Płyn pseudoplastyczny

Płyn pseudoplastycznypłyn, w którym naprężenie styczne nie jest stałe i maleje monotonicznie wraz ze wzrostem szybkości ścinania, ale nie zależy od czasu i sposobu ścinania[1] (jak ma to miejsce dla płynów tiksotropowych). Przykłady płynów pseudoplastycznych: krew, keczup, ciekły kauczuk, roztwory mydlane, bita śmietana, lakier do paznokci oraz wiele polimerów i in.

Przypisy edytuj

  1. Feliks Jaroszyk, Biofizyka. Podręcznik dla studentów, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2001, s. 598, ISBN 83-200-2722-5.