Płat Riedla (ang. Riedel lobe, lobus appendicularis, lobus linguiformis) – wariant budowy anatomicznej wątroby, polegający na obecności długiego, językowatego wyrostka odchodzącego od prawego płata bocznie do pęcherzyka żółciowego. Pojęcie płata Riedla często spotykane jest w niemieckojęzycznej literaturze medycznej (niem. Riedel' Leberforsatz, Riedel' zungenförmiger Leberforsatz). Tę anomalię opisał niemiecki chirurg Bernhard Moritz Carl Ludwig Riedel w 1888 roku[1].

Schemat przedstawiający różnicowanie wątroby z płatem Riedla i rozdętego pęcherzyka żółciowego

Przypisy edytuj

  1. Riedel BM. Ueber den zungenförmigen Fortsatz des rechten Leberlappens und seine pathognostische Bedeutung für die Erkrankung der Gallenblase nebst Bemerkungen über Gallensteinoperationen. „Berliner klinische Wochenschrift”. 25, s. 577-581, 602-607, 1888. 

Linki zewnętrzne edytuj