygon adans Schomburgk, 1849; Trygon (Taenura) ulleri Castelnau, 1855; Potamotrygon laticeps Garman, 1913; Potamotrygon alba Castex, 1963; Potamotrygon labradori Castex, 1963; Potamotrygon pauckei Castex, 1963;
	Taeniura motoro Müller & Henle, 1841; Trygon garrapa Jardine, 1843; Trygon adans Schomburgk, 1849; Trygon (Taenura) ulleri Castelnau, 1855; Potamotrygon laticeps Garman, 1913; Potamotrygon alba Castex, 1963; Potamotrygon labradori Castex, 1963; Potamotrygon pauckei Castex, 1963;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; brak danych
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Płaszczka plamista^[11], płaszczka rzeczna^[11] (Potamotrygon motoro) – gatunek słodkowodnej ryby chrzęstnoszkieletowej występującej w północnej części Ameryki Południowej. Najbardziej popularny gatunek rodzaju Potamotrygon, hodowany w akwariach.

Opis edytuj

Ciało ryby jest silnie spłaszczone, pokryte szorstkimi wyrostkami. Górna część ciała jest szara, pokryta żółtymi kropkami. Otwór gębowy znajduje się po spodniej stronie ciała. Płaszczka porusza się głównie po dnie. W akwarium dorasta do 50 cm, w naturze znacznie więcej, ponad 80 cm. W połowie ogona ma kolce jadowe (zazwyczaj dwa). Trucizna może być niebezpieczna dla człowieka. Wbicie kolca w rękę człowieka wiąże się z dużym bólem. Należy wówczas zanurzyć rękę w ciepłej wodzie i skonsultować się z lekarzem.

Warunki hodowlane edytuj

Zalecane warunki w akwarium
Zbiornik	minimum 600–1000 litrów
Temperatura wody	24–28 °C
Twardość wody	1–10°n
Skala pH	6,0–7,0
Pokarm	żywy, mrożony i suchy

Dorasta do stosunkowo dużych rozmiarów. Należy zapewnić możliwie jak największy zbiornik. Dla pary młodych ryb wystarczy akwarium 600 litrów, dla większych ryb należy zapewnić zbiornik minimum 1000 litrów. W akwarium należy pozostawić dużo miejsca do pływania. Jako podłoże wskazane jest zastosowanie piachu. Doskonale czuje w akwarium biotopowym. Należy zapewnić obfitą dietę, szczególnie z udziałem pokarmów mrożonych. W związku z obecnością kolca jadowego, podczas prac porządkowych należy zachować szczególną ostrożność.

Dymorfizm płciowy i rozmnażanie edytuj

Samica ma płetwy brzuszne u nasady ogona, a u samca zostały przekształcone w narządy płciowe. Do rozmnażania w akwariach dochodzi rzadko, jednak jest to możliwe. Ciąża trwa około 100 dni. Samica rodzi od 1 do 10 sztuk młodych o średnicy ok. 7 cm.

Przypisy edytuj

↑ Potamotrygon motoro, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b J.P. Müller & F.G.J. Henle: Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Berlin: Veit, 1841, s. 197. (niem.).
↑ R. Schomburgk: Fishes of British Guiana. W: W. Jardine (red.): The Naturalist’s library. Cz. 2. London: H.G. Bohn, 1843, s. 182, ryc. 21. (ang.).
↑ J. Müller & F. H. Troschel: Fische. W: R. Schomburgk (red.): Reisen in Britisch-Guiana in den Jahren 1840–44. Im Auftrage Sr. Majestät des Königs von Preussen ausgeführt. Cz. 3. Leipzig: J. J. Weber, 1848, s. 642. (niem.).
↑ F.L.N. de C. de Laporte: Animaux nouveaux ou rares recueillis pendant l’expedition dans les parties centrales de L’Amerique du Sud, de Rio de Janeiro a Lima, et de Lima au Para. T. 7: Zoologie. Cz. 1. Paris: Chez P. Bertrand,, 1855, s. 102, ryc. 48 (rys. 2). (fr.).
↑ S. Garman. The Plagiostomia (sharks, skates, and rays). „Memoirs of the Museum of Comparative Zoology”. 36, s. 417, ryc. 31 (rys. 3–4), 55 (rys. 6), 1913. (ang.).
↑ M.N. Castex. Breves noticias del genero Potamotrygon en la cuenca del Rio Paraguay y Hallazgo de una nueva especie: el Potamotrygon alba. W: El género Potamotrygon en el Paraná medio. „Anales del Museo Provincial de Ciencias Naturales „Florentino Ameghino”, Sante Fe, Zoología”. 2 (1), s. 55, 1963. (hiszp.).
↑ M.N. Castex, I. Maciel & G. Martínez Achenbach. Acerca de la raya fluvial Potamotrygon labradori. „Neotropica”. 9 (30), s. 117, rys. 1, 1963. (hiszp.).
↑ M.N. Castex. Una nueva especie de raya fluvial: Potamotrygon pauckei. Notas distintivas. „oletín de la Academia Nacional de Ciencias”. 43 (2–4), s. 291, 1963. (ang.).
↑ M.M. Drioli M.M., G.G. Chiaramonte G.G., Potamotrygon motoro, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-11] (ang.).
↑ ^a ^b Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.

Bibliografia edytuj

Paweł Pomian. Płaszczka plamista. „fauna&flora”. 158, s. 17, marzec 2012.
Paweł i Joanna M. Zarzyńscy: Płaszczki słodkowodne. Wydawnictwo AMBRA, 2006. ISBN 83-717602-8-6.
Joanna i Paweł Zarzyńscy. Płaszczki słodkowodne w akwarium. „Zeszyty akwarystyczne”. 13, 2010.
Fishbase. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).

[itis-1] Potamotrygon motoro, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Müller&Henle-2] J.P. Müller & F.G.J. Henle: Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Berlin: Veit, 1841, s. 197. (niem.).

[Jardine-3] R. Schomburgk: Fishes of British Guiana. W: W. Jardine (red.): The Naturalist’s library. Cz. 2. London: H.G. Bohn, 1843, s. 182, ryc. 21. (ang.).

[Schomburgk-4] J. Müller & F. H. Troschel: Fische. W: R. Schomburgk (red.): Reisen in Britisch-Guiana in den Jahren 1840–44. Im Auftrage Sr. Majestät des Königs von Preussen ausgeführt. Cz. 3. Leipzig: J. J. Weber, 1848, s. 642. (niem.).

[Castelnau-5] F.L.N. de C. de Laporte: Animaux nouveaux ou rares recueillis pendant l’expedition dans les parties centrales de L’Amerique du Sud, de Rio de Janeiro a Lima, et de Lima au Para. T. 7: Zoologie. Cz. 1. Paris: Chez P. Bertrand,, 1855, s. 102, ryc. 48 (rys. 2). (fr.).

[Garman-6] S. Garman. The Plagiostomia (sharks, skates, and rays). „Memoirs of the Museum of Comparative Zoology”. 36, s. 417, ryc. 31 (rys. 3–4), 55 (rys. 6), 1913. (ang.).

[Castex-7] M.N. Castex. Breves noticias del genero Potamotrygon en la cuenca del Rio Paraguay y Hallazgo de una nueva especie: el Potamotrygon alba. W: El género Potamotrygon en el Paraná medio. „Anales del Museo Provincial de Ciencias Naturales „Florentino Ameghino”, Sante Fe, Zoología”. 2 (1), s. 55, 1963. (hiszp.).

[Castex2-8] M.N. Castex, I. Maciel & G. Martínez Achenbach. Acerca de la raya fluvial Potamotrygon labradori. „Neotropica”. 9 (30), s. 117, rys. 1, 1963. (hiszp.).

[Castex3-9] M.N. Castex. Una nueva especie de raya fluvial: Potamotrygon pauckei. Notas distintivas. „oletín de la Academia Nacional de Ciencias”. 43 (2–4), s. 291, 1963. (ang.).

[iucn-10] M.M. Drioli M.M., G.G. Chiaramonte G.G., Potamotrygon motoro, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-11] (ang.).

[Szatanska-11] Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.

[11]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]